در انتخابات ریاست جمهوری 1400

پیش از تسلیم لیست تائید صلاحیت های انتخابات 1400 به وزارت کشور خبرگزاری فارس وابسته به اطلاعات سپاه گزارش داد که شورای نگهبان تنها صلاحیت رئیسی و چند نامزد دیگر را تایید کرده و صلاحیت علی لاریجانی، اسحاق جهانگیری و پزشکیان رد شده است. ابتدا تصور بر این بود که این خبر بخشی از یک جنگ روانی است اما روزهای بعد نشان داد که هم در شورای نگهبان و هم در محافلی از قدرت این فکر وجود دارد که رئیسی را ولو بصورت انتصابات باید به ریاست جمهوری برگمار کرد، بویژه که تمام شواهد در روزهای بعد نشان داد پیروزی ابراهیم رئیسی در انتخابات روز به روز و با بالا رفتن آمار نظر سنجی ها که نشان از تمایل مردم به شرکت در انتخابات است ضعیف تر شده است.

رویدادهای اخیر نشان داد که برخلاف تصور کسانی که از انتخابات پیش رو بعنوان "نمایش" نام می بردند و نام می برند و پیشاپیش آن را فاقد اهمیت اعلام کرده و می کردند، انتخابات 1400 اگر نه مهمترین، لااقل یکی از مهمترین انتخابات جمهوری اسلامی است. ملاقات اعضای شورای نگهبان با آیت الله خامنه ای و همچنین تاخیر شورای نگهبان در اعلام اسامی تایید صلاحیت شده ها نشان از جنگی در پشت پرده داشت، همچنان که نامه حسن روحانی به رهبر برای صدور حکم حکومتی در تائید صلاحیت برخی از رد صلاحیت شده ها که سرانجام با سخنرانی رهبر آب پاکی روی دست همگان ریخته شد و تائید شد که همه این سناریو در بیت رهبری تنظیم و درحال اجراست.

هرکس گمان کند نتیجه این انتخابات با سرنوشت ایران و مردم ایران هیچ ارتباطی ندارد یا خود را فریب می دهد یا مردم را. اتفاقا تمام کوشش هایی هم که جبهه مخالفان دولت روحانی در چهار سال اخیر انجام دادند برای القای همین فکر به مردم بود که انتخابات در جمهوری اسلامی بی فایده است و بهتر است در آن اصلا شرکت نکنند و اجازه بدهند که همان اصولگرایان و راست ارتجاعی و وابستگان به جبهه پایداری راحت و بدون دردسر پیروز انتخابات باشند. این پیروزی با استخرمرگ کردن هاشمی رفسنجانی تدارک دیده شد و دور از ذهن نیست که با ترتیب دادن ترور سردار سلیمانی که بیشترین  نفوذ را در سپاه داشت و گفته می شود از نظر سیاسی فرماندهی معتدل بود ادامه یافت تا به انتخابات مجلس یازدهم رسید و اکنون به مرز انتخابات 1400 رسیده است.

در جریان نامزد شدن مصطفی تاجزاده برای ریاست جمهوری نیز همین بلندگوها آن را به معنای "نماد سازش" و "عمق وابستگی" و تایید "انتخابات نمایشی" توسط وی معرفی می کردند. بحثی که حدود سه دهه است در آستانه هر انتخاباتی طرح می شود و از نامزدی در انتخابات گرفته تا دعوت به رای به این یا آن نامزد و بالاخره حمایت از این یا آن رئیس جمهور به معنای تایید حکومت و "نمایش انتخابات" وانمود می شود. این در حالیست که همین مورد نامزدی تاجزاده، هم به او امکان داد که بخشی از مطالبات اجتماعی را مطرح کند و هم شورای نگهبان را در مخمصه اعلام پرهیاهوی شرایط نامزدها به وزارت کشور و سپس عقب نشینی خاموش از آن قرار داد. از نظر تحریم کنندگان پیشاپیش، همه جای دنیا هرکس که در انتخابات شرکت می کند در حال تایید حکومت هاست. مثلا نوام چامسکی، روشنفکر سرشناس و مترقی آمریکایی، هم که در آمریکا مردم را دعوت به رای به اوباما یا رای به بایدن کرد نظام سرمایه داری آمریکایی را تایید می کند یا با شرکت های بزرگ چند ملیتی و دارویی و اسلحه سازی حامی بایدن یا اوباما، یا سیاست های ضد پیشرفت و یا روسیه ستیزانه آنها همدست است.

نامزد شدن یا شرکت در انتخابات یا رای به این یا آن نامزد را نمی توان با این معیارها مورد سنجش قرار داد. یک تناسب قوای واقعی در هر کشوری و از جمله ایران وجود دارد و باید دید که این یا آن نامزد به چه شکل و در چه سمت و جهتی بر این تناسب قوا اثر می گذارد. اینکه همه نامزدها طرفدار نظام هستند یا نیستند، یا گذشته شان چه بوده و چه نبوده، یا نسبت به ما چه رفتاری داشته اند، یا از آنها خوشمان می اید یا نمی اید، هیچکدام معیار تعیین موضع نهایی ما نسبت به انتخابات نباید باشد. افراد می آیند و می روند ولی سیاست ها تاثیرات درازمدت خود را بر جای می گذارند. تنها چیزی که در هر انتخابات مطرح است این است که آیا این امکان واقعی – و نه خیالی - وجود دارد که بتوان نامزدی را برگزید که بر سمت و سوی حوادث تاثیری بهتر بر جای بگذارد یا مانع پیروزی نامزد دیگری شود که  پیروزی او می تواند پیامدهای منفی تری داشته باشد. در این زمینه تجربه پیروزی احمدی نژاد در شرایط تحریم و تعدد نامزدها را هرگز نباید فراموش کرد. پیروزی ابراهیم رئیسی در انتخابات 1400 اگر فاجعه ای با پیامدهای به مراتب سهمگین تر برای آینده ایران نباشد، کمتر از آن نخواهد بود!

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده