چرا رهبر از امام زمان و حضرت علی کمک نمی گیرد؟ |
اقتصاد تجاری، غیرتولیدی و مبتنی بر صادرات مواد خام و کشاورزی در پیوند با پیامد تحریمهای آمریکا و خالی شدن خزانه اوضاع کشور را روزبروز وخیم تر می کند. به همه اینها و ناتوانی در مقابله با بیماری کرونا و کشتار روزافزون و امید واهی به "ایمنی گله ای" افزوده می شود. در نتیجه کشور همچنان در یک بحران عمیق اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، اخلاقی و بحران در روابط منطقهای و بینالمللی دست و پا می زند. فقر فزاینده، بیکاری فراگیر، حاشیه نشینی هشداردهنده، وضع نامساعد سالمندان و بازنشستگان، نبود آینده برای جوانان، تضعیف بنیه صنعتی، وخامت اوضاع کشاورزی، بحران آب و هوا و محیط زیست، آموزش و پرورش پولی و بازگشت و گسترش دوباره بیسوادی مطلق پس از یک دوره کاهش آن، وضع وخیم بهداشت و نظام سلامت، کلیه فروشی، خام فروشی، تن فروشی و … گوشهای از این مشکلات است. ریشه عمیق بحران در ناهماهنگی رهبری کشور با خواست و رای مردم، کوشش در جهت مهار این رای، جلوگیری از اجرای خواست مردم، پر کردن نهادهای انتصابی از طردشدگان از سوی مردم و در یک کلام مقابله با انتخاب مردم است. انتصاب هفته گذشته احمد خاتمی بجای محمد یزدی در شورای نگهبان نشان داد که آیت الله خامنهای نه عزمی برای تغییر دارد و نه ارادهای برای آن. او همچنان متکی به همان جناح راست حکومتی است که از اول انقلاب در مقابله با دولت میرحسین موسوی به آنها تکیه کرده بود و همچنان می خواهد به آنان تکیه کند. در حالیکه آن جناح و شخص ایشان یکی از عوامل اصلی انحراف انقلاب 57 و تبدیل آن همه شور و امید و فداکاری به فاجعه و وضعی بودند که در بالا به گوشهای از آن اشاره کردیم. در حالیکه حل بحرانها نیازمند آرامش و عزم ملی است، هم شخص رهبر و هم نهادها و ارگانهای زیر نظر وی بصورت منبع ایجاد تنش مداوم در جامعه و جلوگیری از برقراری آرامش و تمرکز لازم برای حل معضلات بسیار بزرگی در آمدهاند که خود عامل ایجاد آن بودهاند. اگر رهبری کشور، از آغاز، وظیفه نخست خود را چگونگی مقابله با رای مردم تعریف نکرده بود، سالها پیش کشور ما در جهت شناخت دلایل مشکلات و رفع آنها گامهای بزرگی برداشته بود و اکنون در این وضع قرار نداشتیم. حل مشکلاتی بدین پیچیدگی از عهده شخص رئیس جمهور- هر که باشد- یا دولت خارج است. نه فقط عزمی ملی برای غلبه بر آنها لازم است بلکه همکاری و همسویی همه نهادهای قدرت در جمهوری اسلامی را میطلبد. در حالیکه رهبر همچنان که در سخنرانی 13 ابان نشان داد همچنان می کوشد که گناه اوضاع را به گردن دیگران بیاندازد. سخنان غیر واقعی وی درباره اینکه "گرانیها توجیه ندارد و باید حل شود" یک نمونه از این سخنان است. ظاهرا اگر گرانیها توجیه ندارد غیر از شخص وی کسی دیگر مسئول آن است. چرا ایشان که بزرگترین قدرت در جمهوری اسلامی است آستین را بالا نمی زند تا مشکل گرانیها را حل کند، بخصوص که به گفته آیت الله صدیقی امام جمعه چاپلوس تهران ایشان با امام زمان هم رابطه دارد. از همان رابطه با امام زمان یا از امام علی که می گوید موقع ولادت نامش را بر زبان اورده درخواست کند که گرانیها را حل کنند یا جلوی مرگ و میر کرونا را بگیرند! اکنون نیز که مسئله سرانجام کارشکنیهای ایشان دربرابر اجرای برجام و از دست دادن همه فرصتهای مذاکره شرافتمندانه، دربرابر ملت ما قرار گرفته است تنها راه برای خروج از بن بست ناگزیر کردن رهبر به پذیرش مسئولیت سرنوشت معیشت و اوضاع اخلاقی و اجتماعی و فرهنگ جامعه و صلح و آرامش مردم ماست.
تلگرام راه توده:
|
راه توده شماره 761 - 15 آبان ماه 1399