فاجعه بار بوده

همه دوخت و دوزهای اداره نابسامان کشور در بیت رهبری انجام می شود. اگر امروز هم مردم نپرسند، فردا خواهند پرسید که چرا بسیاری از تصمیمات مهم مملکتی در بیت رهبری اتخاذ شد و نه در مجلس کشور؟ برای مثال حتی در ترکیه، برای اعزام نیرو به سوریه، مجلس آن کشور پس از حضور و گزارش چند ساعته رئیس جمهور ترکیه "اردوغان" تصمیم گرفت اما در جمهوری اسلامی حتی اعلام نمی شود چه تعداد نیروی نظامی ایران در سوریه و یا در لبنان و یا حتی در یمن است و آنها براساس کدام تصمیم و مصوبه و بودجه به این ماموریت ها اعزام شدند. بحث بر سر آن نیست که این ماموریت ها نباید انجام می شد و یا باید انجام می شد، بحث بر سر حکومت فردی در جمهوری اسلامی و از بالای سر مردم است. همینگونه است فعالیت های اتمی، مذاکرات اتمی، عقب نشینی قهرمانانه و یا پیشروی محتاطانه، مذاکره یا عدم مذاکره با امریکا، آزادی زندانی های غیر سیاسی و در بند  ماندن زندانیان سیاسی، تصویب و یا طرح فلان موضوع در مجلس و یا جلوگیری از تصویب و طرح آنها در مجلس، انتخابات را تبدیل به انتصابات کردن، برگماری اعضای شورای نگهبان، برگماری رئیس قوه قضائیه و آستان قدس رضوی، برگماری فرماندهان و درجه دادن به آنها، سرکوب مردم، گران کردن بنزین، تمسخر ویروس کرونا و دستور انجام انتخابات که زمینه ساز شیوع این ویروس در مملکت شد و دهها و دهها نمونه دیگر که همگی ناشی از حکومت فردی در جمهوری اسلامی است.

البته رهبر حرف ها و سخنان دوپهلو نیز زیاد می زند. او با این شیوه سخن گفتن و نظر دادن همواره فرصتی برای فرار از قبول مسئولیت برای خود فراهم می کند. خدم و حشم جبهه پایداری و چاپلوسان و نعلین بوسان قدرت نیز از میان این سخنان آنچه را به سود تحکیم موقعیت خود تشخیص میدهند را استخراج کرده و آن را تبلیغ می کنند.

وقتی همه کارها به یک تن ختم می شود، همه می کوشند بنام او کارهای خود را پیش ببرند و در نهایت همه حساب‌ها و اشتباهات هم به او ختم می شود. تردید نیست که آقای خامنه‌ای در پس بسیاری از اشتباهات و خطاها و تصمیمات نادرست قرار دارد. ولی در این هم تردید نیست که بسیاری از تصمیمات توسط او گرفته نمی شود و حتی پشت سر او گرفته می شود. بیت رهبری، فرماندهان سپاه، مسئولین قضایی یا اقتصادی تصمیماتی می گیرند و آن را به حساب رهبر می نویسند و بنام رهبر حرف کار خود را پیش می برند.

شاید خیلی از تصمیمات را رهبر نگیرد و از آن هم آگاه نباشد ولی پاسخگوی مسئولیت همه آنها در نهایت اوست. هر قدر هم که از پاسخگویی بگریزد. تا زمانی که کارها، خوب یا بد، پیش می رود شاید این موضوع چندان مسئله ساز نباشد. ولی آن روز که کارها خراب شود، همه کاسه و کوزه‌ها سر رهبر خواهد شکست، همانطور که در گذشته بر سر شاه سابق شکست.

در یک حکومت فردی وقتی فرد بزرگ می شود، ممکن است خیلی از تصمیمات را آن فرد نگیرد، ولی پاسخگوی از نظر ملت اوست. این وضعی است که اکنون آقای خامنه ای دارد.

تردید نیست که شخص شاه خود سررشته دار بسی از پلیدی‌ها بود ولی همه کارها زیر نظر او نبود. بخشی از اداره امور مملکت دست کسانی بود که خود را در میل و جهت اعلیحضرت شاهنشاه آریامهر نشان می دادند و سپس کار خود را می کردند. نتیجه آن نیز سقوط شد. اگر این سقوط فقط سقوط یک فرد یا یک حکومت و یا نظام باشد باز مسئله‌ای نبود و نیست. اما این سقوط می تواند به شکل جنگ داخلی، تجزیه خاک کشور، یا جدا شدن بخش‌هایی از آن درآید. همان اتفاقی که در پایان سلطنت صفویه و سقوط شاه سلطان حسین بدست محمود افغان روی داد. یا در دوران فتحعلیشاه که قفقاز از ایران جدا شد و در دوران ناصرالدین شاه "هرات" را از ایران جدا کردند. در دوران فتحعلی شاه و ناصرالدین شاه، اعلیحضرت همایونی ضل الله سقوط نکرد ولی کشور تجزیه و شاه به دست نشانده تبدیل شد که کم از سقوط نبود. نمونه های کوچک و بزرگ جهانی این نوع حکومت ها نیز کم نیست.

بنابراین سقوط فقط این نیست که فرد و حکومت فرد را ببرد، بخشی از خاک کشور را هم می تواند ببرد، بخشی از مردم را هم به خاک و خون بکشاند.

آن روز که آقای خامنه‌ای نظارت خبرگان قانون اساسی را بر کار خود نپذیرفت، باید حساب امروز را هم می کرد. دفتر رهبری هر چه می خواهد بگوید و سخنرانی و دلیل و نقل قول از وی ارائه دهد، امثال حسین شریعتمداری و مصباح یزدی و امثال آنها تره هم برای رهبر و دفتر او خرد نمی کنند. آنان در چارچوب حکومت فردی و پس از تائید و ستایش از رهبر، حرف خود را زیر پوشش رهبر می زنند و کار خود را پیش می برند و در نهایت نیز نه مردم و نه تاریخ یقه آنها را نخواهد گرفت، بلکه به حساب رهبر رسیدگی خواهد کرد و جز این هم نباید انتظار داشت.

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده