شامگاه دوم ژوئن در ده ها شهر آمریکا مقررات منع رفت و آمد برقرار شد، اما نه اعتراضات مسالمت آمیز پایان گرفت و نه خشونت. تظاهرات ناشی از کشته شدن جورج فلوید 46 ساله آمریکایی آفریقایی تبار که در «مینیا پولیس» درحالی که توسط پلیس بازداشت شده بود در گذشت، ادامه دارد.«صدای آمریکا» گزارش می دهد که:«تظاهرات تقریبا مسالمت آمیز تبدیل به ناآرامی های عمومی، بکارگیری خشونت و غارت شد». در دوم ژوئن تظاهرات در لس آنجلس، واشنگتن، فیلادلفیا برگزار شدند. در پایتخت آمریکا در این اعتراضات چندین قانونگذار از جمله سناتور «الیزابت وارن» شرکت کردند، که پیشتر مدعی شرکت در انتخابات ریاست جمهوری از حزب دمکرات بودند. در نیویورک هزاران نفر در خیابان 86 «منهتن» راهپیمایی کردند و نام «جورج فلوید» را سر دادند. صدها پلیس این تظاهرات را تحت کنترل داشتند. در «هوستون» زادگاه «جورج فلوید» راهپیمایی هایی توسط دوستان و خانواده وی سازماندهی شد. در پایان تظاهرات مسالمت آمیز غارت- آغاز شد. تظاهرکنندگان پنجره ها را شکستند و مغازه های لوکس خیابان پنجم شهر نیویورک را غارت کردند و یک مرکز تجاری در لس آنجلس را آتش زدند. مقامات دولتی اعلام کردند که در «سنت لوئیس» چهار پلیس و در «لاس و گاس» یک پلیس نیز زخمی شده اند که در وضعیت بحرانی قرار دارند. پلیس دیگری باز در بخش «برانکس» نیویورک بشدت زخمی شده است. در ایالت های جنوبی آمریکا تخریب «بناها و مجسمه های نفرت» ادامه دارد- یادبودهای جنگ داخلی سالهای 1865-1961. یکم ژوئن در «مونتگمری» ایالت آلاباما مجسمه ژنرال کنفدراسیون «رابرت لی» را سرنگون کردند. در «ریچموند»،«ویرجینیا» شهردار دمکرات «لوار استونی» اعلام کرد که بناها و مجسمه های تاریخی «رابرت لی»، رئیس جمهور کنفدراسیون «جفرسون جکسون»، ژنرال کنفدراسیون«توماس کامنایا استن جکسون» و «جب استوارت» تخریب می شوند. شهردار «استونی» اعلام کرد که: « برداشتن این مجسمه ها امکان آغاز عادی شدن اوضاع را برای بسیاری ساکنان سیاه پوست «ریچموند» و «ویرجینیا» فراهم می آورد». - «ریچموند» دیگر پایتخت کنفدراسیون نیست- این شهر پر از تنوع و عشق به همه است و ما باید این را نشان بدهیم»

بناها و مجسمه های تاریخی نه تنها قهرمانان کنفدراسیون بلکه محافظه کاران دوران های بعدی نیز برداشته شده و هتک حرمت می شوند. چنانکه روزنامه « دِ تِنِسین»گزارش می دهد که در «نشویل» مجسمه «ادوارد کارماک» قانونگذار ایالتی اوایل دهه 1900 و ناشر روزنامه ای که دیدگاه های نژاد پرستانه داشت سرنگون شد». روی یادبود کنفدراسیون در محوطه دانشگاه «میسی سیپی» که خراب کرده بودند نوشته « نژاد کشی معنوی» و اثر کف دست قرمز رنگ روی آن نقش بسته؛ بسیاری دیگر یادبودهای کنفدراسیون در ایالات جنوبی نیز ویران شدند. دفتر مرکزی سازمان «دختران متحده کنفدراسیون» که در «نشویل» در سال 1894 بمنظور حفظ یادبود سربازانی که در طرف ایالت جنوبی آمریکا می جنگیدند، تاسیس شده بود آتش زده شد. در شب سی ام ماه مه رئیس جمهور ترامپ، همسرش ملانیا و پسرش بارون به اصرار سرویس مخفی آمریکا بمدت یکساعت در مخفیگاه زیر زمینی کاخ سفید مخفی شدند. آنطور که «نیویورک تایمز» می نویسد اعتراضات در واشنگتن ترامپ را «غافلگیر کرده بود».صدها تظاهرکننده به سمت کاخ سفید حمله ور شده بودند، پلیس و مامورین سرویس مخفی تلاش کردند آنها را متوقف کنند. تظاهرکنندگان پوسترهایی را که روی آنها "تروریست در کاخ سفید" نوشته شده بود را حمل می کردند. آجر و بطری بسمت نیروهای امنیتی پرتاب شد؛ علیه معترضین از گاز فلفل استفاده شد. طی چندین روز اعتراضات و ناآرامی ها در آمریکا حداقل یازده نفر کشته شدند و حدود 4500 تظاهرکننده بازداشت شدند. این بازداشت شدگان به غارت، نقض مقررات منع رفت و آمد و مسدود کردن جاده ها متهم شدند. اما معترضان علیرغم مقررات منع رفت و آمد برقرار شده، خیابانها را ترک نمی کنند. در واشنگتن سوم ژوئن صدها نفر در اطراف کاخ سفید جمع شدند و شعار: «مقررات منع رفت و آمد شما به جهنم!»،«ما نخواهیم رفت!» را سر دادند. دونالد ترامپ در مصاحبه با «فاکس نیوز» اعلام کرد که ناآرامی ها در روزهای اخیر بیشتر در شهرها و ایالاتی صورت گرفته اند که در آنها دمکرات ها حاکم هستند. رئیس جمهور گفت: «در جاهایی که مشکلات وجود دارند، جمهوری خواهان در راس نیستند، بلکه لیبرال هایی از شمار دمکراتها هستند». ترامپ ضمن ارائه نمونه ایالت«مینه سوتا» جاییکه گارد ملی اعتراضات را طی یک روز سرکوب کرد، از شهردارانی که نمی خواستند گارد ملی را  وارد شهرهای خود کنند انتقاد کرد. ترامپ آشکارا شهردار نیویورک «نبیل دو بلازیو» را تهدید کرد و گفت که « گارد ملی» می تواند این مشکل را در نیویورک حل کند و درواقع اگر آنها اقدام نکنند، من این مشکل را حل خواهم کرد. من این مسئله را بسرعت حل خواهم کرد». ترامپ پیشتر گفته بود که ناآرامی هایی که پس از مرگ «جورج فلوید» در گرفتند، توسط سازمانهای «آنتی فاشیست» و «سایر گروه های چپ رادیکال آغاز شده اند». ترامپ در سی و یکم ماه مه در توییتر خود نوشت:« آمریکا «آنتیفا» را یک سازمان تروریستی بحساب خواهد آورد». در همان روز سخنگوی کاخ سفید «کلی ماکیانی» گفت که  فعالان« آنتیفا» «عنصر مهم  اعتراضات» هستند.

«آنتیفا» یک جنبش شبکه ای ومخالف سیاست ترامپ است و آنرا ناسیونالیستی و ضد مسلمانان می داند. یکی از متفکران و ایدئولوگهای این جنبش و مولف کتاب «آنتیفا: کتاب راهنمای ضد فاشیستها» تاریخ نگار « مارک بری» یاد آور می شود که فعالان جنبش « کارزارهای آموزشی را سازماندهی، ائتلافهای اجتماعی ایجاد و فاشیستها را کنترل می کنند و بر آنها فشار می آورند تا فعالیتهای خود را لغو کنند، آموزش های دفاع از خود را ترتیب می دهند و بلحاظ فیزیکی دربرابر راست افراطی هنگامیکه این مسئله لازم باشد ایستادگی و مقاومت کنند. مرکز هماهنگ کننده «آنتیفا» سازمان کمتر شناخته شده «پروژه ملی واحد» است که خود را «آنتیفا سیا» می نامد، وظیفه اصلی آن جمع آوری اطلاعات شخصی و افشای محافظه کاران و سازماندهی پیگرد و تعقیب آنهاست. گزارشگر پرتال «کاپیتال سرچ سنتر» بنام «اشلی گلدنبرگ» می نویسد که «پروژه ملی واحد» توسط «دریل لامونت جنکینز» رهبری می شود. این سازمان منابع در آمدهای خود را پنهان نگه می‌دارد و از پرداخت مالیات طفره می رود. این سازمان در وبسایت خود ادعا می کند که « تحقیق و گزارش می دهد که چه کسی در رابطه با گروه های راست و  افراد جداگانه چه کاره است و اشکال فعالیتهای آنها چگونه است». در صفحه اصلی این سازمان یک فرمول بندی شوم و شیطانی وجود دارد «نفرت پیامد دارد».«جنکینز» توضیح می دهد که «پروژه ملی واحد» نه تنها هواداران سفید پوست برتری طلب و فاشیستها را، بلکه محافظه کاران معمولی را نیز تعقیب می کند. علی رغم اینکه «پروژه ملی واحد» سازمان کوچکی است، این سازمان بعنوان مرکز عملیاتی عمل می کند که هواداران «آنتیفا» می توانند بدانند «نژادپرستان » چه کسانی هستند و برای اختلال در رویدادهایی، که توسط «فاشیستها» برگزار می شوند برنامه ریزی می کند.«اشلی گلدنبرگ» می نویسد:« سازمان پروژه ملی واحد» بسیاری فعالان اصلی محافظه کاران و لیبرالها را دشمن سیاسی خود اعلام کرده است که شامل گالری عمومی نژاد پرستان هستند». فعالان «آنتیفا» لباس سیاه می پوشند و ماسک می زنند. در دانشگاه کالیفرنیا در برکلی آنها پنجره ها را شکستند و ساختمان را آتش زده و سخنرانی کنشگران راست گرای «مایلو یانوپولوس» و « اِن کولتر» را برهم زدند. «آنتیفا» ضمن سنگ باران پلیس که با نارنجک های گاز اشک آور پاسخ می دادند، به عملکرد ترامپ در پورتلند اعتراض کرد.

تله کانال «سی ان ان»  چندین ماه سعی در شناسایی فعالان «آنتیفا» داشت، اما اکثر آنها از برداشتن ماسکها وافشای نام خود خودداری کردند. روزنامه نگاران فقط می دانستند که بسیاری از «آنتیفا» ها از نسل هزاره هستند (در اینجا منظور نسلی است که از 1981 تا 1996 زاده شده اند. مترجم) و اغلب در حاشیه جامعه زندگی می کنند. معمولاً اینها مهاجران بدون مدارک شناسایی، تراجنسیتی ها و کارگرانی با دستمزدهای پایین هستند. از قرائن چنین بر می آید که خبرنگاران«سی. ان. ان» با «پیاده نظام » آنتیفا و آن کسانی که پشت این جنبش هستند و فعلا می خواهند در سایه بمانند ارتباط بر قرار کرده بودند.

با این حال چنین وضعیتی طولانی نخواهد ماند. در وبسایت وزارت امنیت اجتماعی ناآرامی های شروع شده را بعنوان «شبکه مکمل جنگ چریکی شهری» ارزیابی کردند. دادستان کل «ویلیام بار» اعلام کرد که معترضین از «تاکتیک های مشابه آنتیفا» استفاده می کنند و «آنتیفا» تحریک به خشونت کرده و در « تروریسم داخلی» مشارکت می کند. اما نیروهای امنیتی از تلاش ترامپ برای سپر بلا کردن «آنتیفا» و سرکوب اعتراضات به کمک گارد ملی و یگان های ویژه ارتش پشتیبانی نکردند. «اف.بی.آی» اعلام کرد که «اطلاعاتی در دست ندارد» که نشان بدهد جنبش «آنتیفا» با خشونت و اعتراضاتی که پس از مرگ «جورج فلوید» در گرفته ارتباط دارد. وزیر دفاع پیشین آمریکا «جیمز ماتیس»که در ارتش از اعتبار و حیثیت زیاد برخوردار است از دونالد ترامپ و رئیس پنتاگون «مارک اسپر» بشدت انتقاد کرد. «ماتیس» در مجله «آتلانتیک» نوشت:«ما باید هرگونه تصوری را درباره شهرهای خود بعنوان «میدان نبرد» که ارتش و نیروهای نظامی ما برای «تسلط» بر این شهرها فرا خوانده شود، رد بکنیم، نظامی سازی پاسخ ما [ به اعتراضات]... درگیری بین ارتش و جامعه مدنی را ایجاد می کند». ژنرال«مارک مولن» رئیس کمیته  مشترک به مجله «آتلانتیک» نوشت که به مشروع بودن دستورات دونالد ترامپ که « نفرت خود نسبت به حق اعتراض مسالمت آمیز در این کشور را آشکار ساخت باور ندارد... و سیاسی کردن بیشتر زنان و مردان ما در نیروهای مسلح را ریسک می کند». ژنرال «مولن» معتقد است که شرایط در خیابان ها، هرچقدر هم که بد باشد، به حدی نرسیده است «که استقرار نیروهای نظامی را توجیه کند.»

«اسپر» بلافاصله به سخنان «ماتیس» واکنش نشان داد. وی سوم ژوئن ضمن تفسیر تهدید ترامپ مبنی بر استفاده از قانون شورش سال 1807 اظهار داشت که مخالف استفاده از نیروهای مسلح برای سرکوب اعتراضات است. به گفته «اسپر» این قانون باید در آمریکا «تنها در فوری ترین و دشواریرین شرایط استفاده شود» و اکنون چنین شرایطی وجود ندارد. هم زمان پرتال شبکه خبری «فدرال نیوز» گزارش می دهد که در ارتباط با «درگیری های فوق العاده بین نیروهای نظامی آمریکا و فرمانده کل آنها» «مارک اسپر» تصمیم خود برای لغو حالت آمادگی نظامی بیش از حد برای لشکر هوابرد 82  را تغییر داد. سربازان این واحد نخبه که در پایگاه «اندروز» در «مریلند» و «فورت بلووار» در ویرجینیا، مستقرند، منتظر دستورات هستند. اختلاف بین تیم ترامپ و ارتش آمریکا به رئیس جمهور آمریکا شانس پیروزی سریع و آسان بر معترضین را نمی دهد و خبر از یک بحران طولانی سیاسی در آمریکا را می دهد. سیاست شناس متنفذ آمریکایی، کارشناس امور حقوق و مسائل بین المللی و همکار علمی بنیاد «هادسون» پروفسور «والتر راسل مید» در «وال استریت ژورنال» می نویسد که «رویدادهای اخیر باور و اطمینان بسیاری مراکزخارجی را به اینکه جامعه آمریکا وارد دوره ناتوانی و هرج و مرج شده تقویت می کند و سیستم سیاسی آمریکا دیگر نمی تواند رهبری قدرتمند و پایداری  را در امور بین الملل تامین کند!»

https://www.fondsk.ru/news/2020/06/04/buntujuschaja-amerika-strah-nasilie-nenavist-51049.html

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده