روحانی را مردم در دولت آینده خواهند شناخت |
دوران ریاست جمهوری حسن روحانی بزودی پایان می یابد. دورانی که با شوک رد صلاحیت هاشمی رفسنجانی در انتخابات 92 آغاز شد و سپس با در صحنه ماندن حسن روحانی به پیروزی وی انجامید. شاید هیچ دولتی در تاریخ جمهوری اسلامی - حتی دولت خاتمی - نیز با آن حجم از فشار، توهین، کارشکنی، فحاشی، بحران و بالاخره عوامل نامساعد داخلی و جهانی روبرو نشد که دولت روحانی با آنها دست و پنجه نرم کرد. کار توطئه و مقابله داخلی با دولت روحانی آنچنان بالا گرفت که در جریان دیماه 96 و ابان 98 کل به اصطلاح "نظام" را به ورطه یک آشوب و شورش وسیع داخلی کشاند که لطمه ای سنگین به کشور و آبروی دستگاه های امنیتی و قضایی وارد کرد. در تمام این دوران صدا و سیما که زیر نظارت مستقیم بیت رهبری اداره می شود و کارگزارانش وابسته به جبهه پایداری اند یک لحظه از فشار و هجوم و تخریب دولت و شخص روحانی کوتاهی نکرد. عوامل حکومت در همه شبکه های اجتماعی به کار افتادند و هر روز دهها فیلم و کلیپ و برنامه های تخریبی علیه دولت ساختند و توزیع کردند. حتی برنامه های طنز تلویزیونی جایگاه طعنه به دولت و شخص حسن روحانی شد. تخریب و توهین به حسن روحانی شد پلکان صعود و موفقیت در دستگاه دولتی، روحانیت، ستادهای نماز جمعه، مقام های انتصابی، حتی برنامه ها و گزارش های تلویزیونی. در عرصه خارجی نیز پس از موفقیت اولیه امضای برجام و خروج ایران از زیر فصل هفتم منشور سازمان ملل متحد که تحریم های بین المللی را تحمیل و امکان حمله نظامی به ایران را فراهم می کرد، آنقدر کارشکنی داخلی علیه برجام بالا گرفت که سرانجام با پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا کار مخالفان داخلی دولت آسان شد و همه آن دستاوردها بتدریج از بین رفت و ایران این بار نه زیر تحریم های بین المللی بلکه زیر فشار تحریم های آمریکا قرار گرفت. از یکسو بانک مرکزی کشور تحریم شد و از سوی دیگر امکان فروش نفت منتفی شد و درآمد نفتی به صفر نزدیک شد. این وضع در پیوند با عدم تصویب لوایح مربوط به مبادلات بانکی عملا نظام بانکی کشور را در عرصه جهانی فلج کرد. از سوی دیگر گسترش بیماری کرونا نیز به فلج اقتصاد کشور انجامید و مردم را بیش از هر زمان دیگر زیر فشارهای سهمگین قرار داد. به این ترتیب توطئه ای که از سال 96 و چند ماه پس از انتخاب دوباره روحانی، از مشهد برای سقوط وی آغاز شد در تمام این چهار سال بعدی ادامه یافت و با وضعیت نامساعد جهانی نیز ترکیب شد. با اینحال دولت روحانی توانست بر این وضعیت غلبه کند و دوام آورد. بدیهی است دگم ها و جزمیات حاکم بر اندیشه اقتصادی حکومتی در ایران از یکسو و غلبه فساد وحشتناک در نظام حاکم از سوی دیگر اجازه آغاز برنامه ریزی برای برونرفت از بحران را برای هیچ دولتی فراهم نکرده و فعلا نخواهد کرد. دگم خصوصی سازی، دولت کوچک، نابود کردن بخش خدمات عمومی، حمل و نقل، بهداشت، آموزش و پرورش و ... از جمله سمتگیری های اصلی حاکم بر نظام جمهوری اسلامی است که هم با منافع گروهبندی های حاکم در جمهوری اسلامی همسو هست و هم با سطح فساد در آن منطبق. هر دولتی هم که در ایران با سمتگیری فعلی رهبری آن بر سر کار آید باید با همین دگم ها همراه باشد. بنابراین سنجش کارایی دولت ها با میزان فاصله گیری آنها از این دگم ها ممکن نیست، چرا که هیچکدام فاصله ای ندارند. بلکه آنها را باید با میزان توان آنها در مهار زیانبارترین پیامدهای برنامه های اقتصادی حاکم سنجید. همچنین تفاوت در فضای باز یا بسته ای است که برای انتقاد از این سیاست ها فراهم می کنند یا مانع آن می شوند. یکی از بزرگترین دستاوردهای دولت روحانی آن بود که اجازه داد این سیاست ها نقد شوند، درست آنچیزی که در دولت احمدی نژاد غیرممکن بود و در دولت احتمالی ابراهیم رئیسی هم ناممکن خواهد شد. امروز که قدرت حاکم دست به قلع و قمع همه نامزدهای جدی ریاست جمهوری زده است، مردم تازه متوجه می شوند که روحانی چه خاری در گلوی قدرت بوده است. مردم تازه پی برده اند؛ آنها که لاریجانی و ضرغامی را نمی توانند تحمل کنند چگونه هشت سال ناگزیر شدند حسن روحانی را تحمل کنند! و برعکس چگونه تجربه حسن روحانی برای قدرت حاکم درس عبرتی شده که دیگر اجازه ندهد کسی غیر از دستاموزان آنها به ریاست جمهوری نزدیک شود. همه کوشش و تلاش بیت رهبر در این هشت سال در این جهت بود که حسن روحانی فردی ناکارآمد و بی لیاقت معرفی شود که در آینده سیاسی کشور و دستگاه اداری و اجرایی آن نمی تواند جایگاهی داشته باشد، یعنی موقعیت آینده رهبری مجتبی خامنه ای را به خطر اندازد. ولی اکنون می توان پیش بینی کرد که بزودی روحانی به یکی از معتبرترین شخصیت های نظام حاکم تبدیل خواهد شد. همه تبلیغاتی که علیه او شد، چه ابراهیم رئیسی به ریاست جمهوری برسد و چه نرسد می تواند و می رود که به ضد خود تبدیل شود. در این زمینه باید منتظر آینده بود!
تلگرام راه توده:
|
راه توده شماره 789 - 12 خرداد 1400