کیسه طمع 500 میلیارد دلاری ترامپ برای قطع مناسبات با چین! راشا تودی - ترجمه رضا نافعی |
چند ماه قبل از انتخابات ریاست جمهوری امریکا در ماه نوامبر، دونالد ترامپ رئیس جمهور امریکا در گیری با چین را تشدید کرده است. اگر در کاخ سفید جناح عقاب ها تصمیم گیرنده بودند، آنچه که از زمان سفر تاریخی نیکسون به پکن تا کنون در مناسبات دو کشور روی داده را برهم می زدند تا اوضاع را به وضع پیشین باز گردانند. ریچارد نیکسون اولین رئیس جمهور ایالات متحده بود که در فوریه 1972 از جمهوری کمونیستی خلق چین دیدار کرد و شاهد رشد چین نوین و تبدیل آن به یک غول اقتصادی را شد. از آن پس روابط دیپلماتیک بین واشنگتن و پکن عادی شد. این مناسبات تا زمانی خوب پیش می رفت که چین تولید کننده ای با دستمزد های کم برای تولیدات انبوه امریکا بود، اما مشکلات وقتی آغاز شد که چین به فنآوری نوین و پیچیده دست یافت و در عرصه ژئوپلیتیک تسلط جهانی امریکا با چالش روبرو شد. از سال 2012، واشنگتن ابتدا با سیاست «آسیا محوری» تحت مدیریت باراک اوباما به این واقعیت جدید واکنش نشان داد. با ورود ترامپ به کاخ سفید روابط دو کشور بگونه ای چشمگیر رو به وخامت نهاد که در آغاز بصورت جنگ تجاری و تحریکات نظامی گوناگون در دریای جنوب چین جلوه گر شد. شیوع ویروس کرونا در چین سرانجام به ایالات متحده رسید و به بزرگترین فروپاشی اقتصادی از سال 1929 منجر شد. در امریکا معضل هر رئیس جمهوری در سال انتخابات وجود میلیون ها بیکار در آن کشور است. ترامپ نیز با این مشکل روبروست اما با حدتی بیشتر زیرا او که در آغاز خطر ویروس را ناچیز جلوه داده بود اینک با این سرزنش روبروست که در مقابله با این ویروس همه گیر خیلی دیر واکنش نشان داده است. از این رو او بشدت محتاج کسی است که گناه را به گردن چین بیاندازد و آن کشور را مقصر وانمود سازد. چین به عنوان کشوری که مبداء ویروس همه گیر کرونا بوده است برای جناح عقاب های ضد چینی در کاخ سفید و کنگره امریکا یک قربانی ایده آل است و میتوان کل درماندگی کنونی را تام و تمام بگردن چین گذاشت. هفته هاست که امریکا پکن را متهم می سازد که ویروس بگونه ای از آزمایشگاه به بیرون راه یافته و مقامات چینی هم خبر خروج ویروس را دیر به سازمان جهانی بهداشت (WHO)داده اند. این واقعیت که هر دو ادعا هم توسط خود WHO و هم جامعه جهانی رد می شود، برای گوش های واشنگتن که مبتلا به صقل سامعه شدید است قابل شنیدن نیست. از آن زمان هر دو کشورتیرهای اتهام، ادعا و ضد ادعاست که بسوی یکدیگر پرتاب می کنند و تهدید ها می کنند که چه ها بر سر دیگری خواهند آورد. روز پنجشنبه ترامپ رئیس جمهور آمریکا در مصاحبه با مجری تلویزیون فاکس نیوز، گام خطرناک دیگری برداشت. ترامپ در پاسخ به سؤال این مجری که آیا دانشجویان چینی باید از دسترسی به عرصه های «حساس» علمی در آمریکا منع شوند؟ چنین پاسخ داد: کارهای بسیاری وجود دارد که ما می توانیم انجام دهیم. ما می توانیم کل رابطه (با چین) را قطع کنیم و چنین کاری 500 میلیارد دلار پس انداز می شود. ترامپ دقیقا توضیح نداد که منظور او از این حرف چیست. اما عموماً اعتقاد بر این است كه اشاره او به صادرات چین به آمریكا بوده كه تقریباً در همین حد است و او در گذشته نیز چندین بار از آن به عنوان «پول از دست رفته» سخن گفته بود. علاوه بر این، رویکرد چینی ها به بحران کرونا، سایه ای سیاه را بر معاملات تجاری هر دو کشور افکند که قرارداد آن را تازه در ماه ژانویه امضا کرده بودند. به همین دلیل، ترامپ در ادامه صحبت گفت که او دیگر آن احساس «فوق العاده» را ندارد، به همین دلیل او «در حال حاضر هیچ تمایلی به صحبت با همتای چینی اش» شی جینپینگ » ندارد. البته اکنون گمانه زنی هایی در مورد تهدید او برای قطع روابط با چین وجود دارد. برای بسیاری از مفسران، تصور این که ترامپ واقعا خواستار ایجاد یک وقفه دیپلماتیک با جمهوری خلق چین باشد، دشوار است. این که او گفت: «من نمی خواهم با انها صحبت کنم.» چنین تفسیر می شود که اشاره او در واقع به تجار امریکائی است که ترامپ مایل است آنها چین را ترک کرده و به امریکا بازگردند و یا لااقل اگر به امریکا هم باز نمی گردند به کشور دیگری بروند.
تلگرام راه توده:
.
|
راه توده شماره 740 - 8 خرداد 1399