مصاحبه روزنامه اومانیته با مورخ و فعال کمونیست تونس "حبیب کزداغلی. در این مصاحبه او دلایل بحران سیاسی که کشورش در آن گرفتار شده است را تحلیل می کند.

اومانیته : کائس سعید در 25 ژوئیه با استناد به "خطر قریب الوقوع" اختیارات کامل کشور را به خود اختصاص داد. او پارلمان را تعلیق کرد و دولت را برکنار کرد. زمان این وضعیت اضطراری در 25 آگوست  تمدید شد. آیا این وضع ادامه خواهد داشت؟

حبیب کزداغلی: دقیقاً، ما نمی دانیم، و این تمام مشکل است! چه ما از اقدامات انجام شده توسط رئیس جمهور حمایت کرده باشیم و چه از آنها انتقاد کرده باشیم، همه "منتظر" هستند که در آینده چه اتفاقی می افتد. بسیاری از نیروهای سیاسی و مدنی از رئیس جمهور می خواهند که نقشه راه خود و قوانین اساسی دولت جدید را اعلام کند، اما این به آهستگی پیش می رود و باعث ایجاد بی حوصلگی، حتی به مرور زمان باعث نگرانی در افکار عمومی داخلی و خارج از کشور می شود . مهمتر از همه، سرعت اصلاحاتی که این وضعیت فوق العاده باید اجازه آن را بدهد. از 10 سپتامبر، "نشست های محاسبه شده"، احتمالاً با هدف جلب نظر افکار عمومی و احزاب منجر به منجمد شدن  قانون اساسی شده است. این وضع با مخالفت زیادی روبرو شده است، از جمله احزابی که تا آن زمان طرفداران قوی رئیس جمهور بودند. ما منتظر اعلام رسمی نقشه راه ریاست جمهوربرای مرحله بعدی هستیم.

اومانیته: این کودتا در ابتدا با حمایت گسترده مردمی روبرو شد. چطور آن را توضیح می دهید؟

حبیب کزداغلی: در واقع، این "کودتا"، همانطور که شما می گویید، در اینجا به عنوان یک نجات ملی احساس شد. باید گفت که رئیس جمهور "کائس سعید" قبلاً از حمایت گسترده مردم از زمان انتخابات در اکتبر 2019 برخوردار بود. این حمایت در 25 ژوئیه تقویت شد. دلایل متعددی وجود دارد. بطور خاص، دو سال است که  دو نهاد با هم درگیر شدند: رئیس جمهور، که با رای عمومی انتخاب شده است و پارلمان تکه تکه شده. از جمله ده ها نماینده که با پولشوئی به نمایندگی رسیدند، متشکل از بلوک های کاملا مخالف، حزب اسلامگرای النهضه که ظاهراً ضعیف شده بود، اولین نیرو بود که به رهبر آن اجازه داد تا با کمک حزب "قالب تونس" موفق شد مجلس را فتح کند و در ان  مستقر شود. این بحران سیاسی که با بحران اقتصادی تشدید شده و با بیماری همه گیر کنترل نشده کووید 19  تشدید شده است، وضعیت بن بست را ایجاد کرده است.

به نظر می رسید اعلامیه  25 ژوئیه ریاست جمهوری پایان یک بازی بی پایان است و باعث  تسکین و امید مردم می شود که این بحران سرانجام برطرف شود. در این راستا، من با دوستان سیاسی ـ در حزب المسار جنبه های  سیاسی این ماجرا را تحلیل  کردیم و در نظر گرفتیم که یک صفحه جدید و یک فرصت جدید باز شده است که لازم است بر روی آن  تمرکز کنیم و به جای جنبه حقوقی این مسئله، به تحقق وظایفی که باید انجام شود تا بتوانیم در یک دوره انتقالی سخت موفق شویم بپردازیم.  این درست است که ما در مورد کودتا صحبت نکرده ایم، با این حال ما کمونیستها  حمایت کامل خود از "کائیس سعید" را اعلام نکردیم .

ما از رئیس جمهور درخواست کرده ایم و می خواهیم که نقشه راه مشخص و واضح خود را ارائه دهد، اما این نیز در نتیجه مشورت واقعی بین رئیس جمهور و نیروهای سیاسی و اجتماعی امکان پذیراست. افرادی که تجربه و مهارت سیاسی لازم را دارند .

اومانیته: از زمان انقلاب 2011 ، تونس در شرایط بحرانی سیاسی حساس و ادامه دار بسر می برد. دلایل آن چیست؟ آیا نهادهای ناشی از انقلاب خود دچار بحران شده اند؟

حبیب کزداغلی: پس از سالها سرخوردگی و استبداد، اگرچه ما در مواقعی با نظریات "روشن فکرانه و مدرنیستی" روبرو بودیم، اما انقلاب 2011 در تونس بدون تردید امیدها و انتظارات زیادی را برانگیخت. با این حال، ازصندوق های رأی، در اکتبر 2011، حزب النهضه، نماینده اسلام سیاسی را به اصلی ترین نیرو در پارلمان تبدیل کرد که باعث تفرقه و شکستگی های جدی سیاسی در کشور شد. انگیزه واحد علیه استبداد وجود داشت اما توسط جریان قوی وابسته به عدالت اجتماعی، دموکراسی و مدرنیته دنبال نشد. عدم تعادل بین نیروهای سیاسی و تکه تکه شدن آنها، حملات تروریستی ... همه اینها مانع از تشکیل دولت هایی با اکثریت پایدار شده است. سه سال تلاش برای رسیدن به قانون اساسی 2014 طول کشید. دادگاه قانون اساسی که قرار بود در سال 2015 برنامه ریزی شود، تا کنون ایجاد نشده است... قانون انتخاباتی، که در سال 2011 تصویب شد تا نمایندگی از طیف های مختلف سیاسی را در مجلس موسسان گرد آورد  وجود دارد، اما انتخابات سالهای 2014 و 2019 پارلمان تونس را متلاشی و غیرقابل مدیریت است.  همه بر لزوم تغییر آن توافق دارند، اما اراده سیاسی دنبال نمی شود.

اومانیته: اولین منبع نارضایتی، بحران اقتصادی و بیکاری است که به طور رسمی به 20 درصد می رسیده و جوانان را تحت تأثیر قرار داده، حتی افراد با تحصیلات سطح بالا. چگونه می توان از این بحران اجتماعی خارج شد؟

حبیب کزداغلی: البته، بحران اقتصادی و بیکاری عوامل عمده نارضایتی بوده اند، اما نباید فقدان استراتژی را فراموش کنیم. انتخاب راه سرمایه داری که بخش خصوصی را جایگزین نقش دولت در سرمایه گذاری و توسعه کرده نابرابری های منطقه ای را افزایش داده است و راه را برای شرکتی که نام تجاری خود را از طریق قرارداد حق امتیاز در اختیار شرکت دیگری قرار می دهد تسهیل کرد. به دلالان اقتصادی اجاره داده که به نفع چند خانواده، به ضرر صنعت محلی مردم را چپاول کنند.

دولت حداقل دستمزد را بسیار پایین نگه داشته است. این سیاست تأثیرات منفی در بخشهای بهداشتی و اموزش داشته است. دستاوردهایی را که از زمان استقلال به عنوان "آسانسور اجتماعی" تعیین شده بود نابود کرد. دستاوردهایی که به  جوانان از طبقات مختلف و بویژه طبقه کارگر و مردم مناطق محروم اجازه می داد تا به کار شایسته دسترسی داشته باشند. واضح است که مدل توسعه کنونی نتیجه ای ندارد. یک مدل اقتصادی و اجتماعی جدید به یک ضرورت تبدیل شده است. مدلی که آرزوها، منافع جوانان بیکار را که جز مهاجرت غیرقانونی امیدی ندارند در نظر بگیرد. همچنین دهقانان فقیر، در حالی که زمین های دولتی فراوان است اما به دلیل فقدان سند مالکیت دسترسی آنها غیرممکن است. ما به سیستم اقتصادی نیاز داریم که نیازهای مردم تونس را برآورده کند.

سرانجام، اقتصادی برای پیشرفت فنی  که به مهندسان و تکنسین های جوان ما اجازه دهد دیگر برای کار به خارج از کشور مهاجرت نکنند.

اومانیته: چگونه می توان فساد مالی که از منابع بی اعتبار کننده بازیگران سیاسی است را توضیح داد؟

حبیب کزداغلی: فساد مالی مانند یک بیماری در میان بازیگران سیاسی همه گیر شده است. این فساد در رژیم "بن علی" توسعه یافت.

آزادی هایی که به لطف انقلاب بدست آمد، افشای این فساد را ممکن و فراهم کرد. شکل دیگری از فساد به قراردادهای عمومی بزرگ مرتبط است. این فساد بازار را دراختیار سرمایه داری تجاری قرار داد. قبل از انقلاب درسال 2011، این شیوه ها به شدت  و در محافل نزدیک "بن علی" و همسرش متمرکز بود. پس از انقلاب نیز همین شبکه تجاری با تأمین مالی مبارزات انتخاباتی احزاب، بویژه حزب اسلام گرا بر اوضاع مسلط شد.

اومانیته : موقعیت اسلامگرایان "النهضه " امروز که در مسئولیت های خود هیچ پاسخی به مشکلات تونسی ها نداده اند چگونه است؟

حبیب کزداغلی: ده سال است که "النهضه" در تجارت فعالیت می کند. آنها توانستند "راشد غنوشی" را به ریاست پارلمان برسانند. این حزب قصد داشت با "رام کردن" رئیس جمهور، "حاکم آینده کشور شود. پارلمان در اکثریت خود، بدون ارائه پاسخ های معتبر برای مشکلات اقتصادی و اجتماعی کشور، بویژه در مورد بیکاری جوانان مناطق محروم به قدرت چسبید. بیش از یک سال است که زندگی روزمره مردم تونس قربانی بازی "پینگ پنگ" شده است. رهبر حزب اسلام گرا، در حال حاضر رهبرخشمگین ارکستری است که میخواهد از رقیب خود، یعنی رئیس جمهورسبقت بگیرد. از سوی دیگر، رئیس جمهوری که ظاهراً به دنبال راهی برای پایان دادن به این بازی سیاسی است که مورد تنفر اکثریت مردم تونس است .

اومانیته : بدهی  قابل توجه تونس همه  مانورها را محدود می کند. آیا تونس می تواند بدون گذراندن مهلت قانونی و یا حتی لغو این بدهی خارجی از پس آن برآید؟

حبیب کزداغلی: در واقع، سطح بدهی به ابعاد غیرقابل تحمل رسیده است. بدهی کشور از 40 درصد تولید ناخالص داخلی در سال 2010 ، به 100 درصد رسید. در گذشته، وام برای تأمین مالی پروژه های بزرگ زیرساختی استفاده می شد. از زمان انقلاب، وام های جدید، پس از آنکه تا حد زیادی به رفاه اجتماعی کمک کرد، به هزینه های عملیاتی و بازپرداخت بدهی های قدیمی اختصاص داده شد.

این بدهی کشور را در یک حلقه جهنمی محبوس کرده است. بدهی که بر اعتبار دولت تأثیر می گذارد. اقتصاددانان جدی تاکنون  توقف و  لغو بدهی رابه عنوان بخشی از تعهد برای حمایت از روند گذار دموکراتیک در کشور با برخی از کشورهای دوست (آلمان، فرانسه و غیره) در میان گذاشتند.

اومانیته: اتحادیه عمومی کارگران تونس"او ژ ت ت" زمانی که  کشور پس از ترور"شکری بلعد" در آستانه هرج و مرج قرار داشت، نقش تعیین کننده ای در شکل گیری راه خروج از بحران داشت. اتحادیه مرکزی امروز چه نقشی دارد؟

حبیب کزداغلی: اتحادیه عمومی کارگران تونس علاوه بر نقش اتحادیه ای خود، همیشه در نقاط عطف عمده ای که تونس می شناسد، نقش ملی داشته است. این امر در سال 2013 نیز صادق بود، هنگامی که گفتگوی ملی را آغاز کرد که به پایان بحران حاد تونس پس از دو ترور سیاسی در فوریه و جولای 2013 منجر شد.

نقش اتحادیه عمومی کارگران و سایر سازمانهای تشکیل دهنده آن  برای تصویب قانون اساسی ژانویه 2014 و برای برگزاری انتخابات در همان سال ضروری بود. در بحران کنونی، نیز اتحادیه نقش بزرگی دارد . در نوامبر 2020 ، اتحادیه نقشه راه گفتگوی ملی جدید را به رئیس جمهور ارائه کرد. این تنها ابتکار جدی برای پایان دادن به بحران بود.

ما حمایت کامل خود را از این ابتکار اعلام کردیم  و در موارد متعددی قبل و بعد از 25 ژوئیه با دبیرکل اتحادیه عمومی کارگری ملاقات کردیم تا حمایت خود را به وی ابراز کنیم و او را تشویق کنیم که با وجود مشکلات پیش آمده، ابتکار خود را حفظ کند. متأسفانه، این ابتکار ناموفق بود و  اقدامات استثنایی رئیس جمهور در 25 جولای به اجرا گذاشته شد .

اومانیته: آیا باید از سناریوی اقتدارگرا بترسیم که نوستالژیک دیکتاتوری را بسیج کند؟

حبیب کزداغلی: در زمان آشفتگی، زمان بحران در مراحلی از تاریخ هر چیزی ممکن می شود. متناقض ترین تأثیرات وجود دارد، نوستالژی زمان های آرام و بی پروایی تحت اقتدارگرایی دولت اسلامی، حتی وسوسه های "پوپولیستی" تحت عنوان "پوریتانیسم" محافظه کار به عنوان ابزاری در مبارزه با بی عدالتی های اجتماعی، فساد گسترده و گسترش اشکال جدید جنایت سازمان یافته. همه چیز زمانی امکان پذیر می شود که نیروهای سیاسی و اجتماعی و مسئولان خود را برای یک دیدار و گفتگوی ملی اماده کنند و سعی کنند چشم اندازهای جدیدی را برای ایجاد خواسته های مشروع اجتماعی باز کنند و به کشور کمک کند تا در مسیر تحولات اجتماعی و سیاسی که توسط نیروهای مترقی از قرن نوزدهم آغاز شده و توسط دولت مستقل تقویت شده، ادامه دهد.

اومانیته: چه نیروهایی می توانند امروز کشور را در مسیر ساخت و ساز دموکراتیک نگه دارند؟

حبیب کزداغلی: همه نیروهای سیاسی در تونس هستند، اما در اثر تفرقه، مبارزه تضعیف شده است. همه  نیروهای اجتماعی و در راس آنها اتحادیه کارگری عمومی تونس " او ژ ت ت" و احزاب سیاسی" مدرنیست" که بلوک تاریخی را تشکیل داده بودند و توانستند استقلال خود را بدست  اورند و به ظهور تونس مدرن کمک کنند. این کشور مطمئنا از ثروت نفت  برخوردار نیست، اما به لطف سرمایه گذاری در آموزش زنان و مردان فارغ التحصیل، به کشوری غنی از نیروی فکری تبدیل شده است. تونس دوستی با همه کشورهای جهان و امتناع از ورود به ائتلاف های مشکوک، جایی را برای خود در بین ملت ها ایجاد کرده است.

انقلاب 2011 و مرحله ای که در 25 ژوئیه گشوده شد، چشم اندازهای جدیدی را برای همگرایی های جدید، با هدف تحکیم منافع انباشته و غلبه بر نقص های گذشته، بر اساس برنامه اصلاحات اقتصادی و اجتماعی ارائه می دهد. این یک پایه "بلوک" جدید است که باید بر اساس اهداف واقع بینانه ایجاد شود. این وظیفه فوری نیروهای سیاسی و اجتماعی دموکراتیک و مدرنیست است!

.https://www.humanite.fr/habib-kazdaghli-la-tunisie-doit-rester-sur-le-chemin-des-transformations-sociales-et-politiques

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده