حرکت خزنده ارتجاع مذهبی برای تسلط بر انقلاب 57 نه ناگهانی بود و نه غیر قابل پیش بینی. این پدیده از آغاز انقلاب 57 در ایران حضور داشت و پا به پای انقلاب و جمهوری اسلامی جلو آمد و همیشه این نگرانی وجود داشت که آنها یک روز تمام اهرم های قدرت را در جمهوری اسلامی قبضه کنند. این پدیده حاصل نطفه ای بود که در سالهای پیش از کودتای 28 مرداد بسته شد و بعد از کودتا نیز رژیم شاه به حمایت از آن برخاست تا هم در مقابل اندیشه های نو در میان مذهبیون روحانی و غیر روحانی و هم در مقابل ملیون و دگراندیشان چپ بایستد. تمام تجربه کارشکنی علیه دولت مصدق و دشمنی با حزب توده ایران در جریان جنبش ملی دهه 30 را آنها دراختیار داشتند. شیخ محمود حلبی، انجمن حجتیه را در مشهد با همین انگیزه بنیانگذاری کرد و کودتای 28 مرداد پشت آن ایستاد. نخست تریبونی را در رادیو مشهد در اختیارش گذاشتند و سپس در تهران امام جمعه یکی از معروف ترین مساجد تهران در قلب جنوب تهران و در میان مردم دارای گرایشات مذهبی، یعنی خیابان مولوی تهران شد. آنها شبکه های سلولی ساختند و در آستانه انقلاب 57 به گفته آیت الله خزعلی و آیت الله ربانی شیرازی نزدیک به 30 هزار کادر داشتند. آنها، کارکشته بودند، بخشی با تبری جوئی از انجمن حجتیه وارد حکومت شدند و برخی بی نیاز از تبری جوئی در دل حاکمیت جای گرفتند. آنها بتدریج تا قلب سپاه پاسداران، قلب نهادهای امنیتی، قلب بیت رهبری، قلب زندانها و قوه قضائیه و... جای گرفتند و در تمام این جای گیری ها نقاب دفاع از انقلاب و آیت الله خمینی را بر چهره زدند و سنگ او را به سینه تا توانستند بتدریج آرمان ها و اهداف خود را بعنوان آرمان های انقلاب جاسازی کنند، بتوانند رهبر انقلاب 57 را به حاشیه رانده و رهبر جمهوری اسلامی را بعنوان رهبر انقلاب با شعارهای من درآوردی خودش جا بیاندازند. توانستند بنیاد و موسسه ای بنام آیت الله خمینی برپا کنند اما علیه او عمل کنند. موسسه مصباح یزدی در قم که بنام آیت الله خمینی جواز فعالیت گرفته و ردیف بودجه در بودجه عمومی کشور دارد، پس از فوت او نیز چون مار خزنده حرکت می کند. آنها در مجالس جمهوری اسلامی بودند اما بسیار کم تظاهر تا زمانی که بتوانند بموقع سر بلند کنند. چنان که در دوران 8 ساله ریاست جمهوری احمدی نژاد کردند و امروز اکثریت مجلس یازدهم را دراختیار دارند. آنها از میان فرماندهان سپاه یارگیری کردند. سرتیپ اسماعیل کوثری از آن جمله اند که اکنون در شورای رهبری جبهه پایداری است.

آنها همیشه دنبال کارگزار می گردند. احمدی نژاد فرد نبود، کارگزار این جریان بود که در مقاطع مختلف امتحان خود را در کنار آنها پس داده بود. در مخالفت با اشغال سفارت امریکا و ضرورت حمله به سفارت شوروی وقت، در جنگ و جنایت در کردستان، در ترور های خارج از کشور (از جمله ترور عبدالرحمان قاسملو در وین). آنها توانستند سکان را بدهند دست احمدی نژاد و خود هدایت وی را برعهده گرفتند. در دوران او توانستند احزاب اسلامی را منحله اعلام کنند. جنایاتی را که در دهه 60 در زندان ها مرتکب شده بودند، به نوع دیگری با پر کردن زندانها از زندانیان سیاسی و عقیدتی و هدایت دادگاه های باصطلاح انقلاب تکرار کنند. توانستند دهها میلیارد دلار پول نفت دوران او را سرمایه قدرت امروز خود کنند، توانستند ایران هراسی را همسو با اسرائیل سازمان بدهند، توانستند زمینه ظهور داعش در کشورهای اسلامی را فراهم سازند، زمینه ساز تحریم ها علیه مردم ایران شدند و خود پول دور زدن تحریم ها را به جیب زدند و .... دهها مانور و دستآورد دیگر. آنها برای حفظ احمدی نژاد در پست ریاست جمهوری علیه میرحسین موسوی کودتا کردند. آنها در اواخر دوران دوم ریاست جمهوری احمدی نژاد بتدریج به این نتیجه رسیدند که احمدی نژاد مهره ای ضعیف است و حریف مردم و انقلاب 57 نیست و دوره اش نیز رو به پایان است. بنابراین باید جانشینی مناسب تر از او را به صحنه بیآورند. سعید جلیلی را برای این منظور آماده کردند و اکنون نیز برای قبضه دوباره ریاست جمهوری خیز برداشته اند.  

احمدی نژاد کارگزار چنین ماجرائی بود و ساده لوحی است که تصور شود پدیده ای بنام احمدی نژاد تمام شد. احمدی نژاد بعنوان یک فرد تمام شده است. فردی ضعیف که گرفتاری های روانی و شخصیتی نیز دارد و دستش برای مردم رو شده است. اما جریانی که احمدی نژاد را روی کار آورد هست و به این آسانی میدان را ترک نخواهد کرد. یگانه اهرم مقابله و طرد این جریان همانا هوشیاری مردم و بسیج عمومی مردم برای شناخت ساختار حکومت، شخصیت ها و جریان های سیاسی است.

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده