راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

اسرائیل بر سر
چند راهی
استراتژی منطقه ای

«دمیتری مینن»
بنیاد استراتژیک
ترجمه- کیوان خسروی

 
نخستین سفر «نفتالی بنت» نخست وزیر اسراییل به روسیه بسیاری از نگرانی ها را در مورد اینکه پس از کنار رفتن «نتانیاهو» (رکوردار دیدار با پوتین. 15 بار) مناسبات روسیه و اسراییل می تواند بطور جدی بدتر شود؟
از نظر ایدئولوژیک «بنت» به جریان«صهیونیسم مذهبی» تعلق دارد. از خانواده مهاجران آمریکایی به اسراییل است که اجدادشان از امپراتوری روسیه به آمریکا رفتند. بدین وسیله «بنت» می تواند به آمریکا بگوید که ریشه های او در آنجا و در روسیه نهفته است. او از نظر سیاسی روابط اسراییل با آمریکا را در اولویت قرار داده، اما ضمن ادامه خط مشی «نتانیاهو»به ضرورت حفظ این رابطه در سطح خوبی با مسکو معتقد است. او حتی «طبق میراث» یک مشاور مهم و کلیدی - «کرملینولوژیست» (کرملین شناس) و مترجم روسی بنام «زییف الکین» (مهاجری ازخارکف) را در کنار خود قرار داده است. در زمان «بنت» «الکین» وزیر مسکن بود، او مترجم گفتگوهای «رو در رو» با پوتین و سپس مفسر آنها بود. بدون شک، مذاکرات چند ساعته دو روزه رهبران روسیه و اسرائیل با آغاز روز «شبات» که برای «بنت» تخطی از مراعات دقیق ذاتی او به سنت های دینی نیز بود، در درجه نخست به وضعیت خاورمیانه مربوط می شود. اما شمار کمی از کارشناسان به جزییاتی پیش از آن، که مربوط به منافع «کیف» باشد توجه کردند. پیش از اینکه «بنت» عازم روسیه شود، او بر اساس گزارش دفتر رئیس جمهور اوکرایین «و.زلنسکی» وی برخی خواسته ها را با طرف اسراییلی مطرح کرده بود تا با رئیس جمهور روسیه درمیان بگذارد. آنطور که گفته شده «رئیس جمهور اوکرایین از «نفتالی بنت» بخاطر حمایت مداوم اسراییل از حاکمیت اوکرایین تشکر کرده است». این درخواستها، خواسته هایی بودند برای فشار معین بر مسکو که با درخواست های «زلنسکی» که همواره رهبران غربی را به تنگ می آورد. منطقی تر است فرض کنیم که او با تکیه به اشتراک قومی با «بنت»، از او خواسته باشد که در ترتیب دادن ملاقاتی با پوتین میانجیگری کند که این مسئله به ایده ای ثابت برای «زلنسکی» تبدیل شده است. در اینجا کمک «الکین» ( خارکفی) بدرد می خورد.
گمان می رود پاسخ احتمالی طرف روسیه اصلا دشوار نبوده است. با کسانی که با حاملان ایدئولوژی فاشیستی مغازله می کنند و نه تنها گذشته تاریخی مشترک روسها و اوکرایینی ها از جمله خاطره جنگ کبیر میهنی را زیر پا گذاشتند، بلکه به مردم یهودی خود نیز خیانت کردند، درباره هیچ چیزی نمی توان صحبت کرد. بعید است که «زلنسکی» بتواند در نتیجه سفر اسراییلی ها به روسیه چیزهای امیدوارکننده ای بشنود. با توجه به موضوعات اصلی- نگرانی اسراییل از اوضاع سوریه و ایران، بنظر می رسد سازش خاصی حاصل شده است. در هر صورت «بنت» از نتایج بحث در مورد این مسائل ابراز خرسندی کرده است. به احتمال زیاد سخن درباره تضمین های امنیتی اسراییل مبنی بر خویشتنداری نسبت به همسایگان خود و پیش از هر همه سوریه بوده است. در ماه سپتامبر در سوریه، زمانیکه مجموعه موشک های «بوک» و « پانتسیر» سوریه 21 موشک از 24 موشک چهار جنگنده تاکتیکی اف 15 نیروی هوایی اسراییل را از حریم هوایی لبنان که گویا به اهداف نظامی ایران در سوریه شلیک شده بودند سرنگون کرد، تنش قابل توجهی بوجود آمده بود. آنطور که رسانه های عربی گزارش می دهند، اسراییل بشدت نگران افزایش قابل توجه کارایی و اثر بخشی پدافند هوایی سوریه شده است که با کمک مستشاران روسی بدست آمده است. این رسانه ها معتقد هستند که چندان دور نیست - دیر یا زود- هواپیماهای اسراییلی در آسمان سوریه سرنگون شوند. منطقا این امر می تواند منجر به تشدید کلی بحران در منطقه و قطع رابطه با مسکو شود. در عین حال اسرائیل خواهان امتناع کامل از ضربه زدن به مواضع ایرانی ها در سوریه، حتی در صورتی که تصور شود که آنها امنیت اسراییل را تهدید می کنند نیست. اسراییل باید درک کند که هرچه مواضع «اسد» نیرومند تر شود، کمتر به حضور نظامیان ایرانی در خاک خود نیاز خواهد داشت و بلعکس و به این ترتیب به نفع اسراییلی هاست که دولت سوریه را تضعیف نکند، بلکه آنرا تقویت کند. توقع اینکه روزی دولتی در دمشق الحاق بلندی های جولان به اسرائیل را برسمیت بشناسد وجود نخواهد داشت. باید این را در نظر داشت که بموازات «پروسه صلح ابراهیم» برای عادی سازی روابط اسراییل و کشورهای عربی، مسیر بازگشت دمشق به اتحادیه کشورهای عربی جریان دارد. بسیاری از وزرای خارجه دولت های عضو این اتحادیه قبلا مخفیانه یا آشکار با « اسد» دیدن کرده اند و برسمیت شناختن حکومت او موضوع آینده نزدیک است. اگر اسراییل تا آن زمان اقدامات خرابکارانه ای را علیه سوریه انجام دهد، فقط «پروسه ابراهیم» را که بشدت به آن نیاز دارد، تضعیف خواهد کرد. «نتانیاهو» که بارها تلاش کرد «بنت» و دولت جدید او را تحقیر کند، مدت هاست اصرار دارد که تنها رابط شخصی با پوتین است که اسراییل را از درگیری با روسیه در سوریه باز می دارد. معلوم شد که امکان مذاکره با جانشین «نتانیاهو» وجود دارد که این نیز از نتایج مهم مذاکرات در «سوچی» است. به گفته رسانه های خاور میانه، روسیه پیشتر به اسراییل قول داده بود که در ازای خویشتنداری در برابر سوری ها به «داوطلبان ایرانی» از جمله سپاه پاسداران ایران اصرار خواهد کرد که در نزدیکی مرزهای اسراییل( نزدیکتر از 80 کیلو متر نباشد) مستقر نشوند و فقط نیروهای دولتی به آنجا فرستاده شوند. ظاهرا به «بنت» توصیح داده شده که این توافق اساسا در حال اجرا است و برخی از تخلفات از آن را می توانند از میان برداشت.
نسبت به نگرانی‌های اسراییل در مورد برنامه هسته‌ای ایران، ظاهرا تراپی‌های معین آرام بخش با آشکار شدن چشم اندازهای محدود کردن برنامه های مقرر و مورد بحث، انجام شده است. طبق گفته منابع دیپلماتیک در وین، همانا در نتیجه تلاش های روسیه، ایران از خاموش کردن دوربین های نصب شده توسط بازرسان بین المللی در تاسیسات هسته ای تهران خود داری کرده است. این خبر خوبی برای اسراییل در شرایطی است که بسیاری شروع قریب الوقوع جنگ گسترده با ایران را پیش بینی می کنند. در غیر اینصورت اسراییلی ها نسبت به اطلاعاتی در مورد قرارداد مسکو و تهران بر سر توافق برای تحویل گسترده تجهیزات نظامی روسیه به ایران واکنش چندان آرام نشان نمی دادند. به گزارش وبسایت «دبکا فایل» (وبسایت اطلاعاتی نظامی اسراییلی مستقر در شهر اورشلیم که به ارائه و تفسیر و تجزیه و تحلیل در مورد تروریسم،اطلاعات، امنیت ملی و روابط نظامی و بین المللی با تمرکز ویژه بر خاورمیانه می پردازد. مترجم) سرلشکر «محمد حسین باقری» رئیس ستاد کل نیروهای مسلح ایران که به مسکو سفر کرده بود، در آنجا بر سر زنجیره ای چندین میلیارد دلاری از معاملات تسلیحاتی از جمله ناوهای جنگی، جنگنده ها و موشکهای روسی به توافق رسید. «باقری» پس از باز گشت به کشور در 22 اکتبر گفت: «انعقاد قراردادهای تسلیحاتی با مسکو و اجرای آن در آینده نزدیک روابط دو کشور را بطور قابل توجهی تعمیق خواهد بخشید».
در این میان واشنگتن با احتیاط نظاره گر ایجاد تعامل سازنده بین روسیه و اسراییل است. سیاستمداران و کارشناسان آمریکایی در تلاش هستند تا اسرائیلی ها را متقاعد کنند که "نباید در مورد نفوذ روسیه در خاورمیانه مبالغه کنند». طبق ادعای آنها با بررسی دقیق تر معلوم می شود که روسیه یک قدرت «پوتمکین» است که می خواهد ترسناک تر از آنچه در حقیقت هست، ظاهر شود. اما با وجود این در اسراییل عادت کرده اند که خودشان فکر کنند. رئیس بنیاد استراتژی و امنیت اورشلیم «افرایم عنبر» میخواهد برای نمونه «بنت» هنگام تماس با پوتین از کلیشه‌های لیبرالی آمریکایی اجتناب کند. امروز روسیه مانند سابق هنوز هم یک کشور بسیار مهم است. این کشور دارای زرادخانه هسته ای بزرگ است و در استفاده از قدرت در امور خارجی تردیدی ندارد.«افرایم عنبر» خاطر نشان می کند: «در سوریه نیروی هوایی روسیه برای حفظ رژیم «بشار اسد» می جنگد و به همه ثابت می کند که روسیه متحدان خود را - برخلاف آمریکا رها نمی کند. معلوم می شود که «بنت» ارزش زیادی برای سفر خود به روسیه قایل است و این منطق برای او مقرون به صرفه و قابل درک است: "با اسراییل دوست هستیم، ایران و سوریه را از دست نمی دهیم و با « زلنسکی» هم مذاکره نمی کنیم."

https://www.fondsk.ru/news/2021/10/26/pervyj-vizit-v-rossiju-novogo-izrailskogo-premera-naftali-benneta-54766.html
تلگرام راه توده:
https://telegram.me/rahetudeh




 

 

 

 

 

 

        پیج فیسبوک راه توده

 

 

 

                        راه توده شماره 809  - 19 آبان 1400

                                اشتراک گذاری:

بازگشت