بیماری همه گیر کرونا ویروس شرایط بس دشواری را در کشورهای آمریکای لاتین بوجود آورده است. نیروهای خارجی مدافع سیستم سرمایه داری در تلاشند تا از وضع موجود برای حفظ منافع خود بهره برداری کنند.

دولت مردان ایالات متحده آمریکا با لفاظی در مورد نقش خود در کشورهای آمریکای لاتین عنوان می کنند: «مبارزه نیروهای آزادی علیه نیروهای ستم». اگر این فرمول را برعکس کنیم به واقعیت بیشتر نزدیک است. در واقعیت امر نیروهای آزاد از منظر واشنگتن، یعنی مرگ، ویرانی و فقر روز افزون ناشی از اسارت در سیستم سرمایه داری. بر عکس مخالفان هژمونی ایالات متحده، تلاش دارند تا جان میلیون‌ها نفر انسان را از درد و رنج ناشی از فقر و بیماری نجات دهند. دسترسی به مراقبت های بهداشتی، مسکن، آموزش و پرورش و نه با شعارهای حیله‌ گرانه مدعیان دروغین آزادی.

ونزوئلا چند سالی است با دشمنان خارجی و داخلی خود در مبارزه سرنوشت ساز دست و پنجه نرم می کند. دولت این کشور محاصره، خرابکاری و حمله مزدوران مسلح وابسته به کشورهای قدرتمند خارجی را توانسته است خنثی کند. راز توانایی ونزوئلا در دفع حملات خارجی و داخلی، داشتن اتکا و اعتماد به مردم خود و وابستگی به شهروندان نجات یافته از فقر است. اثر بخشی رفتار حکومت این کشور با مردم در ارتباط با بیماری همه گیر کرونا به روشنی نمایان است. دولت توانست با تدابیر اندیشه شده بموقع، با پایین‌ ترین تلفات و آسیب ها، در مقایسه با دیگر کشورهای منطقه از پیش رفت این بیماری جلو گیری کند. تعداد کل بیماران کرونا در ونزوئلا در مقایسه با کلمبیا و پرو که از نظر جمعیت با این کشور برابر هستند به ترتیب 16 و 36 برابر کم‌ تر می باشد. طبق آمار، تعداد تلفات در ونزوئلا در هر یک میلیون سه نفر در کلمبیا صد نفر در برزیل، اکوادور و پرو، بین 350 تا 370 نفر است.

دلایل موفقیت دولت ونزوئلا در کنترل ویروس کرونا، اقدام به‌ موقع و رویکرد یکپارچه در همه زمینه‌ها است. رسیدگی های به‌ موقع پزشگی، افزایش تخت های بیمارستان ها و پشتیبانی همه جانبه از مردم. دولت حقوق کارمندان شرکت های موقت را جبران می کند، به هفت میلیون خانواده بسته های غذایی داده می شود، ممنوعیت اخراج از محل کار، معافیت از پرداخت اجاره بها و پول برق، برآوردن احتیاجات مردم، کارایی مبارزه با بیماری همه گیر را افزایش داده است.

با این همه، هنوز معلوم نیست که تا چه مدت کاراکاس می‌تواند با وجود تحریم ها و فشارهای خارجی بیماری همه گیر را به طور کامل مهار کند. نه سازمان ملل متحد خواستار برداشتن تحریم ها گردیده است و نه بیانیه یازده سناتور آمریکایی به دولت جهت کاهش فشار بر ونزوئلا. برعکس در ماه ژوئن ایالات متحده چندین شرکت خارجی، تعدادی نفتکش و افراد را به اتهام تجارت با کاراکاس تحریم کرد. از آن جمله چند کشتی که یک و نیم میلیون بشگه از فراورده های نفتی ایران را به ونزوئلا تحویل دادند.

بالا کشیدن بیش از 30 تن طلای ونزوئلا، یکی دیگر از شگرد های دزدان در روز روشن در ارتباط با خفه کردن مردم این کشور است. سال 2011 هوگو چاوز ذخائر طلا و ارز این کشور را به کشور باز گرداند. این دارایی‌ها برای انجام معاملات با دیگر کشورها نزد بانک انگلستان گذاشته شد. دولت نیکولاس مادرو تصمیم گرفت بیش از یک میلیارد دلار را برای خرید وسائل بهداشتی در امر مبارزه با کرونا ویروس اختصاص دهد. قرار بود از طریق برنامه توسعه سازمان ملل جهت خرید تجهیزات پزشگی و مواد غذایی استفاده شود. با این حال لندن اظهار داشت رئیس جمهور ونزوئلا نه مادرو، بلکه گوایدو (رئیس جمهور خود خوانده) را به عنوان رئیس جمهور این کشور می‌شناسد و از بهره برداری از این منابع مالی جلوگیری کرد. کاراکاس عمل لندن را دزدی دریایی نامید.

قدرت‌های غربی نه تنها با سرقت اموال مردم ونزوئلا بلکه با هجوم خرابکارانه نظامی به این کشور نیز عرض اندام می کنند. اواخر ماه ژوئن ناوشکن موشک انداز نیتس آمریکا در 50 کیلو متری سواحل ونزوئلا مانور نظامی داد. دسته های بزرگ نظامیان آمریکا در کلمبیا برای تقویت تیم های کمک‌های امنیتی تحت عنوان مبارزه با کارتل های مواد مخدر در حال عملیات می باشند. در حالی که این نیروها برای حمله به خاک ونزوئلا آماده می شوند. نیروهای اطلاعاتی ونزوئلا گزارش می‌دهند ارتش های آمریکا و کلمبیا در آموزش مزدوران، همچنین همکاری با مافیای مواد مخدر نقش اساسی دارند. شب هشتم ژوئیه سامانه پدافند هوایی ارتش ونزوئلا یک هواپیمای آمریکایی حامل مواد مخدر را که به فضای این کشور تجاوز کرده بود سرنگون کردند. این حادثه ارتباط نزدیک گروه‌های مزدور مسلح و مافیای مواد مخدر را با نیروهای نظامی آمریکا و کلمبیا بر ملا می سازد.

در برزیل، تفاوت رژیم های نئو لیبرالی و مترقی به روشنی قابل مشاهده می باشند. سال‌های تحت رهبری حکومت چپ ها، لولادا سیلوا و دیلما روسف، سازمان ملل متحد تلاش آنها را در جهت مبارزه با بیماری‌های همه گیر و توسعه سیستم بهداشتی تحسین کرد. چهار سال پس از کودتا علیه لولا سیلوا، برزیل، با ابتلای مردم این کشور، به بیماری واگیر کرونا ویروس، دو میلیون بیمار و 75 هزار فوتی، پس از آمریکا، در جای دوم جهان قرار دارد. در عین حال وزارت بهداشت این کشور این آمار را غیر واقعی می‌داند و معتقد است تعداد بیماران می‌تواند تا به هشت میلیون نفر برسد. بیشترین قربانیان بیماری همه گیر را شهروندان فقیر و بومیان این کشور تشکیل می دهند. رهبران جامعه بومیان اعلام کردند، حدود یک سوم مردم بومی به بیماری مبتلا شده‌اند و تعداد مرگ و میر آن‌ها تا به ده درصد می رسد. یکی از دلایل آمار بالای بیماری و مرگ بومیان کاهش برنامه‌های کمک رسانی است.

ادامه حیات میلیون‌ها نفر در برزیل تبدیل به یک زندگی جهنمی شده است. بیش از 8 میلیون نفر کار خود را از دست داده اند. بیشتر این تعداد در بخش‌های غیر رسمی مشغول به کار بوده آند و هیچگونه کمکی دریافت نمی کنند. تعداد افراد بیکار به 30 میلیون نفر- یک سوم از نیروی کار کشور- رسیده است که در تاریخ برزیل بی سابقه می باشد.

مسئولیت زندگی فاجعه بار مردم برزیل مستقیماً متوجه حکومت کودتایی جایر بولسونارو، مجری برنامه نئولیرالیستی در برزیل است. دولت حاکم تا حالا هیچگونه برنامه مشخصی برای مبارزه با این بیماری مهلک اعلام نکرده است. رئیس جمهور، فرمانداران و شهردارانی را که در شهرها و ایالات مختلف آمار تعداد بیماران را اعلام کرده‌ اند سر زنش کرد و پیشنهاد داد، گروه‌های راست افراطی  مسلح شوند تا علیه شهرداران، فرمانداران و افرادی که جرأت علنی کردن آمار بیماران را به خود داده‌اند مقابله کنند.

در روز ها و هفته‌های اخیر، به دنبال نا بسامانی های اجتماعی ناشی از بیماری کرونا و بیکاری، اعتراضات سراسری علیه بولسونارو، شدت گرفته است. حزب کمونیست این کشور در هدایت و سازمان دادن تظاهرات نقش اساسی اجرا می کند. رئیس جمهور در واکنش در برابر به خیابان آمدن مردم آن‌ها را«مشتی گدا، بی بضاعت و تروریست که می‌خواهند برزیل را نابود کنند» خواند و قول  خرید سلاح های بیشتر، برای تقویت ارتش و پلیس را داد.

در بولیوی نیز رهبری کشور با کودتا به دست هواداران نئولیبرالیسم افتاد. نا رضایتی مردم از اصلاحات نئولیبرالی در هشت ماه گذشته کشور را به آستانه فاجعه کشانده است. در این کشور در هفته‌های گذشته تعداد مرگ و میر بیماران مبتلا به ویروس کرونا افزایش یافته اند. بیماران در حد حاد به بیمارستان ها انتقال داده می‌شوند اما تعدادی از بیمارستان ها به علت آلوده شدن  پزشگان و کارکنان تعطیل شده است. دولت از کمک به شهروندان خود داری میکند و جواب آنان را با توهین و تحقیر پاسخ می دهد. به عنوان مثال آرتورو مولیرو، وزیر کشور مردم را « جاهلانی خواند که خطر را درک نمی کنند».

در روز های اخیر اهالی شهر کوچابامبا، سخت ترین وضعیت را داشتند. هزاران نفر به عنوان اعتراض به درهم ریختن سیستم بهداشتی و مراقبت های پزشگی و افزایش قیمت آب و برق به خیابان‌ها آمدند. نیروهای پلیس برای سرکوب مردم وارد میدان شدند. دستگیری فعالان حزب «جنبش سوسیالیست» ادامه دارد و پنجاه ایستگاه رادیویی وابسته به جنبش مردم بسته شدند. دهها روزنامه نگار به اتهام تحریک مردم به شورش بازداشت و زندانی شدند. روز ششم ژوئیه دادستان کشور خواهان دستگیری و استرداد اوو مورالس، رئیس جمهور سابق این کشور که در آرژانتین به سر می‌برد شد. وی از طرف دادستان به حمایت از تروریسم متهم شد.

حکومت با وضعیت ناپایدار حاکم بر کشور امیدوار است قدرت متزلزل خود را حفظ کند. براساس بررسی های انجام گرفته، در انتخابات پیش رو که قرار است ششم سپتامبر برگذار شود لوئیز آرک، کاندیدای جنبش سوسیالیست، برنده خواهد بود. او در سخنرانی‌های انتخاباتی خود دولت را متهم به کاهش شدید هزینه‌های عمومی و در اختیار گذاشتن شرکت های ملی سود آور به اشخاص و شرکت های فراملی کرد!

در مواجهه با وضعیت پیش رو، رئیس جمهور تلاش کرد تا انتخابات را به تأخیر بیاندازد. در شرایط حاضر جنبش سوسیالیست که هر دو مجلس بولیوی را تحت کنترل خود دارد همراه با تشکل های مردمی از به تأخیر انداختن انتخابات جلو گیری کرده است. در عین حال فدراسیون معدنچیان کشور، مقامات را به نافرمانی تهدید کرد. شکی نیست که طی یک ماه و نیم مانده به انتخابات، حاکمیت تلاش خواهد کرد تا در انتخابات آتی اخلال ایجاد کند. در هر حال حکومت های فاسد و هوادار ترور امکان دست زدن به هر جنایتی را برای بقای خود مجاز می دانند.

https://gazeta-pravda.ru/issue/59-30991-1720-iyulya-2020-goda-/burzhuaznyy-genotsid/

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده