راه توده، یکسال پس از رئیس جمهور شدن احمدی نژاد، یعنی در شماره 83، سال 1385، در سرمقاله خود، به این نکته مهم اشاره و بر آن تاکید کرد که آینده حاکمیت یکدستی که رویای آن را دارند، چیزی نیست جز بروز عمیق ترین شکاف های اجتماعی، حتی تشدید اختلاف میان روحانیون و فرماندهان سپاه که دولت احمدی نژاد را تشکیل داده اند. آن ارزیابی، امروز که بار دیگر برای حاکمیت یکدست خیز برداشته و قصد به ریاست جمهوری رساندن ابراهیم رئیسی و سپردن سه قوه به جبهه پایداری (توجه باید داشت که برخی فرماندهان سپاه عضو رهبری این جبهه شده اند. از جمله سردار اسماعیل کوثری) را دارند همچنان و حتی با قوت بیشتری مطرح است.

شاید آن سرمقاله و پذیرش نکاتی که در آن مطرح شده بود، در آن زمان برای بسیاری دشوار بود، اما سیر حوادث و رویدادها بتدریج نشان داد که راه توده مسیر تحولات آینده، ماهیت دولت احمدی نژاد و سیاستی که وی را بر اساس آن بر سر کار آوردند و سرانجام این سیاست و آن دولت را  مجموع درست دیده بود. در همان سرمقاله به نکاتی اشاره شده بود که پاسخ پرسش های امروز نیز هست و  زمینه ها و نشانه های گسترش رویاروئی در درون حاکمیت از یکسو و حاکمیت و مردم از سوی دیگر، آشکارتر از آنست که بتوان آن را انکار کرد.

حاکمیتی که ادعای یکدست کردن خود را دارد، بار دیگر و بموجب شواهد بسیاری شکست خواهد خورد. یعنی شکست دولت یکدست احمدی نژاد تکرار خواهد شد. حتی علیرغم حادثه آفرینی های تئوریسین های این سیاست تا حد عملی کردن تهدید تولید کلاهک اتمی.

سیاست یکدست کردن حاکمیت علیرغم تنگ تر کردن حلقه سانسور و فیلترینگ و تدارک بگیر و ببند جدید، خود نشاندهنده بن بست و بیم از مقاومت مردم در برابر این سیاست است. سیاستی که در یک جامعه عمیقا طبقاتی شده کوچکترین پایه علمی ندارد و از جمله دلائل حمایت از یک دولت وحدت ملی، تشکیل دولتی است برای کنترل و کاهش این شکاف طبقاتی، درحالیکه حکومت یکدستی که طراحان و مدافعان آن در این روزها با انواع توطئه ها در پی تحقق آن هستند، عملا درخدمت این شکاف طبقاتی خواهد بود. شکاف طبقاتی همزاد فساد حکومتی و بحران عمیق اجتماعی است و وعده مقابله حکومت یکدست با شکاف طبقاتی اگر فریبکاری نباشد یک شوخی است.

هر اندازه چشم انداز شکست دوباره این سیاست نزدیک تر شود، شکاف در درون حکومت یکدست آشکارتر شده و در صورت وقوع حوادث غافلگیر کننده، این شکاف جنبه های رویاروئی نیز به خود خواهد گرفت. نشانه های این شکافت را حتی امروز در مجلس یکدست یازدهم نیز شاهدیم. پیش بینی تقابل میان نظامی ها و روحانیون حکومتی نیز دور از انتظار نیست، حتی اگر امروز در جبهه حکومت یکدست در کنار هم قرارگرفته باشند. حتی اگر  در بسیاری از استان های کشور آن دسته از فرماندهان سپاه که نماینده مجلس نشده اند، استاندار شوند، شهردار شوند و شورای های شهر را تبدیل به شوراهای نظامی کنند نیز نخواهند توانست حریف فاصله مردم و حکومت شوند و خود نیز به جان هم خواهند افتاد.

دست های پنهانی که ترورها و انفجارهای اتمی را آفریدند، آنقدر نفوذ در نهادهای حکومتی دارند که بتوانند از جدائی مردم و حکومت و تقابل های درون حکومتی ایران را به سمت یک جنگ داخلی سوق بدهند. این یکی از پیش بینی ها و احتمالاتی است که امریکا و اسرائیل و دیگر قدرت های غربی بعنوان یک آلترناتیو روی آن حساب می کنند. صد البته که در این طرح، آن روحانیون و نیروهای مذهبی باید دم تیغ بروند که هنوز از انقلاب 57 سخن می گویند. همین سرنوشت در انتظار نیروهای نظامی و سپاهی نیز هست و پایان آن نشستن پای میز مذاکره با امریکا بر سر آینده ایران خواهد بود. بدین ترتیب و در پایان مسیری که حکومت یکپارچه طی می کند امریکا و اسرائیل ایران اتمی تحت کنترل خود را تبدیل به چماقی علیه روسیه خواهند کرد!

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده