چین در نظر دارد در طی 25 سال پیش رو400 میلیارد دلار درایران سرمایه گذاری کند.[سالیانه بطور متوسط 16 میلیارد دلار].این خبر را «نیویورک تایمز» روز شنبه 13ژوئیه (23 تیرماه) منتشر کرده است.

با توجه به اینکه بزرگترین شرکت های صنایع ملی نفت و گاز چین (س.ان.پ.س) و شرکت ملی نفت و فراورده های شیمیائی چین Sinopec

بدلیل تحریم تحمیلی دولت امریکا مجبور به تعطیلی همکاری های خود با ایران شده بودند، توافق و برنامه ریزی برای یک همکاری راهبردی و جدید توسط چین تجدید نظری عمیق را در این عرصه نشان میدهد. شرکت صنایع ملی نفت و گاز چین در ماه نوامبر سال 2018، 50/1 درصد از مجموعه سهم همکاری شرکت فرانسوی «توتال» را در یکی از 24 چاه نفت میدان پارس جنوبی تقبل کرده بود.این برنامه اکتشاف تحت نام توسعه «فاز 11» انجام می شود. اما پس از قبول انجام عملیات انکشاف، دولت ایران شاکی شد که شرکت چینی در حد مورد توقع در کار عملیات انکشاف فعال نیست. در ماه اکتبر2019 شرکت چینی مجبور شد تا برنامه عملیات خود را کاملا تعطیل کند. در نتیجه در سال 2020 ایران مجبور شد خود به ادامه اکتشاف در این بخش مبادرت کند. اکنون با توجه به اعلام خبر همکاری جدید  400 میلیارد دلاری باید توجه داشت که اقدام به چنین برنامه مالی بزرگی از طرف دولت چین، نشانه نوعی تجدیدنظرطلبی واقدام به  ریسکی بزرگ است.

سرمایه گذاری 400 میلیارد دلاری چین در ایران نشان دهنده توافقی پایه ای و اصولی است که مابین دو کشور ایران و چین از سال 2016 در حال بررسی و تکامل بوده است. در سال 2016 رئیس جمهور چین «شی جین پینگ» طی دیداری از ایران با همکار ایرانی خود رئیس جمهور«حسن روحانی» و در دیدار با علی خامنه ای رهبر ایران به توافقی کلی رسیدند. درادامه ها طرفین «توافقنامه جامع همکاری های راهبردی 20 ساله» به عنوان یک سند امضاء شد. سند مذکور شامل موارد سیاسی، اقتصادی، نظامی  و فرهنگی می باشد. از مدت زمان توافق تاکنون مسئولین وزارت خانه ها و وزرای خارجه دو کشور در دیدارهائی متعدد و در مذاکراتی همه جانبه جنبه های مختلف «توافق نامه همکاری های جامع» را بررسی کرده اند.

در 22 ژوئن امسال مجلس شورای اسلامی توافق نامه مذکور را تائید کرد. در این سند 18 صفحه ای که توسط نیویورک تایمز در 11 ژوئیه منتشر شده است از رقم «400 میلیارد دلار» سخنی به میان نیامده است.زیرا با ذکر این رقم ممکن بود نام مطلعین از توافقنامه و رقم مورد بحث نیز مشخص شود، مطلعینی که نیویورک تایمز از آنان «دو مطلع ناشناس» نام می برد.

نشریه «پترولیم اکونومیست» نیز در شماره  3سپتامبر2019 مدعی شده است که چین در نظر دارد 280 میلیارد دلار در صنعت نفت و گاز ایران و 120 میلیارد دلار دیگر در بخش های صنایع پایه ای ایران سرمایه گذاری کند. متقابلا ایران نیز نیاز چین را به نفت و گاز تامین خواهد کرد. در مطلب دیگری که در تارنگاشت «قیمت نفت» که در 6 ژوئیه به زبان انگلیسی منتشر شده ادعا می شود: هواپیما های نظامی چین و روسیه در آینده اجازه خواهند داشت وارد حریم هوائی ایران شده و در مراکز نظامی این کشور مستقر شوند.

مایکل رابین یکی از نومحافظه کاران فعال در آمریکا (متخصص علوم رایانه ای اسرائیل.م) طی مطلبی در تاریخ 6 ژوئن در نشریه اندیشکده «انیستیوی اینتر پرایز آمریکا» مدعی شده است که: تهران و پکن می خواهند جزیره کیش را به یک پایگاه نظامی تبدیل کنند!

هیچ نشانی از وجود واقعیت در ادعای بالا موجود نیست. وزیر خارجه ایران محمد جواد ظریف در 5 ژوئیه در مجلس شورای اسلامی اعلام کرد که به شایعات نباید توجه کرد و جزئیات سند توافقنامه پس از موافقت هر دو کشور در معرض اطلاع عموم قرار خواهد گرفت. این درحالی است که در ایران بشدت به این شایعه دامن زده می شود که گویا کشور را به چین فروخته اند!

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده