مظفر علی عباسی بدرود حیات گفت!

مظفر جعفر علی عباسی، از کادرهای برجسته حزب توده ایران بدنبال یک دوره نبرد با سرطانی که به جانش چنگ انداخته و او با روحیه و مقاومتی کم نظیر در برابر آن  ایستاده بود، به دام "کرونا" گرفتار شد و روز سه شنبه 29 مهرماه زندگی را بدرود گفت. او از فعالان سازمان نوید در سالهای پیش از انقلاب بود. پس از انقلاب از مسئولین تشکیلات حزب توده ایران در تبریز شد. ارتباط ها و آشنائی هایش با بسیاری از فعالان چپ غیر توده ای پیش از انقلاب او را به چهره ای موفق در امر سازماندهی و روابط با فعالان چپ غیر توده ای در آذربایجان تبدیل کرد. پس از یورش دوم به حزب توده ایران موفق به گریز از دام هائی که بر سر راهش گسترده بودند تا دستگیرش کنند شد و سرانجام نیز توانست از ایران خارج شده و خود را به جمهوری آذربایجان در اتحاد شوروی برساند. پس از ارائه گزارشی دقیق از وضع حزب و کادرهای آن در آذربایجان، با ماموریتی که صدر فرقه دمکرات آذربایجان امیرعلی لاهرودی" به او داد به ایران بازگشت. او در این ماموریت موفق به انجام ماموریتی شد که به او محول شده بود و سپس به توصیه و تصمیم رهبری حزب از ایران خارج شده و بار دیگر در آذربایجان شوروی مستقر شد. در کنفرانس ملی حزب توده ایران، از جمله کادرهای برجسته ای بود که به این کنفرانس دعوت شد و به عضویت مشاور کمیته مرکزی حزب توده ایران انتخاب شد. در سالهای پس از این کنفرانس بتدریج از مشی و روشی که در نشریه نامه مردم دنبال می شد و همچنین در اعتراض به شیوه عمل سازمانی و برخی برگماری ها فاصله گرفت و تا آخرین روزهای حیات خود ارتباط خویش را با راه توده حفظ کرد و یکی از تامین کنندگان ثابت قدم هزینه انتشار راه توده شد. از جمله ویژگی های فراموش نشدنی او تسلط به تاریخ حزب و تاریخ فرقه دمکرات آذربایجان بود. یقین داریم که درگذشت او نه تنها در خارج از کشور و بویژه در میان توده ای ها، بلکه و بویژه در داخل کشور موجب تاسف و افسوس توده ایها و بسیاری از فعالان چپ غیر توده ای که او را می شناختند شده و خواهد شد. به احترام رفیقی که در سخت ترین شرایط پا سست نکرد، برخیزیم و یک دقیقه سکوت کنیم.

        پیج فیسبوک راه توده