اومانیته- ترجمه آذرنگ

امریکا دست از تحریک چین با فرستادن سناتورها و نمایندگان دو مجلس این کشور به تایوان دست بر نمی دارد و چین نیز دندان های نظامی خود را هم نشان امریکا و هم نشان تایوان میدهد.

پنج نماینده پارلمان  امریکا روز یکشنبه برای دیداری  دو روزه وارد تایپه پایتخت تایوان شدند. مؤسسه آمریکایی در تایوان اعلام کرد که آنها قرار است در مورد تغییرات آب و هوایی، تجارت و امنیت منطقه ای گفتگو کنند. بهانه ای پوچ! چرا یکباره امریکا به یاد آب و هوا در تایوان افتاده است؟

موسسه امریکائی در تایوان در نقش یک سفارت عمل می کند، زیرا تایوان تحت سیاست "چین واحد"، است و واشنگتن به طور رسمی دولت جزیره تایوان 23 میلیون نفری را به رسمیت نمی شناسد. در واقع  سفر این هیئت منتخب دموکرات ها و جمهوری خواهان به معنای  آتش زدن نفت در منطقه است. تنها کمتر از دو هفته از سفر نانسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان امریکا به تایپه نگذشته، سفر تحریم آمیز دوم ترتیب داده شد. پکن به نوبه خود به شدت واکنش نشان داد و این سفر  را یک تحریک دوباره برای زیر سوال بردن "چین واحد" تلقی کرد. در نتیجه عملیات نظامی جدیدی را در اطراف جزیره تایوان آغازکرد. ارتش چین اعلام کرد که از: «15 اوت، ارتش آزادیبخش خلق چین مانور نظامی مشترکی را با نیروهای دریایی و هوایی در منطقه آغاز میکند و حریم هوایی اطراف تایوان را در کنترل می گیرد. هفته گذشته، چین در جریان سفر نانسی پلوسی دست به مانورهای دریایی و هوایی بی‌سابقه زده بود که عملا به محاصره  تایوان منجر شد. 30 سال است که پکن به دنبال بازیابی تایوان بعنوان منطقه از دست رفته خود است. چین در سال‌های 1997

حاکمیت "ماکائو" منطقه ای که تحت حاکمیت پرتغال بود را بدست اورد و در سال 1999 حاکمیت جزیره هنگ‌کنگ را که در اختیار بریتانیا بود بدست گرفت و سیاست جمع کردن سرزمین های تصرف شده و بنای چین واحد را دنبال کرد. رئیس جمهور "شی جین پینگ"، که احتمالا  سومین دوره رهبری حزب کمونیست چین را در کنگره ای  که در ماه اکتبر برگزار می شود، بدست خواهد آورد هدف خود را بازپس گیری تایوان برای صدمین سالگرد جمهوری خلق چین در سال 2049 تعیین کرده است. سرنوشت چین و تایوان در سال 1949 از هم جدا شد، زمانی که ناسیونالیست‌های "کومین تانگ" که در جنگ داخلی از کمونیست‌ها شکست خوردند، به این جزیره پناه بردند و در آنجا دیکتاتوری نظامی خود را با حمایت غرب برپا کردند. این تایوان بود که تا سال 1971 نماینده چین در سازمان ملل بود، اما زمانی که ایالات متحده روابط دیپلماتیک خود را با جمهوری خلق چین در تلاش برای منزوی کردن اتحاد جماهیر شوروی تجدید کرد، و اکنون اکثر کشورهای جهان وضعیت موجود را پذیرفته اند: این کشورها حاکمیت رسمی پکن بر جزیره تایوان را به رسمیت می شناسند. اما در عین حال روابط خود را با تایوان حفظ کرده اند. سیاست "محور آسیا" که از سال 2011 توسط باراک اوباما اجرا شد - خروج نیروهای آمریکایی از  خاورمیانه برای تمرکز بر رقیب چینی - منجر به افزایش حمایت نظامی امریکا از تایوان شد. در ماه می گذشته، بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده، تهدید کرد در صورتی که پکن بخواهد تایوان را "به زور" تصرف کند، از تایوان دفاع خواهد کرد.  مسئله تایوان در ایالات متحده برای اهداف سیاسی مورد سوء استفاده قرار می گیرد. نانسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان، بخشی از فعالیت سیاسی خود را بر پایه مبارزه با حزب کمونیست چین  بنا کرده است. برخی  از نمایندگان مجلس امریکا  با تکیه بر سرکوب مخالفان هنگ کنگ توسط پکن، وانمود می کنند که از دموکراسی دفاع می کنند در حالی که همین نمایندگان در دوران اختناق در زمانی که این جزیره تحت حکومت نظامی (تا سال 1987) و بدون انتخابات آزاد (تا سال 1990) بود از حکومت دیکتاتوری تایوان حمایت میکردند. منافع اقتصادی امریکا نیز مطرح است. هدف از سفر پنج نماینده مجلس، بررسی موضوع سرمایه گذاری درمورد فلزات "نیمه هادی" است که برای وسایل انفورماتیک مصرف میشود و تایوان معدن جهانی آنست.

. À Taïwan, une diplomatie parlementaire de guerre | L'Humanité (humanite.fr)

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده