هزینه های نظامی قدرت های جهانی با رسیدن به مرز 2 تریلیون دلار در حال شکستن رکورد جهانی است.

 تصور کنید ما در تاریخ 12مارس 2034 هستیم. ایالات متحده قربانی حمله هماهنگ چین و ایران شده، فرمانده "سارا هانت" روی عرشه "یو اس اس جان پل جونز" است و مرتبا در دریای چین مانور می دهد. وقتی یک کشتی  ماهیگیری "تراول" در مضیقه بدون پرچم شناسایی در دریای چین  شناور است فرمانده" سارا هانت" دستور میدهد و...

خلبان اف 35 "کریس میچل" برای آزمایش فناوری جدید امریکا و روبوسی با حریم هوایی ایران، در فضای تنگه هرمز پرواز می کند. در پایان روز، هواپیمای اف 35 سقوط می کند و خلبان آن اسیر ایران می شود، در حالی که ناوشکن ایالات متحده توسط نیروی دریایی چین به عمق دریا فرستاده شده است. ایالات متحده قربانی حمله هماهنگ چین و ایران شده است. مسلماً از پایان جنگ سرد، احتمال درگیری جهانی دیگر داستان سیانتیفیکی برای جامعه جهانی نیست. قدرت های متوسط ​​و بزرگ به نظر می رسد که خود را برای آن آماده می کنند.

از سال 2018، هزینه های نظامی جهان با 1780 میلیارد دلارمعادل (1500 میلیارد یورو) رکورد جدیدی را شکست، در حالی که تمام معاهدات محدود کردن ذخایر هسته ای از بین رفته است (به استثنای شروع جدید تنش ها  بین ایالات متحده و روسیه).

منحنی هزینه های تسلیحاتی طی دهه 1990 به شدت در حال تغییر است. بعد از حملات 11 سپتامبر 2001 جنگ های جورج دبلیو بوش افزایش یافت و در نتیجه رقابت های بین المللی همراه شد با افزایش هزینه های تسلیحاتی در جهان. نوسانات و افزایش هزینه های تسلیحاتی که جامعه سرمایه داری بر جهان تحمیل کرد .

توماس گومارت، مدیر انستیتوی روابط بین المللی فرانسه "ایفری" توضیح می دهد: "عامل اصلی رقابت چین و آمریکا است. استراتژی ها نظامی بسیار صریح است. برای چین، جاه طلبی این است که در سال 2049 قدرت اصلی جهان باشد. برای ایالات متحده حفظ وضعیت فعلی خود به عنوان بزرگترین قدرت جهانی. هر دو قدرت بیش از 1000 میلیارد دلار در سال هزینه تسلیحاتی دارند. اکنون فضاها برای قدرت های میانی باز می شود: ترکیه، ایران، عربستان سعودی.

سهم چین از هزینه های تسلیحاتی جهان از 1٪ در سال 1989 به 14٪ امروز رسیده است.

آیا چین می تواند موتور سیاسی این مسابقه تسلیحاتی جدید باشد؟ "سوفی لفیز"، محقق مرتبط با روابط بین الملل و استراتژیک "اریس" معتقد است: "همراه با  ایالات متحده، متحدان این  کشور نیز در مسابقه تسلیحاتی شرکت می کنند. هزینه های نظامی خود را دو برابر می کنند تا از قافله عقب نمانند. "پکن فقط 1.8٪ از تولید ناخالص داخلی خود را به ارتش اختصاص می دهد، در مقابل 3.2٪  ایالات متحده. این افزایش را می توان با افزایش احساس ناامنی از طرف  اتحاد بین المللی روسیه و چین توضیح داد.".

چین در سرزمین خود، در دریاها و فضا استراتژی خود را دنبال می کند. به گفته "توماس گومارت"، کانون اصلی رقابت های قرن 21 در دریای چین قرار دارد که پکن می خواهد آن را به "دریاچه چینی" تبدیل کنند. دریای چین و جزایر آن در رقابت های ارضی متعدد، قلب تپنده جهانی شدن است. ایالات متحده از دوران باراک اوباما مرکز ثقل حضور نظامی خود را از خاورمیانه به منطقه هند و اقیانوس آرام منتقل کرده است.

چین بطور فزایندهای نیروی دریایی خود در منطقه دریای چین را تقویت کرده است: با 360 کشتی نظامی، 60 واحد کشتی بیشتر از نیروی دریایی ایالات متحده! باید یاد آور شد که قدرت نیروی دریایی استراتژی نظامی ایالات متحده است و به گفته کارشناسان نظامی، نیروی دریایی ایالات متحده هنوزهم برتری فناوری دارد. برتری تعداد سربازان (330،000 در مقابل 250،000)، فن آوری های پیشرفته تر  و  برتری ناوگان زیردریایی امریکا.

به گفته "توماس گومارت" این مسابقه تسلیحاتی همچنین هزاران کیلومتر از سطح دریا در فضا با  "تسلیحات فضایی" دنبال می شود .

پروژه "جنگ ستارگان" رونالد ریگان سرانجام به ثمر نشست. مدیر"ایفری" می نویسد: "از سال 2018، ایالات متحده سرمایه گذاری زیادی در تسلیحات فضایی کرده و سیاست فضایی خود را سنگ بنای برتری نظامی خود قرار داده است.

چین با وجود آنکه موفق شد در سال 2007 یکی از ماهواره های خود را به دلایل استراتژیک نابود کند، اما در این زمینه از امریکا فاصله دارد. در هوا نیز، بازیکنان اصلی به دنبال دستیابی به موفقیت های فنی هستند که گویای گریزهای استراتژیک است. به این معنا که، موشک های مافوق صوت، قادر به طی 10 هزار کیلومتر در 30 دقیقه هستند و بنابراین تقریباً امکان رهگیری ندارند.

چین، روسیه، فرانسه، ایالات متحده و هند در حال تدوین برنامه های رسمی هسته ای  هستند. سه کشور اول برنامه هسته ای خود را در چارچوب بازدارندگی هسته ای قرار داده اند.

"سوفی لوفیز" در این زمینه اظهار داشت: "این مسابقه تسلیحاتی" در نتیجه نوعی بازگشت به حالت عادی" را كه دو یا سه قدرت بزرگ بر آن تسلط دارند دنبال می کند. اما قدرت های میانی (تركیه و ایران) اعتبار ویژه ای برای جایگاه خود در این مسابقه تسلیحاتی قائل هستند.

  چین، روسیه و فرانسه برنامه هسته ای خود را در چارچوب بازدارندگی هسته ای قرارداده اند که به فرهنگ ایمنی جهانی  کمک می کند!

https://www.humanite.fr/course-larmement-tensions-en-mer-de-chine-guerre-des-etoiles-lescalade-infernale-703471

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده