کیوان مهشید از کادرهای برجسته حزب توده ایران در سالهای پس از انقلاب 57 بود. او که عضو حزب ملل اسلامی بود و به همراه رهبران این حزب در دوران شاه دستگیر و محاکمه و محکوم و زندانی شده بود، در طول 6 سالی که در زندان شاه بود، بتدریج به حزب توده ایران نزدیک شد و زمانی که از زندان آزاد شد توده ای بود. پس از آزادی از زندان سازمان سنجش و آموزش کشور را تأسیس و خود مسئول اجرای سالیانه کنکور دانشگاهها شد و در روزهای اوج انقلاب همراه با چند تن توده ای دیگر گروه سیامک که وابسته به حزب توده بود را تشکیل داد. بیشتر اعلامیه ها و روزنامه های حزب از کانال آنها پخش می‌شد.

پس از انقلاب با آشنائی که رهبران حزب ملل اسلامی با وی داشتند و به توصیه ابوالقاسم سرحدی زاده که در آن زمان به همراه علینقی خاموشی بنیاد مستضعفان را اداره می کرد و تاکید کاظم بجنوردی از رهبران حزب ملل اسلامی، بعنوان سرپرست مرکز کامپیوتری ایران "ایز ایران" منصوب شد. او که مهندس برق و کامپیوتر بود این مسئولیت را زمانی برعهده گرفت که تمام کارکنان امریکائی "ایز ایران" این موسسه را ترک کرده بودند و بسیاری از کارمندان و کارکنان آن نیز از ایران خارج شده بودند. کیوان با هوشیاری و درایت خویش اجازه نداد این مرکز فلج شود و آن را بار دیگر فعال کرد.

سپس مدیریت بخش فنی (لیتوگرافی و افست) روزنامه کیهان که در زمان خود مدرن ترین و به روزترین امکانات چاپ 4 رنگ مجلات بود و مجله زن روز نیز با همین امکانات چاپ می شد را بدست گرفت.

پس از انقلاب ارتباط حزبی و فردی خود را حفظ کرد و بتدریج به شاخه ای از سازمان غیر علنی حزب وصل شد که زنده یاد "آذرنگ" مسئول آن بود. در یورش اول به حزب توده ایران ناشناخته باقی ماند و دستگیر نشد اما در یورش دوم دستگیر شد و رفت زیر شکنجه های دهه 60 که درباره او مذهبیونی نظیر اسدالله لاجوردی انتقامجویانه او را شکنجه کردند زیرا در زندان شاه توده ای شده بود. در آستانه یورش دوم به حزب، در جریان سفری که به همراه ابوالقاسم سرحدی زاده به همدان کرد، اطلاع یافت که یورش دوم به حزب قریب الوقوع است و 2 هزار جا در زندان های توحید و اوین و عشرت آباد برای این منظور خالی کرده اند. او پس از بازگشت از سفر همدان این اطلاع را به رابط قدیمی خود (سردبیر کنونی راه توده) رساند که متاسفانه در این  دوران رحمان هاتفی به همراه جوانشیر و ابراهیم دو عضو هیات سیاسی در سفر آذربایجان بود و پیامی که در تلفن مخصوص پیام های مهم برای وی گذاشته شد نشنید. تنها 48 ساعت پس از این هشدار یورش دوم به حزب آغاز شد. کیوان در آستانه قتل عام زندانیان سیاسی در سال 67 نامه ای برای ابوالقاسم سرحدی زاده و کاظم بجنوردی دو یاران قدیمی خود که همچنان اعتقادات مذهبی خود را حفظ کرده بودند  نوشت و ضمن شرح شکنجه های خود و دیگر توده ایها تحلیل خویش از آینده جمهوری اسلامی را نوشت. تا آنجا که ما اطلاع داریم این نامه بدست آن دو تن که هنوز یکی از آنها- کاظم بجنوردی رئیس کنونی دائره المعارف بزرگ اسلامی- زنده است رسید. از محتوای کامل این نامه اطلاع نداریم و دریافت کنندگان آن نامه نیز آن را منتشر نکرده اند.

اخیرا خانم ستاره سرحدی زاده خواهر ابوالقاسم سرحدی زاده که ظاهرا طرفدار حزب ملل اسلامی است شرحی درباره کیوان مهشید نوشته و منتشر کرده که در آن اشاره به دیدار کیوان سرحدی زاده و بجنوری و آیت الله انواری کرده است. گویا به خواست آنها کیوان را در نیمه دوم سال 67 از زندان اوین به خانه ای که این سه تن در آنجا جمع شده بودند منتقل میکند و آنها به وی اصرار می کنند نامه ای برای بخشش بنویسد و از زندان بیاید بیرون. (ظاهرا آنها حدس زده بودند کشتار زندانیان در پیش است). کیوان نوشتن این نامه را قبول نمی کند و می گوید زندان و شکنجه را تحمل کرده ام و می مانم تا آزاد شوم که متاسفانه این انتظار غلط از آب در می آید و کیوان نیز در قتل عام زندانیان سیاسی در سال 67 اعدام می شود. در شرحی که خانم سرحدی زاده نوشته اشاره کرده که کیوان در زندان هم ماننده بیرون از زندان نماز می خوانده اما تا پایان توده ای ماند.

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده