هزاران کارگرصنعت نفت ایران اولین ماه اعتصاب خود را سپری کردند. آنها خواستار دستمزد بهتر و شرایط مناسب کار هستند.

اولین تیر اخطارکارگران در آگوست سال گذشته شلیک شد. موجی از اعتصابات علیه شرکتهای پیمانکاری که با معامله با شرکتهای بزرگ نفتی از امتیازات بالایی برخوردارهستند. در میدان های نفت و گاز پارس جنوبی (میدان گازی مشترک ایران و قطر که نام آن میدان شمالی است) به مدت یک ماه انجام شد.

این اقدامات به مجتمع های صنعتی در مشهد، تبریز، ارومیه، اصفهان و دیگر شهرهای ایران گسترش یافت و بر کارخانه های پتروشیمی و همچنین پالایشگاه ها تصفیه نفت و نیروگاه های برق تأثیر گذاشت. تجربه ای شکوفا  در مبارزات کارگران  ایران.

طبق اطلاعات ما - "اومانیته"-، کارگران 114 شرکت مختلف علیرغم تلاش مقامات و شرکت های نفتی برای شکستن جنبش و سرکوب انها، در سراسر کشور در حال اعتصاب می باشند .

از آنجا که اتحادیه های مستقل در ایران ممنوع هستند،  یک "شورا سازماندهی اعتصابات کارگران در بخش نفت" را برعهده دارد که ارتباط بین بخش های مختلف جغرافیایی را ایجاد می کند. انتشار اخبار این اعتصاب از طریق برنامه تلگرام، پیام های منظم برای هشدار و اطلاع از پیشرفت های جنبش و غیره ...

همه چیز از آغاز اعتصابات کارگران نیروی کار پروژه های توسعه در زمینه های نفت و گاز آغاز شد.

آنها در استخدام شرکت های پیمانکاری فرعی که نیروی کار انها را به قیمت ناچیزی می خرند قرار دارند. این شرکت ها نیروی کار را اجاره میدهند و از طریق آن سود هنگفتی بدست میآورند .

 پیمانکاران نقش واسطه بین شرکت ها و کارگران را دارند، اما بالاتر از همه، آنها دستمزد و شرایط کار را تعیین می کنند و این برای کارگران غیرقابل تحمل است.

از آنجا که مراکز عملیاتی از مراکز شهری دور هستند، کارمندان از خانواده های خود دور هستند و در خوابگاه های مشترک بسیار ناراحت کننده و منازلی که بهداشت در اغلب آنها وجود ندارد اسکان داده می شوند. علاوه بر این، پیمانکاران فرعی همیشه با توجه به عواقب آشکار حقوق بازنشستگی، بیکاری و پوشش بهداشتی، طبقه بندی کارکنان را رعایت نمی کنند. بنابراین، جای تعجب نیست که در طول تظاهرات سازمان یافته که گزارشات ان در سایت های مختلف با شعار "ما برده نیستیم و دیگر بردگی را تحمل نخواهیم کرد"  دیده می شود.

اکنون کلیه کارگران قراردادی  شرکت نفت ملی ایران به اعتصاب  پیوستند.

اتحادیه کارگران متالورژی مکانیک ایران "او ام ام ای"- وابسته به اتحادیه جهانی گلوبال اونیون -  گفت: هیچ پروژه ای بدون مونتاژ، جوشکاری یا داربست ادامه نمی یابد.

اعتصاب کنندگان در بیانیه ای توضیح دادند که "مقامات امنیتی" صدمات روحی و جانی زیادی را برای کارگران ایجاد می کنند. بعلاوه کار در گرمای شدید تابستان بدون تجهیزات خنک کننده لازم و کولرهای گازی استاندارد فشار کار چند برابر شده است. کارگران خواهان پرداخت حقوق ماههای پرداخت نشده هستند. انها همچنین خواستار افزایش قابل توجه دستمزدهای خود برای مقابله با افزایش هزینه های زندگی و تورم حدود 50٪ هستند.

علاوه بر این، آنها خواهان اجرای بند 20-10 هستند که به معنای 20 روز کار و سپس 10 روز در خانه .

در  ایران، كه به شدت تحت تأثیربیماری همه گیری کووید 19 قرار گرفته است، اعتصاب كنندگان نیز عدم استفاده از پروتكل های سازمان بهداشت جهانی و امتناع از واكسن رایگان را محكوم می كنند. شورای ساماندهی اعتراضات کارگران پیمانکار نفت گفت: "ما می خواهیم این حقوق اساسی مراعات و اجرا شود و ما برای همه افراد معالجه پزشکی و آموزش رایگان می خواهیم. کارگران   این شرکت های پیمانکاری فرعی حتی  نسخه ای از قرارداد کارشان را ندارند و از مسئولان  می خواهند که نسخه ای از قرداد کارشان را دریافت کنند.

اما آنچه بیش از هر چیز برای کارگران پیمان کار مهم است استخدام مستقیم در  شرکت های نفتی است. چون در نهایت انها برای شرکت نفت کار می کنند. اعتصابات علیرغم ارعاب و خشونت کارفرمایان با ورود به ماه دوم خود همچنان ادامه دارد.

گفته می شود که نزدیک به 700 کارگر از کار برکنار شده اند. بازگرداندن مجدد کارگران به خواسته های معترضان افزود ه شده است. اما مذاکرات در بن بست است.

مدیریت شرکت ها و پیمانکاران فرعی در انتظار پوسیدگی و فروپاشی جنبش کارگران هستند. پوسیدگی که در دستور کار کارگران نیست. اعتراضات و تظاهرات در کشور در حال افزایش است.

از 16 ژوئیه، بسیاری از شهرهای استان خوزستان، در جنوب غربی، صحنه اعتصابات متعدد در اعتراض به کمبود آب بوده اند که بخش های صنعتی از جمله شرکت بزرگ تصفیه شکر در هفت تپه را تحت تاثیر قرار داد .

کارگران هفت تپه در سالهای اخیر مبارزات مهمی را رهبری کردند و مانند یک چراغ راهنما در جنبش اجتماعی ایران شمرده می شوند. در این منطقه، جایی که کارگران کشاورزی (برداشت نیشکر) و صنعتی (تصفیه کننده) وجود دارند، انتقادات و خواسته های کارگران با دیگر بخشهای تولیدی که در اعتصاب هستند یکی است. بویژه تأخیر پرداخت حقوق و دستمزد ها، تمدید قرارداد کارکنان مسئول کنترل سموم دفع آفات و استخدام  مجدد کارکنان کارگران اخراج شده .

جنبشی عمومی که درست پس از انتخاب ابراهیم رئیسی به ریاست جمهوری اسلامی ایران رخ می دهد. در کشوری که جدا از حباب رژیم با گرایش های اندک، همه اشکال مخالفت نیروهای مترقی سرکوب می شود. جنبش اجتماعی فرصتی را برای ابراز صداهای مختلف فراهم می کند.

مجموعه اتحادیه های کارگری فرانسه برای دفاع از کارگران ایران از این مبارزات حمایت کرده است!

https://www.humanite.fr/iran-les-tuyaux-sont-soudes-avec-notre-sueur

-715211

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده