مجلس استصوابی و حداقلی در هفته گذشته طرح محدودیت رسانه ها را بنام باصطلاح صیانت از فضای مجازی در دستور کار قرار داد. اینکه هیچیک از حامیان این طرح شهامت دفاع علنی از آن را ندارند هم میزان انزجار افکار عمومی از چنین محدودیت هایی را نشان می دهد و هم شکست قابل پیش بینی آن را. بخصوص اینکه از هم اکنون پروژه اینترنت ماهواره ای به مراحل عملی وارد شده و بخشی از ایران نیز زیر پوشش آن قرار گرفته که بتدریج شامل همه کشور خواهد شد.

کوشش برای محدود کردن اینترنت و رسانه ها البته نشانه عقب ماندگی و فرهنگ ستیزی حامیان این طرح هست، نشانه وحشت آنها از آزادی ها و گفتگو و پرسشگری و پاسخگویی مردم و رسانه ها نیز هست. اینکه عده ای نیز از هم اکنون برای سودآوری از این طرح و واردات و فروش دستگاه های گیرنده ماهواره ای اینترنت کیسه دهها میلیادری دوخته اند نیز در پافشاری بر اجرای این طرح بی گمان موثر است. با اینحال طرح صیانت از فضای مجازی یک هدف دیگری دارد. این طرح ادامه و بخشی از همان سیاستی است که مجلس استصوابی ریاست جمهوری با حداقل رای مردم را روی دست ایران گذاشت. رهبر و بیت رهبر با پیش بینی وخامت اوضاع اقتصادی و سیاسی کشور که خود آنها نقش درجه اول در ایجاد و شدت گرفتن آن را داشته اند دو راه پیش روی کشور بیشتر باقی نگذاشته اند: یا رفتن به سمت رویارویی های بزرگ در جهان و داخل. یا رفتن به سوی سازش های بزرگ و احتمالا ایجاد شرایطی که از دل یکی دیگری بیرون اید. این طرح در واقع پیش بینی و آماده کردن شرایط برای آن دوران است.

در دوران احمدی نژاد هم مشابه همین اتفاق افتاد و تحت پوشش شعار "انرژی هسته ای حق مسلم ماست" فضای مجازی بسته و همه صداها خاموش شد. آن موقع درآمد چند صد میلیاردی نفت نیز وجود داشت که حکومت به اتکای آن به سمت ماجراجویی های نابخردانه ای رفت که هم کشور را در معرض تحریم و هزینه های اضافی قرار داد و هم انواع و اقسام مافیاها را تحت پوشش دور زدن تحریم ها بوجود آورد و مردم ایران نیزتا به امروز بهای آن را می پردازند. اوضاع اکنون به همان سمت در حال حرکت است ولی این بار بنظر می رسد که سازش های بزرگ در دستور کار است و بیت رهبری برای همین می خواهد فضای مجازی را مسدود کند.

البته این برنامه رهبر و بیت رهبری و گردانندگان مافیای پشت صحنه است. اینکه اصلا به نتیجه می رسد یا تا چه اندازه به نتیجه می رسد بحثی دیگر است. بستن فضای سیاسی که کلا محال است به این دلیل که در شرایط بحران، هر فرد خود به یک منبع کسب اطلاعات و پخش آن تبدیل می شود. ضمن اینکه مردم اطلاعات خود را از منابع مختلف بدست می آورند و هر مترو و اتوبوس و تاکسی در ایران خود یک ماهواره و اینترنت و فضای مجازی است. بنابراین مقابله با اینترنت نیز مانند مقابله با ویدیو و سی دی و ماهواره محکوم به شکست است. ولی این هم مسئله اصلی هنوز نیست. تجربه نشان داده که حضور انواع و اقسام نفوذی های اسراییل در داخل سپاه و بیت رهبر، ایران را به سمت رویارویی می برد، امکان سازش را هم از آن می گیرد. یعنی همان وضعی اکه اکنون با آن مواجه هستیم. مدام سطح رویارویی ها را بالا برده اند با فکر اینکه در پی آن به یک سازش بزرگ دست پیدا می کنند و عملا این اتفاق نیفتاده و فقط بار سنگین رویارویی ها بر دوش مردم و اقتصاد کشور سنگین تر و کشور به لبه پرتگاه نزدیک تر شده است!

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده