جنبش تی پارتی در سال ۲۰۰۹ در پی بحران اقتصادی سال ۲۰۰۸ و فروپاشی بازارهای مالی از دل اعتراض به رکود اقتصادی پس از بحران، بیکاری گسترده و مخالفت با بیمه درمانی موسوم به اوباماکر بوجود آمد. تشکیل تی پارتی به باور برخی پیش درآمد ظهور ترامپ بود. بسیاری از حامیان ترامپ از دل جنبش تی پارتی بیرون آمدند. پیروزی ترامپ در انتخابات ۲۰۱۶ با شعارهایی که با خواست های تی پارتی وجوه مشترک بسیار داشت، در عمل تقریبا همه ی حزب جمهوریخواه را پشت ترامپ بسیج و نقش تی پارتی را کمرنگ کرد.

اکنون که ترامپ بازنده ی انتخابات شده است ترامپیسم و جنبش ضد برگزیدگان (الیت) حاکم که او را به قدرت رساند و پیشتر در قالب تی پارتی رخ نموده بود به صورتی دیگر ادامه پیدا خواهد کرد. این جنبش طبقه ی کارگر عمدتا سفید پوست است با تمایلات نژادپرستانه و ملی گرایانه که سخت از سیاست های اقتصادی نئولیبرال و فرایند جهانی شدن ضربه خورده و از الیت حاکم ناراضی و به آن بی اعتماد است. با توجه به همین بی اعتمادی، ترامپ آگاهانه نتیجه ی انتخابات را نپذیرفت و احتمالا نخواهد پذیرفت. به این ترتیب ادعای «تقلب در انتخابات» جدا از درستی یا نادرستی آن و در بستر بی اعتمادی گسترده ی موجود به باور و انگیزه در میان جنبش کنونی بدل خواهد شد که به احتمال زیاد جو بایدن را در دوره ی ریاست جمهوری اش با اعتراض های بسیاری از سوی گروههای راستگرا روبرو خواهد کرد. چنین چالشی پیش روی بایدن بسیار محتمل است چرا که از هر ۴ رای دهنده ی جمهوریخواه ۳ تن باور دارند که در انتخابات تقلب شده و انتخابات را از آنها دزدیده اند. در انتخابات ریاست جمهوری آینده که در سال ۲۰۲۴ برگزار خواهد شد این جنبش بویژه اگر ترامپ یا کسی از نزدیکان او (مثلا پسرش) نامزد شود، با قدرت بیشتری ظهور خواهد کرد.

حزب جمهوریخواه به دنبال انتخابات و شکست ترامپ موضع کم و بیش محتاطانه یی در برابر ادعای تقلب انتخاباتی ترامپ داشته است. بسیاری از جمهوریخواهان این مساله را نپذیرفته و به ترامپ توصیه کردند که شکست را بپذیرد. موضع گیری محتاطانه ی جمهوریخواهان از آن روست که ترامپ در میان رای دهندگان جمهوریخواه بسیار محبوب است و رویارویی مستقیم و مخالفت با او به معنای به خطر افتادن آینده ی سیاسی جمهوریخواهان است. از سوی دیگر آنها تمایل چندانی برای همراه شدن با ادعای تقلب بدون شواهد محکمه پسند ندارند. به این ترتیب شکست ترامپ با اختلاف های درون حزبی میان جمهوریخواهان رو به رشد است. اما مهمتر آنکه حزب جمهوریخواه پس از تجربه دوره ی ترامپ و در سایه ی جنبش اجتماعی حامی او دیگر آن حزب محافظه کار پیش از سال ۲۰۱۶ نخواهد بود. ترامپیسم حزب جمهوریخواه را دچار دگرگونی اساسی کرده است. نوام چامسکی زمانی گفت که در ایالات متحده در واقع یک حزب وجود دارد با دو جناح دموکرات و جمهوریخواه. ولی تحولاتی که در سالهای اخیر در حزب جمهوریخواه رخ داده و شکاف و دوقطبی اجتماعی که با ظهور ترامپ در جامعه ی امریکایی تشدید شده، چه بسا به انشقاق و انشعاب در حزب جمهوریخواه بیانجامد و در نتیجه از خلال آن حزبی ترامپیست رخ نماید. چنین انشعابی فرصتی برای نیروهای مترقی هم هست. طی دهه های متمادی  فعالیت سیاسی در ایالات متحده در قالب دو حزب حاکم تعریف شده است و اکنون در جامعه ی آمریکا امکان تشکیل حزبی خارج از این دایره برای پیگیری مطالبات خود امکانی واقعی می یابد. هرچند ترامپیسم چنین امکانی را برای راستگرایان  پررنگ تر کرده و امکانی ایجاد کرده که سرمایه داری از خلال آن خود را بازسازی کند، اما نفس امکان بسیج توده یی در قالب ترامپیسم فرصتی هم برای نیروهای مترقی است برای گسترش خواستهای مترقی و یارگیری در جهت آن.

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده