در متون اوستایی و نوشته‌های بجا مانده از دوران هخامنشی اشارهٔ مستقیمی به درفش کاویانی نشده‌است؛ اما در دوران سلوکیان، اشکانیان و ساسانیان این درفش بر روی سکه‌ها مشاهده شده‌است و بطور رسمی پرچم ایران بوده‌است.

تصاویر درفش کاویانی مربوط به بیش از ۲۳۰۰ سال پیش همچنان بر روی سکه‌ها موجود است. طبری در کتاب تاریخی و جامع خود می‌نویسد: درفش کاویانی از پوست پلنگ درست شده و پنج متر عرض و هفت متر طول داشته است. استیگ ویکندر (S. Wikander) تاریخ‌شناس سوئدی، نوشته که این درفش را گروهی از مردان جنگ‌جوی عصر اوستایی و نگهبانان و راهبان جنگی دین زرتشت هم حمل می‌کردند و در دوران پارتی (اشکانیان) پرچم ملی ایران بوده ‌است. مدتی در مورد این ادعاها اختلاف نظر وجود داشت، تا اینکه پس از کشف سکه‌ای مربوط به دورهٔ فرمانداری بَگداد یکم، مشخص شد که دیرینهٔ درفش کاویانی به دوره فرمانداران ایرانی در دوره سلوکی بازمی‌گردد. بعبارتی بیش از ۵۰۰ سال از دورهٔ ساسانیان کهن‌تر. در همهٔ سکه‌ها به‌خوبی مشخص است که درفش کاویانی دارای چهار نقطه و آویزه بوده و در میان آن یک گل وجود داشته‌است.

هنگام حمله اعراب به ایران، در جنگ "قادسیه" درفش کاویانی بدست مهاجمان عرب افتاد و آن را برای عمرابن خطاب، خلیفه مسلمانان، پیشکش بردند. بدستورعمر بسیاریِ گوهرها، دُرها و جواهراتی که به درفش آویخته بود، برداشته شد و درفش را در آتش سوزاندند.

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده