چندین هزار نفر روز جمعه در امان پایتخت اردن علیه توافقنامه "آب در برابر انرژی" بین اسرائیل، اردن و امارات متحده عربی تظاهرات کردند. این را خبرگزاری رویترز گزارش داده است. تظاهرکنندگان در امان حتی خواستار فسخ قرارداد صلح 26 اکتبر 1994 با اسرائیل شدند.

یک هفته پیش در روز دوشنبه، سه کشور با حضور جان کری، کمیسر اقلیمی (آب و هوا و محیط زیست) دولت آمریکا قراردادی را امضا کردند که در آن اردن ضمانت می کند 600 مگاوات انرژی خورشیدی به اسرائیل  تحویل  دهد. امارات مسئول ساخت تاسیسات ضروری برای تولید انرژی مذکور است. سال گذشته، امارات اولین کشور خلیج فارس بود که با اسرائیل "روابط عادی" برقرار کرد.

در مقابل، اردن 200 میلیون متر مکعب آب شیرین شده از اسرائیل دریافت خواهد کرد که سخت مورد نیاز است. طبق گزارش صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف)، اردن در حال حاضر از لحاظ کمبود شدید آب دومین کشور در جهان است. نیاز این کشور به آب  به دلیل رشد شدید جمعیت آنست  که به میزان قابل توجهی باز هم افزایش خواهد یافت. از سال 1960 تا کنون جمعیت اردن که کمتر از یک میلیون نفر به کمی بیش از ده میلیون نفر افزایش یافته است.

در ابتدای هفته گذشته، اعتراضاتی محدود در دانشگاه های اردن صورت گرفت که البته مقامات آن تظاهرات را ممنوع اعلام کرده بودند. بر اساس گزارش رسانه ها، 16 شرکت کننده در تظاهرات به دلیل "نقض نظم عمومی" دستگیر شدند. به گزارش رویترز، روز جمعه نه تنها دانشجویان، بلکه چپ ها، اتحادیه های کارگری و اسلام گرایان نیز در این راهپیمایی اعتراضی شرکت کردند. روی برخی از شعارهائی که تظاهر کنندگان با خود حمل می کردند نوشته شده بود: «نه به توافق شرمساری» شعار «عادی سازی خیانت است». تا زمانی که فلسطین تحت اشغال اسرائیل است، نباید روابط عادی با اسرائیل وجود داشته باشد. نیمی از جمعیت ده میلیونی این کشور ریشه فلسطینی دارند.

در نگاه اول، به نظر می رسد این معاهده برای اسرائیل و اردن یک موقعیت برد- برد است. اسرائیل ظرفیت استخراج آب از طریق نمک‌زدایی را در سال‌های اخیر بسیار افزایش داده است و مناطق بیابانی وسیع اردن برای ایجاد  سیستم‌های تولید انرژی خورشیدی مناسب هستند. این بزرگترین پروژه همکاری بین اسرائیل و کشورهای عربی خواهد بود.

صالح الارموتی، نماینده اردنی، روز جمعه درباره این راهبرد ابراز تردید کرد و گفت: «وقتی رژیم اشغالگر اسرائیل توافقی را امضا می کند، معمولاً به آنچه می گوید پایبند نیست.» عمر سوشان، رئیس «اتحادیه محیط زیست اردن» نیز معتقد است اردن نباید خود را به اسرائیل وابسته کند. ما باید شبکه ملی آب خود را تقویت کنیم، آگاهی عمومی را در مورد مدیریت آب افزایش دهیم و از روش های جدید آبیاری در اردن استفاده کنیم. این گزینه استراتژیک ماست. بر اساس گزارش آنلاین شبکه تلویزیونی الجزیره قطر، سوژان گفت: ما نمی توانیم به اسرائیل تکیه کنیم.

منتقدان پیشنهاد می کنند نمک زدایی آب در عقبه در دریای سرخ باید دنبال شود. هزینه این پروژه که 300 میلیون متر مکعب آب آشامیدنی را تامین می کند، 2.8 میلیارد دلار برآورد شده است. انجام آن برای کشور کوچکی مانند اردن که از منابع پر درآمد نفت برخودار نیست دشوار است.

به گزارش الجزیره، با این حال، جواد عنانی، سیاستمدار و اقتصاددان اردنی که در فلسطین متولد شده است، مزایای سیاسی و استراتژیک را در معاهده «آب در مقابل انرژی» می‌داند: «اگر اسرائیل به هر دلیلی تصمیم بگیرد که دیگر نیاز اردن را تامین نکند. با گاز یا آب، ما اهرمی برای پاسخ داریم.» سؤال این است: آیا واقعاً 600 مگاوات برق برای تحت فشار قرار دادن اسرائیل کافی است؟ در نهایت همیشه بدون برق بودن آسانتر از بدون آب بودن است.

https://www.jungewelt.de/artikel/415576.naher-osten-wasser-im-tausch-gegen-strom.html

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده