مصاحبه "آگیت پولات"، سخنگوی شورای دموکراتیک کردها در فرانسه با روزنامه اومانیته.

در ترکیه، عراق، سوریه و ایران، مسئله حقوق کردها بیش از پیش و با شدت بیشتری مطرح است. سرنوشت خاورمیانه تا حدودی به پاسخگویی به  خواسته کردها بستگی دارد.

اومانیته: بازداشت عبدالله اوجالان چرا ادامه دارد؟

آگیت پولات: عبدالله اوجالان در 15 فوریه 1999 در نایروبی در کنیا، با یک توطئه بین المللی ربوده شد  و اکنون در زندانی در جزیره "لمرالی" در دریای مرمره در ساحل استانبول زندانی است. در طول 15  سال اول تنها زندانی این زندان بود. ماموران امنیتی در بخشی از زندان سلول مخصوصی برای او طراحی کردند. در زندان تلویزیون و تلفن ممنوع است، روزنامه ها قبل از تحویل به زندانی با دقت بررسی و سانسورمی شوند و کلیه مقالات مربوط به سوژه های سیاسی یا کرُد در آنها سانسور می شود .

اوجالان رادیویی کوچک فقظ با یک ایستگاه رادیوئی دارد که در هنگام پخش برنامه های خبری اغلب  مختل می شود. هدف این است که او را از نظر ذهنی بی ثبات کرده و از تحلیل تحولات ژئوپلیتیکی و ژئواستراتژیک محروم کنند، زیرا تجزیه و تحلیل اوجالان، چشم اندازها و پیش بینی های او به منافع استراتژیک دولت ترکیه آسیب می رساند.

اعتصاب غذای گسترده چند هزار زندانی سیاسی کرُد در سال 2019 یک نقض کوتاه مدت در انزوای اوجالان را ایجاد کرد و به وی اجازه داده شد چند جلسه با وکلایش دیدار کند اما پس از مدتی دوباره  انزوای کامل او در زندان ادامه یافت. چندین ماه است که ما از او خبری نداریم، هیچ اطلاعاتی از طرف مقامات ترکیه در مورد وضعیت وی داده نشده است. بر خلاف دیگر رهبران کرد، اوجالان در میان کردها در هر چهار قسمت کردستان در ترکیه، سوریه، عراق و حتی ایران از یک مشروعیت ملی  برخوردار است.

پس از یک سری کشتارها و آزار و اذیت ها، کردها به عنوان یک ملت، هرگونه تصور از هویت قومی خود را از دست داده بودند. در دهه 1970، صحبت کردن به زبان کردی، تلفظ کلمه کردی، جشن نوروز (اولین روز بهار و سال جدید کردی - م ) یا صحبت کردن ساده در مورد یک مشکل کرُد در ترکیه غیر قابل تصور بود.

آخرین سرکوب شورش کرد در ترکیه بسیار وحشتناک بود، تا حدی که هیچ کس جرأت نکرد از کردستان یا مسئله کرُد صحبت کند.

جنبشی که اوجالان به راه انداخت باعث افزایش آگاهی مردم شد. بدین ترتیب بود که حزب کارگران کردستان (پ.ک.ک) یک مبارزه مسلحانه در برابر سرکوب و کشتارهایی که کردها قربانی آن بودند، همانند ارمنی ها، یونانیان پونتی، آشور- کلدانی ها و سایر اقلیت ها را اغاز کرد. در نتیجه این مبارزه بود که مردم کرد توانستند به آزادی نسبی دست یابند. به عبارت دیگر، اوجالان آتش زیرخاکستر را شعله ور کرد. به همین دلیل پیوند بسیار محکمی بین مردم کرُد و اوجالان برقرار است.

 بعضی اوقات تحسین مردم کرد از اوجالان توسط کسانی که زمینه این وابستگی را نمی دانند و فکر می کنند این یک فرقه پرستی است اشتباه است. این فقط قدردانی مردم نسبت به رهبرشان است.

اومانیته: اردوغان به حملات خود علیه مواضع "پ.ک.ک" در کوههای عراق ادامه می دهد، اردوغان به دنبال چیست؟

آگیت پولات: نیروهای "پ.ک.ک" مستقر در سوریه همانند نیروهای ما در خاک عراق بهانه ای هستند برای تجاوز ترکیه به این مناطق .

نیروهای نظامی اردوغان با همکاری کامل حزب دمکرات کردستان "پ.د.ک" به رهبری خاندان بارزانی با هدف الحاق کردستان عراق و رویای امپراطوری عثمانی در تلاش است تا نیروهای نظامی ترکیه را در شمال عراق مستقر کند. مشکل ترکیه فقط کردهای "پ.ک.ک" نیستند. در گذشته، طی کشتارهای مختلف ترکیه علیه کردها، "پ.ک.ک" وجود نداشت.

كردها و "پ.ك.ك"، كه بزرگترين جنبش مقاومت کردهای منطقه خاور میانه را تشكيل مي دهد، مشكل وجودي تركيه را نشان مي دهند. زیرا جمهوری ترکیه بدلیل نفی حقوق مردمی که در سرزمین های خود زندگی می کردند در تضاد است. کردها امروز در خاک خود ترکیه  تنها مردمی هستند که علیه سرکوب دولت ترکیه می جنگند. به همین دلیل وجود آنها تهدیدی استراتژیک برای ترکیه است.

اومانیته: نحوه برخورد اتحادیه اروپا در مورد مسئله کردها را چگونه میتوان  قضاوت کرد؟ آیا گفتگوی مضاعف پشتیبانی از نیروهای دموکراتیک سوریه در "روژاوا" و قرار گرفتن "پ.ک.ک" در لیست سازمان های تروریستی وجود دارد؟

اگیت پولات: اتحادیه اروپا سیاست مشخصی برای حل مسئله کردها ندارد. اروپائی ها ترجیح می دهند برای هر بخش از کردستان چه در ترکیه، عراق، سوریه و یا ایران رویکردی جداگانه داشته باشند. بعنوان مثال، اتحادیه اروپا  ادعا می کند از کردها در سوریه حمایت می کند، هیئت هایی را برای دیدار با دولت خود مختار مستقرـ که از طرف دولت سوریه به کردها واگذار شد ـ در آن منطقه به شمال سوریه می فرستند، اما این دولت را به طور رسمی در سطح بین المللی به رسمیت نمی شناسد.

اتحادیه اروپا از حزب دموکراتیک خلق هاـ پ د ک ــ (که یکی از رهبران آن، صلاح الدین دمیرتاش درحال حاضر زندانی است) پشتیبانی می کند و همچنین انها  آشکارا از دولت اقلیم کردستان به رهبری بارزانی در عراق حمایت می کنند. اما مشکلی که در عراق وجود دارد این است که مردم محلی واقعاً این دولت مورد حمایت اروپا را تأیید نمی کنند.

در ایران، کردها که بزرگترین قربانیان رژیم کنونی ایران است و صدها نفر آنها اعدام شده اند  فراموش شده است. در برابر همه این مسائل دولت های اروپائی سکوت می کنند. اتحادیه اروپا سیاستی و هدف مشخصی برای حل مسئله کردها ندارد. مسئله کردها توسط برخی از دولتهای اروپایی و به ویژه وزارتخانه های خاص انها دنبال میشود و اعمال فشار علیه ترکیه بطور سهوی و چانه زنی با دولت ترکیه ادامه دارد ولی به نتیجه ای نمی رسد. لابی های خاصی در اروپا وجود دارد که نمی خواهند مسئله کردها حل شود، زیرا از یک طرف جنگ همیشه به منافع لابی های تسلیحاتی است و از طرف دیگر مسئله کردها بهانه احتمالی و موضوع اصلی چانه زنی سیاسی با ترکیه است. بنابراین حل این مسئله منافع "دیپلمات ها" اروپائی ها را تأمین نخواهد کرد. حتی اگر کشورهای مورد بحث به خوبی بدانند که "پ.ک.ک" یک سازمان تروریستی نیست و علی رغم احکام دادگاه ها به نفع پ.ک.ک، انها  همچنان "پ.ک.ک" را در لیست سازمان های تروریستی اتحادیه اروپا قرار داده اند.

اومانیته: چگونه آزادی اوجالان می تواند کردها را امیدوار کند؟

اگیت پولات: آزادی عبدالله اوجالان تنها به معنای آزادی یک رهبر کرد نیست، بلکه به معنای حل مسئله کرد است. اقدامات عبدالله اوجالان طی چند سال گذشته نقش وی را به عنوان یک میانجی بین ترکها و کردها نشان داده است. نقشی اساسی برای یک صلح پایدار و قانونی.

آزادی اوجالان سهم اساسی در حل منازعه خواهد داشت. ادامه سیاست رژیم ترکیه یعنی انزوای تحمیل شده بر اوجالان، ادامه اشتباه برخورد نظامی  با کرد هاست.

https://www.humanite.fr/kurdistan-pour-des-negociations-avec-la-turquie-ocalan-doit-etre-libere-700107

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده