اعلان برنامه خروج کلیه نیروهای نظامی آمریکا از افغانستان توسط ترامپ اگر چه یک ورق بازی نسبتا موفق در رقابت انتخاباتی ترامپ در مقابل جوبایدن است اما این برنامه اهداف استراتژیک مهم دیگری را نیز در پی دارد. بسیج نظامی در اطراف مرزهای جمهوری چین یکی از مهمترین تاکتیک ها، بلکه حتی مهمترین تاکتیک سیاسی ـ نظامی امریکا علیه اقتصاد و بالندگی سیاسی کشور چین است. کوشش برای مهار و حتی شکست این قطب بندی جدید جهانی، این تغییر و جابجائی از غرب به شرق و از آمریکا به چین، نظام سرمایه داری غرب را به شگفتی و اضطراب واداشته است. اتحادیه اروپا واقعیت این تغییر بزرگ را درک و پذیرفته است، اگرچه می کوشد تا روند آن را کنُد کند اما می داند که این تغییر اجتناب ناپذیر و غیر قابل برگشت است. به همین دلیل هم «هایکو ماس» وزیر خارجه آلمان اخیرا رسما به وجود امپراطوری چین اعتراف کرده و عدم همکاری با آن را غیر ممکن میداند. او در گفتگو با روزنامه « بیلد» رسما گفت که «چین ابرقدرت آینده » و «بزرگترین شریک تجاری آلمان» می باشد. اما در آمریکا نه فقط جمهوری خواهان بلکه عوامل حزب دموکرات نیز دشمنی خود را با جمهوری چین پنهان نمی کنند و دائما بر طبل کینه توزی علیه این کشور می کوبند. روزنامه چپگرای «یونگه ولت» با استناد به سخنان «عبدالله عبدالله» رئیس فعلی شورای عالی مصالحه ملی افغانستان، تاکتیک خروج نیروهای نظامی تحت فرمان ترامپ را حرکتی صلح جویانه و دلسوزانه برای نظامیان آمریکائی مستقر در افغانستان ارزیابی نمی کند بلکه آنرا یک بازی انتخاباتی می داند و هدف استراتژیک این اعلام خروج را انتقال نیروهای نظامی به مجاور مرزها و در نهایت محاصره کشور چین ارزیابی می کند. نظر دیگری در محافل سیاسی اروپا موضوع امکان استقرار نیروهای نظامی آمریکا و اسرائیل را در حوزه خلیج فارس مطرح می کند، که در فرصتی دیگر باید بدان پرداخت. این دیدگاه براین باور است که در آینده حوزه خلیج فارس مرکز رویاروئی آمریکا و چین می تواند باشد.

روزنامه یونگه ولت با عنوان "طالبان در خدمت ترامپ" می نویسد:

«ما امیدواریم ترامپ برنده انتخابات ماه نوامبر باشد». این جمله را «ذبیح الله مجاهد» سخنگوی طالبان در پایان هفته گذشته و در گفتگوی تلفنی خود با تلویزیون «س.ب. اس» آمریکا عنوان کرد.

یک سخنگوی دیگر طالبان می گوید: خیلی خوشحال شدیم وقتی شنیدیم که رئیس جمهور مشکل بیماری کرونا را سریعا پشت سر گذاشت و خوشبختانه دوباره فعالیت خود را آغاز کرد.

سخنگوی طالبان در ادامه گفتگو هایش اظهار داشت:

«شاید رفتار ترامپ برای مردم جهان غیر عادی و مضحک باشد اما ما طالبان ها او را شخصی دانا و عاقل ارزیابی می کنیم.» و  اینکه پایه های فکری او برپایه «آمریکا پیش از همه» بنا شده است، ما مجاهدین در راه خدا را کاملا مجاب می کند.

بدین ترتیب اگر این روزها در آمریکا میزان مجبوبیت ترامپ در نظرسنجی ها به بالا جهش داشته باشد، جای تعجب نیست.»

لابیگری با طالبان در توافق ماه فوریه برای خروج نیروهای آمریکا از هندوکش تا اواسط سال 2021 خدمت شایانی برای ترامپ به ارمغان آورد. او چهارشنبه 16 مهر (اکتبر) در توئیتر مدعی شد که هزار تن از نیروهای مستقر در افغانستان را تا عید کریسمس به خانه هایشان باز گرداند.

اعلام چنین موضوعی در شرایطی که امسال بیستمین سال اشغال نظامی افغانستان توسط ارتش آمریکا است، برای رای دهندگان آمریکائی خبری هیجان انگیز است. اما باید دقت کرد که هدف ترامپ برگرداندن نظامیان به خانه هایشان نیست، بلکه برنامه تقسیم این تعداد از نیروهای نظامی به چندین گروه و اعزام آنها به مناطقی خواهد بود که امکان محاصره رقیب بالنده و در حال تبدیل شدن به امپراطوری جهانی یعنی "چین" را فراهم می کند.

هر نظامی آمریکائی که از افغانستان جابجا شود عملا یک نیروی نظامی بمنظور استقرار در اطراف چین است، از جمله در «دریای جنوبی چین». واشنگتن پس از شکست در افغانستان بخت خود را از طریق جنگی در آینده به آزمایش می گذارد.

«عبدالله عبدالله» رئیس فعلی شورای عالی مصالحه ملی افغانستان، تجارب زیادی در برخورد با چنین ادعا هائی دارد. او در رابطه با برنامه امکان خروج نیروهای نظامی آمریکا از افغانستان تا کریسمس نظر دقیق تری دارد و می گوید:«مدتی طول می کشد تا عده ای موضوعی را هضم کنند». رئیس جمهور آمریکا چندین بار این موضوع را تکرار کرده که واشنگتن متحدانش را در افغانستان زیر باران گلوله طالبان تنها می گذارد و اولویت سیاسی جدیدی اتخاذ می کند، اما تجارب گذشته بعضی ادعاها را در عمل نشان داده است. تمرکز واشنگتن به مناطق استراتژیک جدید در خاورنزدیک، خاورمیانه و آسیا جنوب شرقی متحدان آمریکا را در همکاری فعلی به شک و تردید وامی دارد و صداقت این کشور را زیر سوال می برد و در اتحاد عمل متحدانش شکاف ایجاد می کند.

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده