در پی تهاجم همه جانبه سرمایه داری غرب به کشور بلاروس، عده‌ ای از دانشمندان روسیه با گرایشات سوسیالیستی، با نوشتن بیانیه ای پشتیبانی خود را از حکومت و مردم بلاروس اعلام کردند.

در این بیانیه آمده است: ما دانشمندان معتقد به عقاید سوسیالیستی که در یک سازمان عمومی متشکل از دانشمندان روسی می باشیم، نگرانی خود را نسبت به وقایع بلاروس به دانشمندان و مردم این کشور اعلام می داریم.

امپریالیست ها نمی‌توانند به بلاروس، تنها جمهوری وفادار به‌ سیستم سوسیالیستی پسا شوروی که استقلال خود را حفظ کرده با دیده اغماض نگاه کنند. در حالی که سایر جمهوری های سوسیالیستی سابق، تابع اراده ایالات متحده و کشورهای غربی شدند و به سیستم استعماری آنان گردن نهاده‌ اند تا ثروت آن‌ ها را به یغما ببرند و صنایع آنان را نیز نابود کنند.

به منظور انجام عملیات ضد انقلابی در بلاروس، کشورهای غربی از تجارب، تکنیک ها و روش های «انقلاب های رنگی» موفق در دیگر کشورها استفاده می کنند.

واقعیت این است که اقتصاد بلاروس ماهیتی مختلط دارد، یعنی شامل برخی از عناصر سوسیالیسم (مالکیت دولت بر ابزار اصلی تولید، سیستم اقتصادی برنامه ریزی شده، اصل توزیع بر اساس کار) و عناصر سرمایه داری (تولید کوچک و متوسط و خصوصی و سرمایه بزرگ مالی) میشود. در پروسه مبارزه مالکیت دولتی و دیگر بخش‌های تولیدی، یکی بر دیگری غالب خواهد شد. با وجود حضور بخش‌ های غیر دولتی تولید، خواه ناخواه تمایلات خرده بورژوایی در بخشی از اقشار جامعه بوجود می آید. هر چند با شروطی تنها با یک اقتصاد ترکیبی در این کشور، اقتصاد سوسیالیستی تفوق خواهد یافت. به گفته لنین: بدون سمت گیری سوسیالیستی دستیابی به سوسیالیسم غیر ممکن خواهد بود. نیروی تشکیل‌ دهنده تحولات انقلابی، اتحاد کارگران با دهقانان، روشنفکران و سایر لایه‌های ترقی خواه جامعه می باشد.

برای دستیابی به سوسیالیسم، وجود ایدئولوژی سوسیالیستی اجتناب نا پذیر است. در‌ واقع آنچه در  جامعه بلاروس مشگل آفرینی کرده وضعیت سیاست ایدئولوژی زدایی است. به همین مناسبت ایدئولوژی بورژوایی توانسته است در غیاب ایدئولوژی سوسیالیستی مجالی بیابد تا فرد گرایی، خود خواهی و آزادی‌های بورژوازی را به بخش‌هایی از اقشار جامعه تزریق کند.

علاوه بر این، در جامعه علمی، از جمله آکادمی علوم بلاروس، احساسات ضد روسی در حال گسترش است. به عنوان مثال، کتابهای درسی و تاریخ بلاروس با محتوای ضد روسی تنظیم شده است و شکافی را بین مردم ما و برادران بلاروس ایجاد می کند. در واقع با استفاده از سیستم آموزشی غیر اصولی در دانشگاهها و دیگر بخشها، سبک زندگی غربی تبلیغ می‌ شود.

«سازمان های غیر دولتی» متعددی در این کشور شکل گرفته‌ اند که به طور آشکار، فعالیت می کنند و احساسات و ارزش های بورژوایی را اشاعه می دهند، ضمن این که به طور عمده توسط غرب تأمین مالی می شوند (غربی‌ها طی سال‌های گذشه 10 میلیارد دلار در بلاروس هزینه کرده اند. در حالی که ایالات متحده 5 میلیارد دلار برای آموزش باندرا ها و نئوفاشیست ها در اوکراین هزینه کرده است). در نهایت در یک فضای مسموم و خلاء ایدئوژیک، جوانان و روشنفکران به عنوان اعتراض به خیابان‌ها می‌ آیند، غافل از این که سرنوشت اکراین ویران شده توسط غرب در انتظار آن‌ها است.

افرادی که به « میدان» می‌روند در سودای «تغییر» اند و در این تفکر هستند که رفاهی بیش از آنچه دراختیار دارند را بدست آورند، بدون توجه به این که آن هایی که سر رشته را  در دست دارند اهداف و منافع کاملاً متفاوتی را تعقیب می کنند. تصرف اموال کشور، حذف رقبا و اجرای برنامه های ژئوپلیتکی مورد نظر شان.

در جهان دو ایدئولوژی سوسیالیستی و بورژوازی وجود دارد. حاملان ایدئولوژی سوسیالیستی، از آن جمله کمونیست های بلاروس هستند. اساس سوسیالیسم، ایده های مارکسیسم به عنوان آموزه ای برای رهایی نیروی کار از استثمار با ایده های جمع گرایی و رشد همه جانبه فرد است. در این راستا، توصیه می شود دانشمندان بلاروس مطالعه و تبلیغ مارکسیسم را در همه عرصه ها سازمان دهی کنند تا مارکسیسم را ایدئولوژی رسمی دولت قراردهند، همانطور که در جمهوری خلق چین جنبه رسمی و عملی به خود گرفته و نتایج آن بر همگان روشن است.

یکی دیگر از دلایل اصلی بحران سیاسی در جمهوری بلاروس، سطح نسبتاً پایین رفاه اکثریت جمعیت کشور است. علیرغم این واقعیت که در ربع قرن گذشته، به اعتبار حفظ ارزشهای سوسیالیستی، نسبت با دیگر جمهوری های اتحاد شوروی سابق سطح و کیفیت زندگی اکثر زحمتکشان این کشور، بالا تر می‌باشد، تامین اجتماعی بیش تر، امکانات بهداشتی و داروی بهتر، آموزش مناسب تر، مسکن رایگان یا کم هزینه، نرخ آب و برق پایین، همین طور ایمنی شهروندان و...

بلاروس ها می گویند، «سطح زندگی ما نسبت به اهالی روسیه  بمراتب پایین‌ تر است» اما اگر  زندگی مردم هر دو کشور با هم مقایسه شود، در کل مردم بلاروس، نسبت به روس ها از زندگی مساعد تری برخوردار هستند. باید توجه داشت که مزایای اجتماعی در بلاروس بهتر از روسیه است. در روسیه، طبق استانداردهای اروپا، اکثریت مردم فقیرند (هزینه حداقل معیشت، به طور رسمی، 12130 روبل اما در واقع کمتر از این رغم می باشد). در حالی که حداقل هزینه معیشت بلاروس ها 20 هزار روبل است. در روسیه الیگارش ها بیشترین بخش ثروت را در اختیار دارند در حالی که اکثریت افراد جامعه در فقر به سر می‌برند اما در بلاروس، سیاست مقامات، در جهت بهبود سطح و کیفیت زندگی مردم است.

می توان اطمینان داشت، دانشمندان بلاروس به وضوح متوجه شده اند که راه حل مشکل، افزایش قابل توجه سطح زندگی مردم این کشور است و آن هم الزاماً در گرو بالا بردن سطح تکنیک و فن آوری متناسب با دستآورد های انقلاب علمی و اطلاعات مدرن است که یک مدت زمانی پنج تا شش سال را شامل می شود. این امر، امکان رساندن کیفیت محصولات کشور به سطح جهانی، افزایش بهره وری نیروی کار و در عین حال ضمانت استقلال و حاکمیت کشور را در پی خواهد داشت. این وظیفه، مشابه همان برنامه ای است که استالین در سال 1931 با این شعار برای کشورش تعیین کرد: «یا تا ده سال دیگر صنعتی می شویم، یا آنها ما را له خواهند کرد». در آن زمان آنها بر دشواری ها چیره شدند، زنده ماندند و فاشیسم را شکست دادند.

 ما به برادران بلاروس توصیه می کنیم، همه پرسی سراسری برگزار شود که در آن سوال رضایت شهروندان بلاروسی برای انتقال به احیای دقیق ساختار سوسیالیستی در این کشور، با تمام ارزشهای آن و نگرش بلاروسی ها نسبت به روسیه و مردم آن مطرح شود. در قانون اساسی جدید، جمهوری بلاروس باید از عنوان «دولت سوسیالیستی» به جای «دولت رفاه» استفاده شود.

به باور ما انتخاب راه سوسیالیستی در بلاروس توسط اکثریت مردم روسیه پشتیبانی خواهد شد و در عین حال برآیندی است برای مبارزه مردم روسیه در راه دستیابی به سوسیالیسم.

واقعیت‌های موجود نشان می‌دهند که باید بدون تأخیر به جلو حرکت کرد. دیگر زمان، مجال روی دو صندلی نشستن را به ما نخواهد داد. از طرف دیگر، روسیه با وجود قدرت الیگارش ها، باید بلاروس را از حمله نظامی خارجی محافظت کند و از آن به عنوان تنها دژ مستحکم در مرزهای غربی کشور حمایت کند، حتی اگر این کشور سوسیالیستی شود (نمونه ای از روابط روسیه با چین سوسیالیست). مشکلات و پیچیدگی های ژئوپلیتیک در اینجا بیشتر از تفاوت در ساختارهای دولتی است. در هر صورت اوضاع کنونی شرایطی نادر و خارق العاده ای را برای پیشرفت سوسیالیسم در بلاروس ایجاد کرده است. نمی توان از این فرصت غافل شد. در عین حال عزمی راسخ، شجاعت، تعهد به آرمان های سوسیالیسم و درک شرایط خاص را می طلبد. باد تاریخ به باد بان سوسیالیسم در حال وزیدن است.

ما به جامعه علمی و مردم بلاروس، با اطمینان خاطر می گوییم، برای دانشمندان روسیه مهم است که بلاروس را نه تنها به عنوان یک کشور و برادر برای ما حفظ کنند، بلکه به عنوان یک کشور سوسیالیست، تنها جمهوری که از ویرانه های اتحاد جماهیر شوروی سر پا باقی مانده است مهم می باشد. ما با همه امکانات و روش ها آماده ایم به مردم برادر بلاروس کمک کنیم تا برای تحولات سوسیالیستی در کشور مبارزه کنند و به آرمان‌ انسان‌ های مظلوم یعنی نفی استثمار انسان از انسان جامه عمل بپوشانند!

از طرف هیئت رئیسه دانشمندان روسیه با گرایشات سوسیالیستی، ایوان نیکیتچوک.

https://www.rline.tv/news/2020-09-28-rossiyskie-uchenye-zayavili-o-

pomoshchi-belorusskomu-narodu/

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده