اومانیته- ترجمه آذرنگ

با خروج نیروهای نظامی امریکا و متحدان این کشور در ناتو از افغانستان، اکنون همگان در انتظار جنگی خونین برای تصرف کابل و چند شهر بزرگ این کشور توسط طالبان هستند.

 ایالات متحده  در طول جنگ سرد در دهه 1950 برنامه ای را با متحدان افغان خود طرح ریزی کرد  تا از منافع استراتژی خود در منطقه  در مقابل اتحاد جماهیر شوروی در شمال افغانستان محافظت کند.

 اتحاد جماهیر شوروی در سال 1979 ، به درخواست دولت وقت افغانستان به رهبری" ببرک کارمل" رئیس جمهور وقت ،برای حمایت از دولت دمکراتیک افعانستان در مقابل شورشیان پاسخ داد و وارد خاک افغانستان شد. ارتش آمریكا و متحدان غربی آن که در این عملیات از شورشیان حمایت می کردند، پس از خروج ارتش اتحاد شوروی از افغانستان و شکست دولت افغانستان از  طالبان، امریکا و متحدان این کشور و همچنین پاکستان که نقش مهمی در شکل گیری طالبان والقاعده داشت اعلام کردند که از این پس از ایجاد صلح و ثبات در افغانستان حمایت خواهند کرد که البته این چنین نشد . نه تنها چنین نشد بلکه امریکا و متحدانش به بهانه سرنگون کردن طالبان خشونت طلب به افغانستان لشکر کشی کردند و جنگ اینبار ابعاد دیگری گرفت. این جنگ حدود 20 سال به درازا انجامید و اکنون امریکا ارتش خود را از افغانستان عقب می کشد و بار دیگری عرصه را در اختیار طالبان قرار میدهد. آیا عقب نشینی امریکا راه را برای آینده ای روشن برای افغان ها باز می کند؟ تنش های نظامی در منطقه کاهش خواهد یافت؟

امریکا همچنان می خواهد 650 سرباز خود را در افغانستان نگه دارد تا از سفارت بزرگ خود در كابل حفاظت کند و در حفاظت از فرودگاه نیز مشاركت داشته باشد. وظیفه ای كه بر عهده ارتش ترکیه، عضو دیکر ناتو گذاشته شده است.

جو بایدن با چند تفاوت ظریف به عنوان کسی ظاهر در امریکا ظاهر شده که می خواهد به "جنگ بی پایان" پایان دهد.

هنوزجنگ به پایان نرسیده است  و اگر نیروهای آمریکایی خاک افغانستان را ترک کنند ، مقصد نهایی آنها نامشخص است

کابلوف نماینده روسیه در سازمان ملل، هفته گذشته تأکید کرد که ایالات متحده نباید عقب نشینی نیروهای خود از افغانستان را بهانه استقرار نظامی این نیرونها در آسیای میانه بویژه در تاجیکستان و ازبکستان قرار دهد.

مسکو ، نمی خواهد از تحولات آینده دور شود و از توافق بین طالبان و دولت کابل طرفداری می کند.

کابلوف افزود: "ما به مشارکت و همکاری خود با  ایالات متحده ، چین و پاکستان  ادامه می دهیم".

اشرف غنی ، رئیس جمهور افغانستان در دیدار خود با مقامات امریکا  در تاریخ 25 ژوئن در کاخ سفید   با خوش بینی شگفت آوری کاخ سفید را ترک کرد .

 دولت حاکم  در کابل از نظر مردم این کشور فاسد و بی لیاقت است. با این وجود  اکثریت افغان ها از بازگشت به قدرت طالبان نیز وحشت دارند. شمار بسیار کمی از مقامات و مردم به بقای دولت کنونی افغانستان اعتقاد دارند. بدیهی است که استراتژی امریکا دنبال حمایت از قدرت مرکزی در کال نیست.

واشنگتن  مذاکرات مستقیم خود را  با طالبان همچنان دنبال می کند ، بدون اینکه طالبان  پشت میز مذاکرات بنشینند و با نمایندگان اشرف غنی گفتگو کنند.

در واقع برای ایالات متحده ، تنها چیزی که مهم است ، یک هدف رسمی اعلام شده است "اطمینان از این که افغانستان "هرگز دیگر به پناهگاهی امن برای گروه های تروریستی تبدیل نخواهد شد و تهدیدی برای امریکا نیست."

حداقل در ابتدا همه شواهد نشان دهنده اپآن است که هیچ تغییری در این زمینه انتظار نمی رود.

رئیس جمهور افغانستان در دیدار خود در پنتاگون با وزیر دفاع  امریکا، لوید آستین ، فرضیه اینکه " طالبان در شش ماه افغانستان را تصرف می کند " را کنار گذاشت و تأکید کرد که "این سناریوی نادرستی است" .

مقامات آمریکایی معتقدند طالبان می توانند ظرف سه سال آینده قدرت خود را بدست آورند.

 وال استریت ژورنال هفته گذشته تجزیه و تحلیل متخصصان اطلاعاتی را گزارش داد که بموجب آن انتظار می رود دولت کابل ظرف شش ماه پس از عقب نشینی نیروهای آمریکایی سقوط کند. مقامات طالبان مصمم هستند تا امتیاز خود را به حداکثر برسانند.

طالبان تقریبا بیش یک چهارم از سرزمین افغانستان را با وجود  حضور سربازان خارجی  کنترل می کردند و از ماه مه با اعلامیه جو بایدن برای خروج نیروهای امریکا، حملات خود به اطراف قندهار ، سنگر تاریخی خود در شمال افغانستان را متمرکز كردند و حرکت به سمت کندز و مزار شریف را پیش گرفتند. آنها مطمئناً قصد دارند مواضع خود را حفظ کنند. در حالی که آنها بر حومه شهرها تسلط دارند، حضور آنها در شهرهای بزرگ  ضعیف تر است.

وضعیت کامل پیچیده و گیج کننده است. در بعضی از مناطق ، ارتش ملی افغانستان قبل از عقب نشینی به خوبی جنگید و به حملات طالبان پاسخ داد اما در نقاطی دیگر نیروهای ارتش ملی  تسلیم شدند. گزارش های را  دولت مرکزی منتشر می کند مبنی بر اینکه مردم خود برای دفاع از شهرها مسلح شده اند. مطبوعات افغانستان از تشکیل مجدد شبه نظامیان مسلح خبر می دهند. برخی از شبه نظامیان از گروه هایی از  زنان افغان تشکیل شده است که اعلام  اماده برای جنگ با طالبان کرده اند. هدف نهایی طالبان تصرف کابل است .

آیا قدرت های منطقه ای و بین المللی سکوت می کنند و كنار خواهند نشست و كشور را به سمت جنگ داخلی رانده  می شود ؟

عبدالله عبدالله ، رئیس شورای عالی آشتی ملی افغانستان هشدار داد: "حقیقت این است که امروز بقا ، امنیت و وحدت افغانستان در خطر است". هیچ راهی بهتر از صلح وجود ندارد. دستیابی به صلح مورد نظر مردم افغانستان دشوار است .به خصوص که طالبان از پشتیبانی پاکستان ، سکوی پرش خود ، در شرق برخوردار است.

"عمران خان" ، نخست وزیر پاکستان نیز در تلاش است تا راهی پیدا  کند تا با اسلام گرایان کشورخود، به ویژه نیروهای  فعال ، آشتی کند.

در غرب افغانستان ، ایران قرار دارد که روابط خود را با طالبان حفظ کرده و حتی در سالهای اخیر افزایش داده است. حتی گفته می شود طالبان مستقیم و غیر مستقیم از حمایت سپاه پاسداران ایران برخوردار است و این خود بر پیچیدگی اوضاع افغانستان و منطقه افزوده است.

.https://www.humanite.fr/afghanistan-les-talibans-loffensive-dans-le-sillage-du-retrait-etats-unien-713340

        پیج فیسبوک راه توده