تا پایان قرن بیست و یکم، اروپایی ها در اروپای کاملاً متفاوتی زندگی خواهند کرد. در آلمان واژه عربی «انشالله» برای اولین بار در فرهنگ لغت املایی زبان آلمانی «کنراد. دودن» وارد شد. این فرهنگ لغت در فرهنگ واژگان آلمانی شبیه فرهنگ توضیحی موجود زبان روسی است که توسط «ولادیمیر ایوانویچ دال» گردآوری شده بود. جمعیت اتحادیه اروپا از ژانویه سال 2020 حدود 5/747میلیون نفر است ( 78/9 درصد از کل جهان). کمترین شمار جمعیت در مناطق بسیار ثروتمند اتحادیه اروپا- اروپای شمالی(2/106میلیون نفر) و اروپای غربی(1/196 میلیون نفر) مشاهده می شود. در جنوب اروپا 2/152میلیون نفر زندگی می کنند و پرجمعیت ترین آن اروپای شرقی است (293 میلیون نفر). سهم مهاجران در ساختار جمعیتی کشورهای اتحادیه اروپا و در ساختار مهاجرت سهم جمعیت مسلمان است که همچنان رو به رشد است. لوکزامبورگ از همه جلوتر است- تا سال 2016، بالغ بر 9/45 درصد شهروندان این کشور اهل کشورهای دیگر بودند. پس از آن سوئیس6/29 درصد، سوئد 5/18 درصد، اتریش4/17درصد است. در رقمی مطلق بیشترین مهاجران در اروپا را آلمان، فرانسه و ایتالیا پذیرفتند. در برآورد سرانه نخستین رتبه ها را سوئد (3/20مهاجر به ازای هر هزار سوئدی)، مالتا 2/18و اتریش 7/10دارند. برای بسیاری از کشورهای اروپایی گذشته آنها بعنوان یک کلان شهر به یک بار مهاجرت یعنی هجوم از مستعمرات سابق تبدیل شده است. در پرتغال بیشتر مهاجران از آنگولا، در اسپانیا از کوبا، در انگلیس از هند، در فرانسه از الجزایر هستند. سهم آفریقایی ها در بین مهاجرین در بلژیک و ایتالیا به 7/48 درصد و 9/26 درصد می رسد. پس از فروپاشی استعمار روابط منظم و مستقر بین کلان شهرها و مستعمرات سابق آنها، هرچند تغییر کرده بود ولی از بین نرفته بودند. بنابراین بُردار کنونی جابجایی بلحاظ تاریخی را مشروط کرده است. از این مستعمره ها «سیل مهاجر» درنتیجه آشنایی با زبان کلان شهرهای سابق می آیند و کلان شهرهای سابق اغلب مهاجرانی را از مستعمره های سابق ترجیح می دهند.

براساس داده های مرکز تحقیقات«پیو»(اندیشکده آمریکایی مستقر در واشینگتن دی. سی. است که به ارائه اطلاعات دربارهٔ مسائل، نگرش‌ها و روندهای شکل‌دهندهٔ ایالات متحده و جهان می‌پردازد.مترجم) حتی اگر مهاجرت به اروپا به صفر کاهش یابد، سهم ونسبت مسلمانها در جمعیت اروپا در طول نسل بعدی افزایش خواهد یافت و تا سال 2050 از 4/7 درصد به 14 درصد می رسد (اکنون 5 درصد است). این گرایش بسادگی توضیح داده می شود: مسلمانان بطور متوسط 13 سال جوانتر از اروپایی های بومی هستند و زنان مسلمان بطور متوسط یک فرزند بیشتر از اروپایی ها دارند. در ایتالیا تنها 3/33 درصد از کل مهاجران – اهل کشورهای اروپایی هستند. در سوئد 4/27 درصد و در بلژیک 6/22 درصد هستند. در آلمان تا اواسط سده بیست و یکم مسلمانان از 11 درصد تا 20 درصد جمعیت، در سوئد 21-31 درصد را تشکیل می دهند. با توجه به شمار مهاجران به اتحادیه اروپا از آسیا و خاورمیانه (12 میلیون) تنها مهاجران- شهروندان اتحادیه اروپا (20 میلیون) پیشی می گیرند. مهاجران آفریقایی تنها 10 درصد از پتانسیل مهاجرتی قاره سیاه را تشکیل می هند (90 درصد مهاجران آفریقایی بین کشورهای آفریقایی جابجا می شوند).مورد توجه خاص برای اتحادیه اروپا نیجریه (پرجمعیت ترین کشور آفریقایی) و نیجر با بالاترین میزان تولد در جهان هستند (3/7 کودک به ازای هر زن). تا سال 2050 جمعیت نیجر بلحاظ کمیت با جمعیت آلمان مساوی می شود و جمعیت نیجریه تقریبا چهار برابر از جمهوری آلمان فدرال تجاوز خواهد کرد و 300 میلیون نفر خواهد بود. درصد مهاجران از نیجریه، 98 درصد از «بورکینا فاسو»، 94 درصد از «غنا»، 63 درصد از «کامرون»، 59 درصد از «مالی» از طریق گذار از «نیجر» به اروپا عبور می کنند. سه مسیر مهاجرتی از آفریقا و خاورمیانه به اروپا وجود دارد - حوزه مدیترانه غربی (به ساحل اسپانیا)، حوزه مدیترانه مرکزی(به ساحل ایتالیا) و حوزه مدیترانه شرقی(به سواحل یونان). به این امر فعالیت گروه های اسلامی در محل کشورهای ترانزیتی(مالی، الجزایر، نیجر، نیجریه و چاد) برای آوردن مزدوران و مبلغان خود در بین پناهندگان اضافه می شوند. در نیجر، چاد و مالی واحدهای نظامی آمریکا، ایتالیا، آلمان و فرانسه مستقر می شوند، اما این در عمل چیزی را تغییر نمی دهد. نمی توانند از مهاجرین به کشورهای اروپایی چشم پوشی کنند- در اقتصاد آنها وسوسه نیروهای کار ارزان و میزان استثمار بسیار بالا است. آلمان 9/9 درصد از تولید ناخالص داخلی خود برای  مهاجرین تازه وارد صرف می کند، اما پیش بینی می کند که تا سال 2026 از آنها 65 میلیارد یورو سود دریافت خواهد کرد. از آلمانی ها چنین سودی را بدست نمی آورید. رشد اقتصادی در کشورهای اروپای شمالی در سال 2019، 5/2 درصد پایین تر می بود اگر نیروی کار ارزان از آسیا و آفریقا نبود. اروپای شرقی مدتها است که حاشیه ای برای مهاجرین بوده است، اما اوضاع در حال تغییر است. لهستان سهمیه نیروی کار از کشورهای آسیا و آفریقا را افزایش می دهد. با وام های اتحادیه اروپا این کشور برای نخستین بار در تاریخ خود به یک کشور پذیرنده نیروی انسانی از کشورهای دور دست و بیگانه تبدیل می شود. ویتنامی ها برای نیمه نخست سال 2019 ، 91 درصد، اندونزیایی ها 76 درصد مجوز کار در لهستان را از تعداد مجوزهای صادره شده برای کل سال 2018 دریافت کردند. همزمان کارفرمایان لهستانی کاهش پتانسیل مهاجرتی اوکرایینی ها را تایید می کنند. بجای 5/1 میلیون در لهستان اکنون 900 هزار اوکرایینی کار می کنند. به نسبت در لهستان شمار مهاجران و پناهندگان از اتیوپی، نپال، بنگلادش، فیلیپین، تایلند، هند و چین رو به  افزایش است.

بروکسل استراتژی مؤثری برای حل بحران مهاجرت ندارد. میتوان قانون 36/2015 را بیاد آورد که دولت نیجر تحت فشار اتحادیه اروپا برای جلوگیری از دسترسی مهاجران به لیبی را پذیرفت. این قانون مجازاتی را برای ارائه خدمات غیرقانونی به مهاجران در نظر می گیرد، اما اعمال آن هزاران خانواده در نیجر را از درآمد محروم می کند و مهاجران راه یابی به لیبی را از طریق الجزایر شروع کردند. گشایش بیش از سی مرکز بازداشت مهاجران در لیبی نیز کمکی نکرد. در شرایطی که دولت لیبی توسط بمب های اروپایی نابود شده، اداره چنین مراکزی را قاچاقچیان با موفقیت بدست گرفته اند. براساس پیش بینی های جمعیت شناسان، جمعیت آفریقا در 30 سال آینده در عمل دو برابر افزایش خواهد یافت، جمعیت آسیا همچنین در اوج رشد خود قرار دارد. در اروپا این روند معکوس و افت شدید کودک زایی است. همه چیز نشان می دهد که تا پایان سده بیست و یک اروپایی‌ها در اروپای دیگری زندگی خواهند کرد. انشالله.

https://www.fondsk.ru/news/2020/01/14/evropa-bez-evropejcev-49887.html

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده