راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

«بریکس»

رقیبی قدرتمند

در برابرغرب

نشریه حزب کمونیست فدراسیون روسیه

ترجمه- کیوان خسروی

  

"یوری آفونین" معاون اول کمیته مرکزی حزب کمونیست فدراسیون روسیه «یو.و. آفونین» در برنامه "60 دقیقه" در کانال تلویزیونی "روسیه-1" شرکت کرد. او در این برنامه به اهمیت استثنایی نشست گذشته بریکس اشاره کرد و گفت: یکی از وظایف کلیدی غرب پس از آغاز عملیات ویژه، انزوای سیاسی روسیه بود. آنها سعی کردند ما را وادار به تسلیم کنند، اما موفق نشدند. گفت و گوی فعالی بین قدرت های بزرگ جهان وجود دارد، تصمیمات مشترک در حال انجام است و روسیه همچنان نقش اصلی را در این گفتگو ایفا می کند. این یک پیروزی مهم دیپلماتیک است. شرکای بریکس ما قصد تسلیم شدن در برابر فشارهای غرب و شرکت در جنگ اقتصادی غرب علیه روسیه را ندارند. اگر تولید ناخالص داخلی را با در نظر گرفتن برابری قدرت خرید در نظر بگیریم، باید درک کرد که «بریکس» حدود 32 درصد کل اقتصاد جهان است. این با سهم جهان غرب در اقتصاد جهانی قابل مقایسه است. البته چین سوسیالیستی رهبر اقتصادی «بریکس» است. از این 32 درصد، بیش از نیمی (حدود 19 درصد) از چین است. اقتصاد چین با سرعت فوق العاده ای در حال رشد است. از سال 1990 تاکنون بیش از 15 برابر رشد کرده است. در سال های 2020-2021، با وجود «کووید»، اقتصاد چین بیش از 10 درصد رشد کرد. برای مقایسه: در ایالات متحده آمریکا در این دو سال، اقتصاد تنها 2 درصد رشد کرده است، در ژاپن، آلمان، بریتانیا، فرانسه، ایتالیا، حجم اقتصاد کاهش یافته است. و در آینده نزدیک، کشورهای «بریکس» که روابط اقتصادی خود را با روسیه حفظ کرده اند، در مقایسه با غرب از مزیت های رقابتی بیشتری برخوردار خواهند شد، زیرا آنها مواد خام نسبتا ارزان روسیه را در حجم بیشتری نسبت به قبل دریافت خواهند کرد و اقتصادهای غربی این گزینه را از دست خواهند داد. وقتی مردم در مورد چین صحبت می کنند، موضوع تایوان، بازگشت احتمالی آن به حوزه اختیارات قانونی جمهوری خلق چین، هر از چند گاهی مطرح می شود. به یاد بیاوریم که چگونه این جزیره چینی منزوی شد. این ایالات متحده آمریکا است که از نظر تاریخی مسئول تفرقه و شکاف در چین است، زیرا تایوان اکنون تحت کنترل دولت چین نیست. در سال‌های 1945-1949، جنگ داخلی در چین رخ داد که طی آن کمونیست‌های چینی با حمایت اتحاد جماهیر شوروی، «چیانگ کای‌شک» تحت حمایت ایالات متحده آمریکا را شکست دادند. «چیانگ کای شکیست ها» به تایوان گریختند و آمریکا  با ناوگان و هواپیماهای خود این جزیره را زیر پوشش خود قرار داد.

علاوه بر این، آمریکا هر کاری انجام داد تا مطمئن شود که تایوان جای چین را در سازمان ملل بگیرد. برای مردم چین، وحدت کشور ارزش زیادی دارد. هزاران سال تاریخ به چینی ها آموخته است: وقتی کشوری متحد می شود، شکوفا می شود، زمانی که تقسیم می شود، مشکلات گوناگونی پیش می آید. اتحاد سرزمین اصلی چین و تایوان احیا خواهد شد. اوکراین از سلاح های سنگین غربی برای گلوله باران اهداف روسیه استفاده می کند. سکوی تولید نفت در دریای سیاه گلوله باران شد، آتش سوزی شدیدی رخ داد، تلفات جانی در پی داشت. نمایندگان سازمان ملل متحد ریاکارانه اوکراین را با انگشت تهدید می کنند: آنها می گویند، شما قول داده اید که این کار را انجام ندهید، و زلنسکی حتی ریاکارانه تر می گوید "ما دیگر این کار را انجام نمی دهیم." در همین حال، در یک کانال تلویزیونی اوکراینی، «الکسی اورژل»، وزیر سابق انرژی اوکراین، تقریباً آشکارا تهدید به حملات تروریستی در مزارع «یامال» و سیبری کرد. هر چه اوضاع برای نیروهای مسلح اوکراین در جبهه «دونباس» بدتر شود، چنین اظهارات تهدید آمیز را بیشتر خواهیم شنید و شاهد تلاش هایی برای بی ثبات کردن اوضاع در روسیه خواهیم بود. اوضاع برای اوکراین در نزدیکی «لیسیچانسک» بد است، اما برای اروپا "خوب" است: این کشور به عنوان نامزد عضویت در اتحادیه اروپا پذیرفته شد. پس چه خواهد شد اگر این وضعیت زودگذر باشد و چیزی از آن عاید نشود، با این حال، مقامات اروپایی برای مدت طولانی خودشان را تشویق کردند: ما چه دوستان خوبی هستیم، چگونه از اوکراینی ها حمایت کردیم. اکنون هسته قدرتمدار غربی از اتفاق نظر خود لذت می برد و هر کسی را که فراتر از هنجارهای تعیین شده توسط آن فراتر رود مطرود اعلام می کند و متوجه نمی شود که چگونه حمایت جامعه خود را از دست می دهد. روسیه برای مقامات اروپایی به یک "شر اصلی" آشنا تبدیل شده است. حتی «کریل پتکوف»، نخست وزیر بلغارستان، با دریافت رای عدم اعتماد از پارلمان، نه تنها مخالفان سیاسی خود، بلکه سفیر روسیه را نیز مقصر دانست. او نمی‌توانست بپذیرد که دولتش مرتکب اشتباهات جدی سیاسی و اقتصادی شده است. شگفت‌انگیز است که چگونه «بوریس جانسون» که در مقابل مجلس به خاطر مهمانی‌هایش در دوران «کووید»، ضمن اظهار پشیمانی، ودکای روسی را برای همه چیز مقصر نشمرد. در زندگی سیاسی اروپا و ایالات متحده آمریکا توجیه همه ناکامی ها و اشتباهات با "شرارت" روسیه امری عادی شده است.

https://kprf.ru/m/att/2022/07/24.pdf

 

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

 

 

 

 

        پیج فیسبوک راه توده

 

 

 

                        راه توده شماره 843  - 12 مرداد1401

                                اشتراک گذاری:

بازگشت