در حکومت بود

در ایران و با اجازه ورود و ترخیص واکسن های خریداری شده در دولت حسن روحانی و گسترش واکسیناسیون، خوش بختانه شمار قربانیان کرونا در حال کاهش است و امکان مهار تدریجی این همه گیری فراهم می شود. البته حامیان ابراهیم رییسی در رسانه ها و صدا و سیما این وضع را نتیجه ریاست جمهوری آقای رییسی و دولت اصولگرای ایشان می دانند در حالیکه مردم برعکس بیش از 200 هزار قربانی را به حساب "اصولگرایان" و ارتجاعیون راستگرا که جلوی خرید و ورود واکسن را طی تقریبا یکسال گرفت می گذارند.

در واقع نیز همه می دانند که واکسن را نمی شود ظرف یک هفته و یک ماه سفارش داد و دریافت کرد و مردم را واکسینه کرد. نه ظرفیت تولیدکنندگان واکسن چنین اجازه ای را می دهد٬ نه روند اداری و تجاری امضا و عقد قرارداد و تامین هزینه آن٬ نه امکانات حمل و نقل و نه سازماندهی لازم برای تحقق واکسیناسیون. همه اینها نیازمند تدارکات طولانی است که در دولت پیشین انجام شده و مردم معقتدند که حامیان دولت کنونی در ترکیب با منافع گروه های مافیایی اقتصادی و دارویی مانع از ورود واکسن در زمان لازم به کشور شدند.

چنانکه به گفته علی لاریجانی٬ در سال گذشته زمینه ورود 18 میلیون دز واکسن از چین فراهم شده بود که با تعلل مقامات وزارت بهداشت به نتیجه نرسید. دلیل این تعلل نفوذ کارتل ستاد اجرایی فرمان امام بود که رئیس آن "محمد مخبر" معاون کنونی ابراهیم رئیسی است که برای تامین 120 میلیون دز واکسن بیش از یک میلیادر دلار از دولت پیشین دریافت کرده بود. البته پژوهشگران شایسته و میهندوست با پروژه واکسن برکت همکاری می کردند که متاسفانه فعالیت آنها به دلایل مختلفی که به ساختار مافیایی و نفوذ زده حکومتی باز می گردد و نه به کمبود تخصص این پژوهشگران٬ به نتیجه نرسید. بنابراین فعالیت و بی مسئولیتی و فساد دستگاه حکومت نباید موجب دست کم گرفتن اهمیت کار این پژوهشگران یا اصولا فکر خودکفایی در تحقق واکسن باشد٬ آنچه جریان های رسانه ای منتقد به آن کم توجهی می کنند و رسانه های خارجی هم روی آن مانور زیادی می دهند و نفس ایده و فکر تولید واکسن ملی را زیر سوال می برند.

از این نظر٬ خطای آقای خامنه ای این نبود که از پروژه واکسن ملی حمایت کرد٬ حتی بخش وسیعی از مردم هم امیدشان به تولید این واکسن و منتظر آن بودند و ترجیح می دادند واکسن داخلی و ملی بزنند. خطای آقای خامنه ای این ساختاری پرفساد٬ پرنفوذ٬ غیرشفاف و خانخانی است که ایجاد کرده که در آن هرکس کار خود را می کند و هر دستگاه و نهادی بی ارتباط با دیگری٬ پنهان از مردم٬ بدون دادن گزارش به مردم٬ بدون توجه به هزینه های ملی٬ و غالبا بر مبنای منافع باندهای حکومتی بدنبال کار خویش است. به همه اینها مشکلات روابط خارجی کشور هم افزوده می شود که پیشبرد هر طرحی را با انواع دشواری ها مواجه می کند.

از این نظر شکست در تولید واکسن در داخل کشور یک امر تاسف آور و خیانت به امید و اعتماد به نفس ملی بود که ما در این لحظات بیش از هرچیز برای حفظ کشور و تمامیت ملی به آن نیاز داریم. همه اینها هیچ چیز از مسئولیت رهبری کشور در شمار جانباختگان کرونا کم نمی کند چرا که می شد کوشش برای تولید واکسن در داخل کشور را با واردات شمار مناسبی از واکسن های موجود همراه کرد که برعکس در این زمینه این بار نه با هدف حمایت از تولید واکسن ملی بلکه با هدف زمین زدن و خراب کردن دولت روحانی مانع ایجاد شد. اینجاست که مرز میان یک طرح ملی با اهداف میهندوستانه با یک برنامه خرابکاری جناحی و ضدملی در هم می آمیزد و تفکیک آن از هم دشوار می شود. هیچکس اکنون نمی داند آنها که دنبال واکسن برکت بودند٬ می خواستند یک طرح ملی را اجرا کنند٬ یا دنبال منافع اقتصادی مافیایی بودند یا می خواستند دولت روحانی را زمین بزنند.

به این ترتیب همه طرح های ملی در کشور چون با منافع مافیای اقتصادی و باندهای حکومتی در هم می امیزد عملا بی اعتبار و بی نتیجه می شود. و هر انگیزه مثبتی هم اگر وجود داشته را بی اعتبار می کند. این فقط اختصاص به واکسن ندارد. در همه عرصه ها یک سری شعارهای درست و ملی در خدمت اهداف کوته نظرانه و ضدملی قرار می گیرد که در نهایت آن فکر درست را هم خراب و در نزد افکار عمومی بی ارزش می کند. داستان غم انگیز تولید واکسن کرونا در داخل ایران با هزینه سنگین انسانی آن نه اولین نمونه بوده و نه آخرین آن خواهد بود!

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده