|
در این روزها وزارت امور خارجه قزاقستان اطلاعات در باره اینکه گویا در خاک
اتحاد شوروی سابق از جمله در قزاقستان آزمایشگاه های بیولوژیکی تحت نظارت
پنتاگون فعالیت می کنند را شدیداً تکذیب می کند. در این میان فعالیت
آزمایشگاه مرکزی بیولوژیکی (آزمایشگاه رایزنی مرکزی) جنب مرکز علمی ملی
ویژه بیماری های عفونی خطرناک بنام «آیکیمبایف» که در نهم سپتامبر سال 2016
در «آلما آتا» افتتاح شد را دولت قزاقستان انکار نمی کند. براساس بیانیه
وزارت امور خارجه جمهوری قزاقستان، این آزمایشگاه متعلق به قزاقستان است،
از بودجه جمهوری تامین می شود و«فعالیت آن بر تامین ایمنی بیولوژیکی در
قزاقستان بوده و بر انجام کارهای علمی - تحقیقاتی بنیادی و کاربردی متمرکز
است». ساختار شناخته شده آزمایشگاه رایزنی مرکزی، شامل چهار آزمایشگاه
(طاعون، وبا، بیماری های شایع انسان و حیوانات؛ عفونت ها و بیماری های
عفونی ویروسی بسیار مسری و قابل انتقال) و همچنین مجموعه ای از محرک های
بیماری های بسیار خطرناک و عفونت های حاد تنفسی بیماری زا است. آنطور که به
شهروندان اطمینان می دهند همه اینها تحت محافظت شدید کامل قرار دارند.
اما پاسخ وزارت امور خارجه جامعه را قانع نکرد. علاوه بر این آزمایشگاه
بیولوژیکی مرکزی مدتهاست به یکی از نکات انتقادی از رژیم «نظربایف» از سوی
اپوزیسیون تبدیل شده است. دلیل آن در عدم اعتماد مداوم مردم به اطلاعات
رسمی است. دلایل چنین عدم اعتمادی بسیار است. برای نخستین بار ساکنان «آلما
آتا» از ساخت آزمایشگاه تقریبا در مرکز جنوب پایتخت (بین ایستگاه راه آهن
آلما آتا 2 و فرودگاه) در سال 2011 نگران بودند.
«باخیت آتشابار» رئیس آن زمان مرکز ملی علمی بیماری‌های عفونی خطرناک ضمن
اطمینان دادن به اینکه شرکت « آ.اِ. کوم» (آژانس و پیمانکار کاهش تهدیدهای
نظامی وزارت دفاع آمریکا.مترجم) پروژه کمک به دفاع بیولوژیکی را عملی می
کند، سرسختانه مشارکت پنتاگون در این فعالیت را کتمان می‌کرد. با این حال «
آ.اِ. کوم » خود حتی در واشنگتن مشارکت خود را در«تامین امنیت از پاتوژنهای
(عوامل بیماری زا) بسیار خطرناک، که در قزاقستان از برنامه های بیولوژیکی
ونظامی شوروی» باقی مانده اند پنهان نکرد. «یرلان سانسیزبایف» مدیر بعدی
مرکز نیز درباره فعالیت «آزمایشگاهی» پنتاگون چیزی را منتشر نکرد. در«آلما
آتا» از زمان استالین برپایه پژوهشگاه و انستیتوی ضد طاعون آسیای میانه
بزرگترین مرکز تحقیقاتی خدمات ضد اپیدمی در آسیای میانه دایر بود. منابع
علمی، کلکسیونها و دستاوردهای این موسسه بسیار عظیم بودند. برای کارشناسان
آمریکایی این یک هدیه واقعی است. و اگر کار این موسسه در«زمان صلح» بویژه
شهروندان را نگران نمی کرد، اکنون آزمایشگاه مرکزی بیولوژیکی و مخفی مایه
افزایش ترس و نگرانی است. این نگرانی و اضطراب بویژه با اظهارات معاون وزیر
دفاع پیشین «امیربک توگوسوف» در مورد وظیفه دوگانه آزمایشگاه رایزنی مرکزی
افزایش یافت. یک نظامی صاحب نظر و کاردان سئوال کرده است: چرا این
آزمایشگاه به آمریکا واگذار شده و نه به یک سازمان بین المللی و نه به
متحدان سازمان همکاری شانگهای و سازمان پیمان امنیت جمعی؟ مجدداً شهردار
سابق «آلما آتا» «احمدجان یسیموف» گفت که او به ساخت آزمایشگاه رضایت نداده
بوده و «گریگوری اونیشچنکو»، که از مسکو آمده بود، به عنوان مخالف اصولی
چنین آزمایشگاههایی صحبت کرد. نظرسنجی از ساکنان شهر «آلما آتا» که توسط
خبرگزاری «فزاقستان امروز» انجام گرفته، 92 درصد پاسخ منفی به این مسئله
دادند که «آیا با ایجاد و حضور آزمایشگاه بیولوژیکی بیمارهای عفونی بسیار
خطرناک آمریکایی موافق هستید؟». اما آیا دولتها به نظر مردم علاقمند هستند؟
بهرحال «آندره دمیتروفسکی» پروفسور انستیتوی پزشکی محلی، آکادمیسین آکادمی
بین المللی اکولوژی و امنیت برای یک دهه فعالیت آزمایشگاه بیولوژیکی
آمریکایی در قزاقستان را بخوبی توجیه می کند. استدلال اصلی هواداران
آزمایشگاه رایزنی مرکزی – توافق دوجانبه بین قزاقستان و آمریکا از سیزده
دسامبر سال 1993 و کنترل بر توافق نامه از سوی سه وزارتخانه ( آموزش و
علوم، کشاورزی و کمیته حمایت از حقوق مصرف کنندگان وزارت اقتصاد ملی
قزاقستان) بعلاوه «کارآیی پژوهش» است. با این حال کسی که از «کارآیی» صحبت
می کند خود مرکز را در نظر دارد و نه واحد ها و زیربخش های آنرا در شکل
آزمایشگاه رایزنی مرکزی در زیر کلاه آمریکا را. سری بودن و کنترل آمریکایی
این است منشاء نگرانی. دولت قزاقستان چگونه واکنشی را نشان می دهد؟ حیله
گری ادامه می یابد.
رئیس مرکز ملی بیماری های عفونی بسیار خطرناک «توقتاسین یروبایف» اطمینان
می دهد که ردپای نظامی و آمریکایی در آلما آتا وجود ندارد. اما چرا در این
صورت آمریکایی ها اذعان می کنند که چنین آزمایشگاه هایی را در گرجستان و
اوکرایین اداره می کنند؟ در منابع آزاد حضور آمریکا در قزاقستان جلو چشم
است و مسائل درباره آن به اندازه کافی وجود دارد. چرا اگر قزاقستان مستقل
است، تاسیسات و واحدهای خطرناک را از کلان شهرها حداقل به حومه شهرهای
نزدیک منتقل نمی کند؟ چرا اگر ردپای نظامی انکار می شود، در فوریه سال 2020
مرکز ملی بیماری های بسیار عفونی توافق نامه ای را درباره همکاری با موسسه
میکروبیولوژی بوندسور(ارتش آلمان) امضاء کرد؟ چرا سفارت آمریکا در قزاقستان
دست اندر کار کنترل جمع آوری فصلی حشرات توسط کارورزان مرکز ملی بیماری های
بسیار عفونی/ آزمایشگاه رایزنی مرکزی است؟ چرا یک موسسه منحصراً صلح آمیز
در «آلما آتا» دائماً تحت نظارت نمایندگان نیروهای ویژه ارتش آمریکا و
کمیته نظامی مجلس سنای آمریکا قرار دارد؟ چرا متخصصان آمریکایی نه تنها
محاسبات مالی را بررسی می کنند، بلکه به دولت قزاقستان نیز توصیه می کنند؟
چنین«چراهایی» بسیار زیاد هستند. و سرانجام، آیا ارتباطی بین آزمایشگاه
رایزنی مرکزی «آلما آتا» و «قانات جان علی بیکف» [متولد قزاقستان ، پزشک
نظامی و طراح سلاح های بیولوژیکی اتحاد شوروی که از سال 1992 شهروند آمریکا
شد. مترجم] هست؟ این مهاجر جنوب قزاقستان، سرهنگ پیشین ارتش شوروی به طرح
ریزی سلاح های بیولوژیکی می‌پرداخت و معاون مجتمع تولیدی «ترکیبات
بیولوژیکی» بود. در سال 1992 به آمریکا، جایی که «کُنت علی بیک» شد، گریخت
و آموزش و آماده سازی سلاح های بیولوژیکی اتحاد شوروی را افشاء و حق
فعالیتهای مشابه در آمریکا را بدست آورده و رئیس مرکز ملی دفاع بیولوژیکی
آمریکا شد. چندی بعد «علی بیک» ضمن راه انداختن جنجال اینکه صدام حسین
دارای سلاح بیولوژیکی است، مسبب غیر مستقیم اشغال نظامی عراق توسط آمریکا
شد. وی همچنین در اوکرایین یک تجارت جدی دارویی داشت (کنسرن ماکس ول
در«بوریسپل» ایالت کیف اوکرایین). در سال 2010 وی علی رغم اینکه به «مختار
ابلیازوف» مهاجر سیاسی و مخالف «نظربایف» نزدیک بود به قزاقستان بازگشت.
مدتی ضمن دریافت بودجه هنگفت و کلان بدون اینکه موفقیتی کسب کند مشغول
طراحی های علمی بود. پس از حقه بازی وی جهت معالجه خواننده روسی بنام «ژانا
فریسک» از بیماری سرطان که کاملا بعنوان یک تاجر بی انصاف و بی وجدان معروف
شد، بطور رسمی قزاقستان را ترک کرد.
ماجراجویی و وجدان فروشی «علی بیک» توانست مبنایی برای انتصاب وی بعنوان
رئیس آزمایشگاه رایزنی مرکزی «آلما آتا» بشود. این فرضیات دائماً با داده
های مکمل روبرو می شوند. همچنین یکی از کسانی که بطور علنی از فعالیت های
مرکز ملی بیماری های بسیار عفونی در «آلما آتا» را حمایت می کند، زیست شناس
روس «آندری آنیسیموف»، معاون مدیر کار علمی مرکز دولتی میکروبیولوژی
کاربردی و بیوتکنولوژی «راسپوتربنادزرو» در «اوبولنسک» است. خصوصا در
«اوبولنسک» بود که دانشمند شوروی «علی بیک» در آن زمان از پایان نامه خود
دفاع کرد. سئوالات زیادی وجود دارند. پاسخ ها هرچه باشد قانع کننده نیستند.
https://www.fondsk.ru/news/2020/05/12/kto-poverit-oproverzheniju-prichastnosti-pentagona-k-rabote-biolaboratorii-v-kazahstane-50851.html
تلگرام راه توده:
https://telegram.me/rahetudeh
|
