گزارشگر اومانیته از ایران: کارگران اعتصابی در ایران علیه خصوصی سازی ترجمه و تدوین جعفر پویا |
در ایران یک اعتصاب گسترده کارگری در صنایع نفت این کشور انجام شده است. این اعتصاب پس از اعتصابات کارگری در نیشکر هفت تپه انجام گرفته است. این کارگران در برابر خصوصی سازی و علیه آن شکل گرفته است. کارگران، معلمان، کشاورزان و دانشجویان، که اغلب دراتحادیه های صنفی عضو هستند علیرغم سرکوب و محکومیت و فشار نیروهای امنیتی خواستار اصلاحات و تحولات اجتماعی می باشند. مدافعان حقوق بشر اغلب در ایران مورد آزار و اذیت وقرار می گیرند و در زندان بسر می برند. از جمله "نرگس محمدی"، سخنگوی مرکز مدافعان حقوق بشر. علیرغم مشکلات اجتماعی و فشارهای امنیتی اعتصابات متعددی در سالهای اخیر در سراسر کشور جریان داشته است. از جمله مبارزات کارگران در هفت تپه خوزستان (جنوب غربی) کارگران این کارخانه علیه واگذاری کارخانه به بخش خصوصی دست به اعتصاب زدند. اغلب اعتصابات با خواسته های مربوط به حقوق های عقب افتاده آغاز می شود اما خیلی زود به شعارهائی علیه خصوصی سازی تبدیل می شود. نبردی که امکان تعلیق خصوصی سازی را می تواند برای مدتی فراهم کند و فسادمالی را در این موسسات افشاء کند. ماه مه گذشته، در استان اصفهان (مرکز) نزدیک به 1500 کشاورز در اعتراض به عدم دسترسی دائمی به آب تظاهرات کردند. این اعتصاب نیز به خوزستان، سیستان و بلوچستان و خراسان گسترش یافت. معلم ریاضیات "رسول بوداقی"، 54 ساله، مسئول اتحادیه معلمان می گوید: "هدف ما دفاع از جایگاه معلمان، مداخله در كیفیت تدریس و مطالبه آموزش رایگان برای همگان است. ما همچنین علیه تبعیض بین دختران و پسران، علیه آموزش های دینی و آموزش عمومی، برای برابری بین همه اقوام ایران مبارزه می کنیم. وی همچنین از شکاف موجود بین شهرها و روستاها ابراز تأسف می کند، زیرا "در برخی مکان ها از فن آوری های جدید استفاده نمی شود". او در سال 2009 دستگیر شد و به جرم "توطئه علیه امنیت ملی" به هفت سال زندان محکوم شد. او هفت ماه در سلول انفرادی بسر برد. وی دوران محکومیت خود را سپری کرد اما وقتی در سال 2016 ازاد شد، مقامات خواستند که وی تعهد بدهد که دیگر با اتحادیه سر و کار نداشته باشد. او از این دستور امتناع ورزید. در ماه مه سال 2020، بار دیگر به ده سال زندان محکوم شد. خانواده فعالان سیاسی و صنفی در امان نیستند، اغلب تهدید می شوند و از کار محروم می شوند. حمع ارقام، محکومیت معلمان به بیش از سیصد سال رسیده است. اتحادیه کارگران نمی تواند سایت آنلاین خود را داشته باشد و حتی مجله ای منتشر كند، چه رسد به آنكه راهپیمائی برای حقوق خود برنامه ریزی کند. کارگران شرکت واحد، شرکت حمل و نقل در تهران، بیش از همه می دانند که مبارزه در ایران چقدر دشوار است. رهبران اتحادیه ها بطور منظم دستگیر و مورد بازجویی قرار می گیرند، محکوم می شوند و زندانی می شوند. "اسماعیل گرامی "، 67 ساله، کارگر بازنشسته از فعالان اتحادیه کارگران ، به تازگی به هشت سال زندان محکوم شده است. "رها" یک فعال دانشجوئی به همراه بیش از 50 دانش آموز دیگر دستگیر شد و به اتهام توطئه علیه امنیت ملی به شش سال زندان محکوم شدند. این زن جوان در انتظار پایان زندان است! .https://www.humanite.fr/iran-face-aux-privatisations-la-lutte-des-syndicats-independants-711405
تلگرام راه توده:
|
راه توده شماره 793 - 9 تیر 1400