رهبر جمهوری اسلامی، سرانجام و پس از بیش از دو هفته سکوت، درباره نتایج انتخابات ریاست جمهوری 1400 تفسیری از این انتخابات و نتایج آن در دیدار هفته قوه قضائیه ارائه داد. تفسیری بشدت رویائی که تکرار مقاله سردار وحید حقانی مرد سایه به سایه رهبر درباره این انتخابات و تفسیرهای مضحک روزنامه کیهان در همین ارتباط بود. سخنان رهبر جمهوری اسلامی درباره انتخابات 1400 نشان داد که در بیت او همان حرف ها و توهماتی حاکم است که پیشتر به قلم وحید حقانی و حسین شریعتمداری منتشر شده بود.

انتظار، نه تنها در میان مردم عصبانی از وضع موجود، بلکه در طیف های حکومتی این بود که رهبر جمهوری اسلامی ضمن پذیرش اشتباهاتی که در انتخابات شد و خود او در آن نقش نخست را داشت، به مردم بگوید که امیدوار است دولت آینده چنان عمل کند که دیگر کسی رای باطله به صندوق های رای نیاندازد و اعتماد چنان به بیش از 50 در صد از واجدین حق رای که در انتخابات شرکت نکردند باز گردد که در انتخابات بعدی آنها نیز پای صندوق رای بروند.

با کمال تعجب و حیرت او چنین نکرد و در سخنرانی هفته قوه قضائیه در جلد حسین شریعتمداری و وحید کقانی ظاهر شد. اگر درک او از انتخابات 1400 واقعا همان باشد که در این سخنرانی گفت وای بر او و اگر او درکی واقع بینانه و دیگری از این انتخابات و نتایج آن دارد و در نهانخانه بیت رهبری سرگرم تدوین طرح و برنامه ای برای تغییر سیاست هائی است که منجر به نتایج انتخابات 1400 شد، وای بر مردمی که همچنان از روی سر آنها عمل می کنند و تصمیم میگیرند و در ظاهر نیز در پی فریب آنها هستند.

رهبر جمهوری اسلامی حتی آنقدر صداقت نداشت که به مردم بگوید می خواست حکومت را یکدست و آماده رفتن به سوی آن استراتژی اتمی و منطقه ای بکند که با مقاومت های خطرناک قدرت های جهانی و مخالفت کشورهای منطقه روبرو خواهد شد و چاره ای جز اتحاد با روسیه و چین برای عبور از این گذرگاه خطرناک نیست. او می توانست صادقانه اینها را با مردم در میان بگذارد و حتی مردم را بر محور این استراتژی بسیج کند، اما چنین نکرد. چنین نکرد زیرا حکومت و شخص او علیرغم همه شعارهائی که میدهند به مردم اعتمادی ندارند و آنها را بیگانه ازحکومت میدانند. چنان که مردم حکومت را بیگانه با خود میدانند. در میانه این قیچی بی اعتمادی دو طرفه است که مشتی غارتگر و اختلاس کننده و جاسوس و نفوذی با داغ مهر کردن پیشانی خود و آستان بوسی قدرت تا مغز استخوان حکومت رسوخ کرده اند.

تفسیر و تحلیل رهبر جمهوری اسلامی از انتخابات 1400 و نتایج آن را شاید بتوان ضعیف ترین و توهم آلوده ترین سخنان و تفسیرهای رهبر جمهوری اسلامی طی بیش از 30 سال رهبری او در جمهوری اسلامی دانست. سخنانی به همان اندازه ضعیف که صدا و نفس او در مرز 82 سالگی ضعیف و ناتوان بود.

انتخابات 1400 ظرفیت بزرگ انفجاری شدن جنبش نارضائی مردم ایران را نشان داد. نارضایتی عمیق و وسیع مردم و خستگی عمومی از وضعیت کشور، وعده‌ها و مانورهای دروغین و از این ستون به آن ستون‌ کردن های رهبر، جوانان را ناامید و جان مردم را به لب رسانده است. مردم را خسته و پیر و فرسوده کرده است. همه اینها به همان‌اندازه که ظرفیت بی اعتنایی و کناره گیری از انتخابات را فراهم کرد، می تواند به آن جنبه جنبشی و انفجاری هم بدهد. بنظر می رسد که این ظرفیت دوم زیر پوست شهرها در حال جوشش است و ما بتدریج به آن سمت می رویم که حکومت دیگر توان تکرار خونین 98 و 96 را هم نداشته باشد.

رشد اعتراض‌ها و روبرو شدن حکومت با انبوه جنبش‌های نارضایتی کارگران، معلمان، پرستاران، دانشجویان، کسبه، کارمندان و قشرهای مختلف متوسط و محروم جامعه ظرفیت خود را در انتخابات اخیر نشان داد. در همین کشاکش میان حکومت و جنبش مردم، درگیری گریزناپذیر درون حکومت یکدست و رقابت بر سر جانشینی رهبر، می تواند آخرین رویا و امید رهبر جمهوری اسلامی برای ادامه جدا سری از مردم و  دوری قطعی از انقلاب 57  را برباد بدهد. زمان زیادی برای صحت ارزیابی لازم نیست!

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده