|
حکومت درس نگرفت مردم فراموش نکردند! |
|
استقرار طالبان در کابل پایتخت افغانستان و تلاش ساکنان و بویژه جوانان این شهر 7 میلیونی برای فرار از کشور(حتی اگر برای بهره گیری از فرصت هم باشد) نشان داد که چه نفرتی از تحجر مذهبی (حتی در افغانستانی که کشوری سنتی و مذهبی است) در میان مردم وجود دارد. همین نفرت، به همراه مقاومت، در ابعادی بسیار گسترده تر در ایران وجود دارد. آن نیش زبانی که سخنگوی طالبان در اولین مصاحبه خود در کابل و در ارتباط با هجوم مردم به فرودگاه کابل برای فرار از کشور به جمهوری اسلامی زد یک واقعیت بود. او گفت اگر
در
ایران هم بگویند شما را می‌بریم آمریکا همه به فرودگاه نمی‌روند و به
هواپیما آویزان نمی شوند؟ شاید کسانی، حتی در درون و پیرامون حکومت، خود را آماه پذیرش چنین فاجعه‌ای کرده باشند، اما تمام شواهد و قرائن در ایران از روحیه مقاومت توده‌ای در برابر این پیروزی تلخ و شوم حکایت دارد. عمق درک توده‌های مردم از این فاجعه و شناخت آنها از عاملین، هدایت کنندگان و حمایت کنندگان این تسلط، در همین انتخابات 1400 ریاست جمهوری و انتخابات مجلس کنونی به نمایش درآمد و بی تزلزل می‌توان گفت، در هر فرصتی به اقتضای موقعیت و امکانات (شرکت و یا عدم شرکت در انتخابات) این عزم به نمایش در خواهد آمد. چنین تسلطی، علیرغم شعارهائی که سرداده می شود، سرانجام ایران را میدان یکه تازی امپریالیسم جهانی و بویژه امریکا و انگلستان خواهد کرد. فقر، فلاکت، تبعیض قومی- مذهبی، فساد، فحشا، اعتیاد، سقوط فرهنگی، اقتصاد دلالی و حکومت غارتگران نتیجه جز این نخواهد داشت. این همان کارنامه ایست که حکومت‌های وابسته به صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی در امریکای لاتین ننگ آن را به دوش می‌کشند. آنها که از سر سادگی تصور می‌کنند، با چنان تسلطی و با تشکیل چنان دولتی، "دولت مستعجل" خواهد بود و برقراری آن آخرین گام برای جمهوری اسلامی و نخستین گام برای تحولات اساسی در ایران است، نه جهان و مناسبات کنونی آن را می‌شناسند و نه به عمق فاجعه توجه دارند. فاجعه‌ای از آن دست، که ما و همه نیروهای وطن دوست ایرانی از وقوع آن بیم داریم، چرا که ایران را به همان گردابی خواهد برد، که افغانستان را برده است." اکنون پس از گذشت 8 سال از دوران نکبت بار دولت احمدی نژاد، وقتی حاکمیت با بهره گیری از انواع حیله ها و خواب کردن های مردم همان دولت را با همان برنامه های ایران ویران کن بر سر کار آورده و مجلسی را به آن پیوند زده که اکثریت نزدیک به مطلق آن وصله تن همین دولت است، باید گفت: نه حاکمیت از گذشته درس گرفته و نه مردم گذشته را فراموش کرده اند. از دل این درس نگرفتن و فراموش نکردن باید در انتظار تحولاتی شگرف در ایران بود.
تلگرام راه توده:
|
راه توده شماره 799 - 3 شهریور 1400
اشتراک
گذاری:
