راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

 

گفتگوی کتبی

بابک امیرخسروی و محمد امیدوار

 

 

نشریه "نامه مردم" در شماره 1141 مقاله ای تحت عنوان "حزب تودۀ ایران از مشی سیاسی- تشکیلاتی اصولی و مبارزۀ انقلابی خود منحرف نخواهد شد!" منتشر کرده است. کل این مقاله عبارت است از یک سری پرونده سازی و جاسوس بگیری و ناسزا گویی و اتهام زنی بدون حتی یک استدلال جدی و سیاسی. مشابه این مقالات متاسفانه در یکی دو دهه اخیر در نامه مردم کمابیش نمونه هایی داشته ولی مقاله اخیر حتی مرزهای پیشین را هم زیر پا گذاشته است. نزول این چنین سنگین سطح نوشته ها در نامه مردم در ارتباط با فشاری است که از جانب اعضا و هواداران حزب به گردانندگان کنونی نامه مردم وارد شده تا اولا به اینکه خود را بعنوان حزب توده ایران معرفی کنند پایان دهند و ثانیا بجای اتهام زنی و پلیس بازی های مبتذل دربرابر پرسش ها قرار بگیرند و تن به مناظره دهند و از نظرات خود دفاع کنند تا معلوم شود آیا شایسته ادعاهایی که می کنند هستند یا نه. نتیجه این فشارها آن شده که این مجموعه ناتوان از هرگونه دفاع و پاسخگویی از مواضع خود بجای پذیرش گفتگو و مناظره با فرار به جلو اتهام زنی را برگزیدند.

ما از هویت نویسنده این مقاله اطلاعی نداشتیم هرچند حدس هایی می زدیم تا اینکه اخیرا آقای بابک امیرخسروی در نامه ای که در روزنت "اخبار روز" منتشر شد نویسنده مقاله نامه مردم را آقای محمد دستباز معروف به "امیدوار" معرفی کرد. ما نمی دانیم ایشان چگونه از نام نویسنده مطلع بود و البته تکذیب هم  نشد. موضوع نامه آقای امیرخسروی عضو سابق کمیته مرکزی که از حزب انشعاب کرده، دو خط از مقاله آقای امیدوار است.

آقای امیرخسروی در پاسخ به آقای امیدوار توضیحاتی درباره دلایل خروج خود از کشور و موقعیتش در خارج کشور در آن زمان ارائه می دهد. البته برخلاف نوشته نامه مردم، پاسخ آقای امیرخسروی، صرفنظر از مضمون آن، برخاسته از آموزش های توده ای قدیمی او بسیار منسجم و هماهنگ است.

آقای امیرخسروی به شهادت همین جوابیه، سیاستی مشابه سیاست کنونی نامه مردم را دارد و به نوعی پیشکسوت آقای امیدوار است.

هر دو نویسنده که یکی (امیرخسوری) بنیانگذار حزب دمکراتیک ایران است و دیگری می گوید سخنگوی حزب توده ایران از حکومت "ولائی" و مخالفت با آن می نویسند و نظراتی کاملا مشابه هم در باره آیت الله خمینی و نوشته های مذهبی و شاید هم سیاسی قبل از انقلاب او دارند.

ما به خوانندگان این نامه  نگاری ها حق می دهیم که نتوانند تشخیص دهند کدام یک از جملات این نامه نگاری از آقای امیرخسروی  است و کدامیک احتمالا از آقای امیدوار، زیرا هر دو از پشت یک عینک و با جملات و اصطلاحاتی کاملا مشابه هم به انقلاب و رهبری آیت الله خمینی و جمهوری اسلامی و سیاست پس از انقلاب 57 حزب، رد نظریه "که بر که" و .... نگاه می کنند. بنابراین، این پرسش می تواند برای خوانندگان مطرح شود که اصلا اختلاف این دو با هم بر سر چیست و با این نامه نگاری ها چه چیز را به چه کسی می خواهید ثابت کند؟ با این همه اشتراک نظر چرا با هم حداقل در همان جبهه ضد دیکتاتوری یا طرد ولایت فقیه، یا هر نام دیگری که بر آن می گذارید متحد نمی شوید؟ شما اقایان که نظرات سیاسی تان درباره ایران کنونی و انقلاب و شکست آن و مجموع حکومت طی 43 سال گذشته بالای 95 درصد عین همدیگر است اتحاد را شروع کنید شاید توانستید دیگرانی مثل مجاهدین خلق و حزب کمونیست کارگری و راه کارگر را که اختلاف سیاسی زیادی با شما ندارند - مگر در بعضی تاکتیک ها-  با خودتان همراه کنید! و تازه شاید نهادهای طرفدار رژیم گذشته و مخالف انقلاب 57 هم به شما پیوستند و جبهه گسترده تر شد!

-----------------------------

علاقمندان می توانند در لینکهای زیر به نقل از اخبار روز این گفتگوی دو نفره را بخوانند

https://www.akhbar-rooz.com/132591/1400/08/27

 

https://www.akhbar-rooz.com/132324/1400/08/24

 

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

 

 

 

 

 

 

        پیج فیسبوک راه توده

 

 

 

                        راه توده شماره 811  - 3 آذر 1400

                                اشتراک گذاری:

بازگشت