راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

3 ونیم میلیارد دلار
هزینه انقلاب رنگی
در بلاروس برباد رفت

ترجمه و تدوین ـ عسگر داوودی


دوم خرداد هواپیمای مسافربری خطور هوایی «رایان ایر» که از آتن به سمت ویلنیوس (پایتخت جمهوری لیتوانی) در حرکت بود، در نتیجه انتشار خبری درباره بمب گذاری در این هواپیما، بطور اضطراری توسط یک جنگنده میگ 29 در فرودگاه مینسک، پایتخت بلاروس فرود آورده شد. طبق اطلاعات اعلام شده تهدید به منفجر کردن هواپیما از طریق مرکز تلفن فرودگاه مینسک ثبت شده بود. در این رابطه سایت اسپوتنیک فارسی از قول رئیس بخش حمل و نقل هوائی بلاروس نوشت: «آرتیوم سیکورسکی، رئیس بخش حمل و نقل هوایی وزارت حمل و نقل بلاروس گفت که در 23 مه، یک پیام کتبی به انگلیسی به ایمیل فرودگاه ملی مینسک ارسال و در آن ادعا شده بود که سربازان حماس درخواست دارند که اتحادیه اروپا حمایت خود از اقدامات اسرائیل در نوار غزه را متوقف کند، در غیر اینصورت با بمبی که در هواپیما وجود دارد آن را بر فراز ویلنیوس منفجر خواهند کرد»،در نتیجه دولت بلاروس به فرود آوردن این هواپیما در پایتخت خود اقدام کرد، اما .با فرود آمدن این هواپیمای مسافربری دو تن از مسافران آن به اتهام فعالیت های امنیتی علیه بلاروس دستگیر شدند. ساعاتی بعد این هواپیما از مینسک برخاسته و بالاخره در فرودگاه ویلنیوس به زمین نشست. البته خبر بمب گذاری شدن این هواپیما دروغ بود و در همین رابطه کمیته تحقیقات بلاروس پرونده قضایی برای رسیدگی به این قضیه گشوده است.
افراد دستگیر شده «رمان پروتاسویچ» و دوست دختر او می باشند. رسانه های اروپائی نوشته اند «رمان پروتاسویچ» در زمان دستگیری کوشش کرد تا وسائل دیچیتالی و مدارک همراه خود، از جمله لپ تاپ همراهش را به دست دوست دخترش بسپارد و خود را تسلیم کند که البته با هوشیاری ماموران پلیس، زن همراه او نیز با همراه داشتن وسائل و مدارک مذکور دستگیر شده است. در ماه دسامبر سال 2020 این فعال سیاسی طرفدار «انقلاب نارنجی» به اتهام سازماندهی اقدامات افراطی تحت تعقیب قرار گرفته و فعالیتش در خاک بلاروس ممنوع اعلام شده بود. وزارت امور خارجه بلاروس در آن زمان از لهستان خواستار استرداد «رومان پروتاسویچ» شده بود که تابعیت هر دو کشور را دارد. این فعال سیاسی می کوشیده تا از طریق یونان خود را به لیتوانی برساند، محلی که «سوتلانا تیخانووسکایا» رهبر خود خوانده اپوزیسیون فرار کرده است. دولت بلاروس اعلام کرده است که مدارک قابل توجهی از او در اختیار دارد و بزودی اطلاعات مهمی را در باره وابستگی های او به کشورهای اروپائی و دریافت پول برای براه انداختن انقلاب رنگی در بلاروس را فاش خواهد کرد. در کلیه مراحل مورد ذکر همواره کوشش شده است که ما بین دوکشور روسیه و بلاروس و رهبری سیاسی آنها اختلاف ایجاد شود. مورد مهمی که اخیرا دوباره به صدر اخبار روسیه و بلاروس رسیده است ماجرای توطئه ای با نام رمز »Bellingcat« می باشد که در مطلب یونگه ولت نیز به آن اشاره شده است.دشمنی اتحادیه اروپا با دولت لوکاشنکو از این رو است که لوکاشنکو توانسته است با حمایت های دولت روسیه و پوتین زنجیره محاصر سرمایه داری امپریالیستی غرب را بشکند و منابع تولیدی کشور را از خصوصی سازی و غلتیدن به اقتصاد نولیبرالیستی مورد نظر غرب برهاند.عملکرد استقلال طلبانه دولت لوکاشنکو هیچ وقت خوش آیند منابع سرمایه داری غرب و کنسرن های مربوطه که مایلند این کشور را نیز مانند لهستان، اوکراین و کشور های حوزه بالتیک (لیتوانی، لتونی و استونی) زیر چتر اقتصاد نولیبرالیستی خود بکشند نیست. اتحادیه اروپا مایل است مشابه کشورهای لهستان و اکراین نه فقط به عنوان یک کشور وابسته به خود از نظر سیاسی، بلکه به بازار فروش تولیدات ریز و درشت خود و اجناس وارداتی از کشور های دیگر، تبدیل کند همانطور که فروشگاه های کشور های نامبرده بالا را به انبار اجناس مصرفی خود تبدیل کرده اند. بطور مثال در اغلب کشور های اروپای شرقی و بالکان اجناس و مواد غذائی موجود در فروشگاه های بزرگ آلمان، که متعلق به چند میلیونر شناخته شده آلمانی می باشند ، لبریز است.این فروشگاه ها متعلق به کنسرن های آلمانی، حتی بر سردر خود همان نامی را نصب کرده اند که در آلمان نیز دارند.
بلافاصله پس از دستگیری فرد مذکور اتحادیه اروپا طبق معمول با برافراشتن «پرچم دموکراسی» خود علیه یک دولت مستقل عکس عمل منفی نشان داده و انواع خط و نشان ها و تهدید ها را علیه دولت قانونی بلاروس اعلام کرد. به گزارش منابع خبری اروپا وزارت خارجه لتونی نیز به اخراج دیپلمات هایش از بلاروس پاسخ متقابل می دهد و بزرگترین فراکسیون پارلمان اروپا از اتحادیه اروپا خواسته است تا پروازهای خود با بلاروس را به طور کامل قطع کند. از جمله دیگر تهدیدات دخالت گرایانه «اورسولا فون درلاین» از حزب راستگرای دموکرات مسیحی آلمان و رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا می باشد، که گفته است اتحادیه اروپا مصمم است تا «بیش از سه و نیم میلیارد دلار سرمایه گذاری»، بمنظور ایجاد تغییرات سیاسی در بلاروس هزینه کند. این جمله را بی بی سی فارسی همزمان با اعلام حضور فرد دستگیر شده در تلویزیون و اعتراف به سازماندهی و برگزاری اعتراضات و اینکه با بازرسان ماجرا همکاری می‌کند، این گونه فورموله کرد: «فون در لاین: رئیس کمیسیون اروپایی گفته است که یک بستۀ سرمایه‌گذاری بیش از سه و نیم میلیارد دلاری در چنته دارند که برای بلاروس دموکراتیک حفظ کرده‌اند.»‏
«ماریا زاخارووا»، سخنگوی وزارت امور خارجه روسیه اتفاق مذکور را موضوعی مربوط به امور داخلی بلاروس ارزیابی کرد که در داخل حیطه هوائی بلاروس بوقوع پیوسته است. همچنین سایت اخبار روس و بلاروس، درپاسخ به جنجالی که بر فرود هواپیمای حامل «پروتاسویچ » در غرب راه اندازی شده نوشت:
چرا آن زمان که پرواز هواپیمای «مورالس» رئیس جمهور وقت بولیوی در سال 2011 میلادی از مسکو به مقصد لاپاز پایتخت این کشور در آسمان کشور اطریش ربوده و ناچار به فرود شد جنجالی به پا نشد؟ زیر و روی آن هواپیما را جستجو، تمام چمدان های مسافران را بازرسی و اسکن کردند بلکه «ادوارد اسنودن» و مدارک و اسناد او را پیدا کنند که نه اسنودن در آن هواپیما یافت شد و نه اسنادش! سرنشینان آن هواپیما عمدتا دیپلمات بودند و از جمله سرنشینان آن رئیس جمهور وقت ونزوئلا «هوگوچاوز».
روزنامه چپگرای «یونگه ولت» چاپ آلمان در این رابطه چنین گزارش داد:

کسانی که در سالهای موجودیت جمهوری دموکراتیک آلمان یعنی سالهای قبل از 1989 را به خاطر دارند، می دانند، افرادی که می خواستند بدون کنترل مرزی جمهوری دموکراتیک آلمان سابق از برلین غربی به آلمان غربی سفر کنند، این امکان را داشتند، که از طریق مرز هوائی خود را به شهر های «هامبورگ»، «هانوفر» و «فرانکفورت آم ماین» برسانند، بدون اینکه مورد کنترل مرزی دولت آلمان دموکراتیک قرار بگیرند. بدین معنی که سه راهرو هوائی برلین را به قلمرو برلین غربی متصل می کرد.(1)موجودیت این سه راهرو هوائی نه مطابق قوانین عمومی هوانوردی بین المللی بلکه براساس حق ویژه متفقین پس از جنگ جهانی دوم اتخاذ شده بود.
اتفاقی که روز یکشنبه دوم خرداد برفراز آسمان جمهوری بلاروس افتاد، با موضوع بالا قابل مقایسه نیست. «مابین کشور های اتحادیه اروپا و دیگر کشورها»، هیچ کریدور هوائی وجود ندارد.تا ادعای «چالز میشل» رئیس شورای اتحادیه اروپا جنبه حقوقی داشته باشد و جمهوری بلاروس آن را نقض کرده باشد و ثابت شود که اقدامات دولت بلاروس ناقض توافق رعایت عبور از کریدورهای هوائی تعیین شده باشد.مطابق اصل بین المللی شناخته شده حریم هوائی هر کشور متعلق به خود آن کشور است و دولت بلاروس در حریم هوائی خود اقدامی را انجام داده است. البته استفاده از حریم هوایی خارجی برای پروازهای ترانزیتی هواپیماهای خارجی باید از نظر سیاسی و مالی مورد مذاکره قرار گرفته باشد که به موضوع مورد بحث مربوط نمی شود.
«رومان پروتاسویچ» مسئول کانال تلگرامی «ناکستا» است که در یکسال گذشته تظاهرات خیابانی علیه پیروزی انتخاباتی لوکاشنکو را با شعار «سازماندهی جمعی» سازماندهی کرده بود. پدر او که دستگیر شده سردبیر ایستگاه تلویزیونی «بل سات» است که توسط وزارت امورخارجه لهستان با هدف «ترویج دموکراسی در بلاروس» اداره می شود. پدر و پسر هر دو دارای تبعیت دوگانه بلاروسی و لهستانی می باشند. توطئه علیه مقامات دو کشور روسیه و اوکراین فقط به مورد اخیر ختم نمی شود، در ماه های پس از پیروزی لوکاشنکو در انتخابات یک توطئه کاملا دقیق و حساب شده توسط سازمان امنیت اوکرائین با رهبری سازمان سیا در کیف تدارک دیده شده بود. بدین ترتیب که سازمان های اطلاعاتی نامبرده در کیف برنامه جمع آوری30 روس ساکن اوکراین و ارسال آنها به ترکیه و سپس به مینسک پایتخت بلاروس می کوشیدند تا با جا زدن این 30تن تبعه روسیه به بلاروس چنین وانمود کنند که آنها عوامل اطلاعاتی روسیه و پوتین هستند که برنامه ترور و کودتا علیه لوکاشنکو را تدارکات دیده اند. این برنامه قبل از عملیاتی شدن توسط یک مقام مطلع بلند پایه اوکراینی به اطلاع مقامات روسیه رسیده و توطئه افشاء شد. پرونده تحقیقاتی این برنامه با نام رمز »Bellingcat« در اختیار یک سازمان اطلاعاتی مربوط به امورخارجه ی بریتانیا است.اما به دلیل وجود پاره ای اطلاعات که می تواند برای سازمان ها و دستاندرکاران امنیتی این پرونده دردسر ساز و افشاگرانه باشد، باز گشائی این پرونده توسط سازمان های اطلاعاتی انگلیس متوقف شده است.
------
1- قابل توجه خوانندگانی که از وضعیت جغرافیائی دو آلمان آن زمان بی اطلاع هستند، برلین غربی مانند جزیره ای در درون خاک آلمان دموکراتیک سابق قرار داشت و تنها توسط یک اتوبان به آلمان غربی متصل می شد، در نتیجه کسانی که می خواستند از برلین غربی و از طریق خاکی و زمینی به بخش های دیگر آلمان غربی سفر کنند در وحله اول توسط ماموران مرزی آلمان شرقی و پس از آن توسط ماموران مرزی آلمان غربی کنترل می شدند. برای خروج از برلین غربی امکان دومی نیز وجود داشت که آن مرز هوائی بود که در این حالت دیگر نیازی به کنترل ماموران آلمان شرقی نبود. م)




 



 

 

        پیج فیسبوک راه توده

 

 

 

                        راه توده شماره 788  -  5 خرداد 1400

                                اشتراک گذاری:

بازگشت