تحقیق و تدوین- عسگر داوودی

زندگی سیاه‌ پوستان در آمریکا دارای تاریخی پرفراز و نشیب و دردآور است. تقریبا رگ و ریشه هر سیاه‌ پوستی که در آمریکا زندگی می کند، به قاره آفریقا برمی‌گردد. اجداد این سیاهپوستان از حدود 400 سال قبل توسط برده فروشان پرتغالی و اسپانیائی از آفریقا ربوده شده و در بدترین و غیرانسانی ترین شرایط به آمریکا منتقل و به بردگی وادار شدند. تجارت بردگان از راه اقیانوس اطلس نیز انجام می شد. تجار بردهٔ اروپائی از بنادرشهرهایی مانند بوردو فرانسه و بریستول بریتانیا عازم آفریقای غربی می‌شدند، آنها محموله‌های تفنگ و پارچه خود را در ازای خرید برده به برده فروشان آفریقایی می‌دادند و سپس از اقیانوس اطلس عبور کرده و به آمریکا می‌رسیدند و در آنجا برده‌ها را به فروش می‌رساندند و سرانجام کشتیهای خود را پر از شکر و پنبه کرده و مجدداً به اروپا باز می‌گشتند. بدین ترتیب انباشت سرمایه به تدریج بویژه در انگلیس زمینه پیدایش صنعت ماشین بخار و نظام سرمایه داری را فراهم می آورد. بطور میانگین، سیاهپوستان آمریکایی دارای‌تبار آفریقای غربی ـ مرکزی و اروپایی اند و برخی‌تبارسرخپوستی نیز دارند.

با پایان جنگ داخلی آمریکا و پا گرفتن نظام سرمایه داری، این نظام بدلیل ماهیت استثمارگرانه خود نژاد پرستی را از جامعه حذف نکرد. نظام سرمایه داری ذاتا در درون خود برده داری مدرن را حمل می کرد و برده های جدید همچنان می بایستی تحقیر و کوچک پنداشته می شدند تا نظام حاکم جدید قادر به ادامه استثمار کم دردسری باشد. شکاف اجتماعی حاصل از مناسبات سرمایه داری مابین سرمایه دار و کارگر شکل جدیدی به خود گرفته بود. نبرد طبقاتی در شکلبندی جدید مناسبات اقتصادی ـ اجتماعی خود را بیشتر آشکار می کرد. میلیون‌ها سیاه پوست فقیر که هنوز به اربابان سابق خود وابسته بودند در جنوب باقی‌ماندند و با مشکلات عدیده از جمله فقر، بیکاری و نژاد پرستی مواجه شده و در اختیار نظام جدید سرمایه داری قرار گرفتند. میلیون‌ها سیاهپوست آمریکایی در فقر و تنگدستی گرفتار ماندند. بسیاری از کارفرمایان در جنوب علاقه‌ای نداشتند که سیاهان را به کار بگمارند. وضعیت تحصیلی و آموزشی سیاهان نیز در شرایط اسفناکی قرار داشت. تا زمان الغای برده داری، سواد خواندن و نوشتن برای برده‌ها جرم غیرقابل بخششی بود. بعد از الغای برده داری نیز سیاهپوستان فقیر قادر نبودند که کودکان خود را در مدارس ثبت نام نمایند. آن دسته از کودکان سیاه که از شانس بیشتری برخوردار بودند، مجبور بودند در مدارسی جدا از سفید پوستان تحصیل کنند. سیاهان در حالی با این مشکلات دست به گریبان بودند که گروهی از نژادپرستان متعصب سفید پوست با تشکیل جوخه‌های مرگ به نام«کوکلاکس کلان» سیاهان را هدف حملات خود قرار می‌دادند، به بردگان سابق حمله می‌کردند، اموال ناچیزشان را غارت می‌کردند و به شکل دلخراشی آنان را به قتل می‌رساندند. شیوه شکنجه سیاهپوستان نیز به شکل «لینچ» بود که آنان را قطعه قطعه یا زنده زنده می‌سوزاندند. این اقدامات ضد انسانیِ متعصبین سفید پوست با بی‌تفاوتی حکومت فدرال، پلیس و دستگاه قضایی همراه بود. روند اتفاقات بعد از جنگ داخلی، سفیدپوستان را متقاعد کرد که به‌رغم اعطای برخی حقوق به سیاه‌پوستان، هنوز هم جان این «شهروندان درجه دوم» در دست «نژاد برتر سفیدپوست» است.

در ابتدای قرن بیستم در آمریکا، لینچ‌کردن یک سرگرمی برای عکاسان بود. مردم کارت‌پستال‌هایی از لینچ افرادی را که شاهدش بودند برای هم می‌فرستادند. این عمل چنان باب بود که در سال ۲۰۰۰ نویسنده‌ای در تایم نوشت که «حتی نازی‌ها سوغاتی‌های آشویتس را نمی‌فروختند، ولی صحنه‌های لینچ به بخشی پررونق از صنعت کارت‌پستال تبدیل شد. در ۱۹۰۸، این تجارتِ بزرگ و ارسال کارت‌های قربانیان زجرکشی، چنان زننده شده بود که رئیس کل پست آمریکا این کارت‌ها را ممنوع کرد.»

فرهنگی طبقاتی حاصل از نظام سرمایه داری برخاسته از غرب وحشی علیه سیاه‌پوستان آن‌چنان در جامعه آمریکا رخنه کرده بود که «بنجامین تیلمن» فرماندار و سناتور نماینده کارولینای جنوبی سال 1900 طی سخنرانی رسمی خود از پشت تریبون مجلس سنای آمریکا گفت: «ما [مردم] اهل جنوب، هرگز حق نیگروها [سیاه‌پوستان] برای حکومت بر انسان‌های سفیدپوست را به رسمیت نشناخته‌ایم، و هرگز این کار را نخواهیم کرد. ما هرگز باور نکرده‌ایم که آن‌ها با انسان‌های سفیدپوست برابر باشند، و هرگز این باور را نخواهیم داشت؛ و ما کوتاه نمی‌آییم تا آن‌ها شهوت خود را با همسران و دختران ما ارضا کنند، بدون آن‌که آن‌ها را لینچ کنیم.»

معضل امروز ی نژادپرستی در آمریکا چندان ارتباطی با دونالد ترامپ ندارد و تنها در دوران ریاست جمهوری او نمود بیشتری پیدا کرده است. چندین عامل باعث شده است که این مرحله از اعتراضات رنگ‌ و بوی متفاوتی داشته باشد. رکود اقتصادی ناشی از ویروس کرونا و بیکاری تعداد زیادی از کارگران سیاه‌پوست و درصد بالای مرگ‌ و میر ناشی از ویروس کرونا در بین سیاه‌پوستان بیش از پیش زمینه اعتراضات را فراهم  کرد. تبلیغات منفی‌ای علیه سیاه‌پوستان در رسانه‌های آمریکایی وجود دارد. این رسانه‌ها دائما به صورت غیرمستقیم القاء می کنند که سیاه‌پوستان خلافکار می باشند و کم عقل‌اند.

دکتر ـ«کرنل وست»، استاد فلسفه دانشگاه «هاروارد» در گفتگوئی با تلویزیون « سی ان ان » آمریکا، در رابطه با لینچ «جرج فلوید» سیاه پوست آمریکائی توسط یک افسر پلیس این کشور گفت: «به نظر من ما شاهد سیستمی به عنوان یک تجربه شکست ‌خورده اجتماعی هستیم نظام سرمایه داری آمریکا قادر به اصلاح خود نیست.»

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده