راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

همسو شدن

سیاست داخلی

با سیاست خارجی

از کجا آغاز می شود

  

هیچ رویداد و پدیده منفی مهمی را در جمهوری اسلامی نمی توانید پیدا کنید که جرقه های اولیه آن در سالهای نخست پس از انقلاب بهمن 57 زده نشده باشد. حزب توده ایران نه ادعای پیامبری دارد و نه مدعی پیشگوئی و آگاهی از عالم غیب، اما کافی است به اسناد منتشر شده در آثار حزبی سالهای اول انقلاب مراجعه شود تا دیده شود که رهبری وقت حزب توده ایران آینده این جرقه ها و تبدیل آنها به حریقی که دامن انقلاب را خواهد گرفت دیده و اعلام کرده است. از جمله این جرقه ها، پدیده فساد اقتصادی است که در تمام رگ و پی نظام رسوخ کرده است.

این فاجعه در عین حال که اگر آزادی ها و بویژه آزادی احزاب ومطبوعات محدود و مسدود و سرکوب نشده بود نمی توانست چنین دامنه گرفته و خیمه نظام را در بر گیرد، به آن دورانی باز میگردد که پس از بستن و تعطیل کردن دانشگاه ها، خواستند آنها را بازگشائی کنند و حکومت "گزینش" را از میان دانشجویان و حتی استادان آغاز کرد. عده ای از دانشجویان از تحصیل محروم شدند و شماری از استادان از تدریس، و این آغازی بود که بعدها به ادارات دولتی رسوخ کرد و بدنبال آن، گریبان اعضای مذهبی کابینه های دولت ها را هم گرفت و رسید به گزینش نامزد از میان نامزدهای نمایندگی مجلس ها. اصطلاح "خودی" و "غیرخودی" از دل همین گزینش ها بیرون آمد. خودی ها بتدریج تبدیل شدند به "نیمه خودی" ها و سپس ادامه این فاجعه که موجب محروم کردن کشور و انقلاب از نیروهای کار آمد با اندیشه های مختلف مذهبی و غیر مذهبی برای ساختن کشور بود، رسید به تشکیل یک اداره گزینش در هر سازمان و دانشگاه و تشکیلات اداری و دولتی، اما باز هم این چرخ متوقف نماند و برای نخستین بار در تاریخ اداری، تولیدی و دولتی ایران، در هر سازمان و کارخانه و تشکیلات دولتی و نهاد علمی و دانشگاهی یک شعبه سازمان اطلاعات با نام "حراست" تشکیل شد که بهانه آن نیز دفاع از خودی ها و نگهداشتن خط  "گزینش" است. فساد و اختلاس و رشوه و دزدی حکومتی در همین لانه تخم ریزی کرد و از درون آن نفوذی های اسرائیل بیرون آمدند. این معیار 3- 4 سال اول تاسیس جمهوری اسلامی که هر کس ریش دارد مسلمان است و گوشت تن حکومت و حزب توده ایران بارها آن را به تمسخر و کنایه و گاه بعنوان هشدار در مطبوعات و انتشارات خود به آن اشاره کرد، رسید به آنجا که هر کس مهر بر پیشانی دارد گوشت تن حکومت است! بسرعت مهرپیشانی ها زیاد شدند. این فساد نهادینه شده در حاکمیت، کرمی است که از درون میوه گندیده خود حکومت بیرون آمد و نه از بیرون حاکمیت، زیرا گزینش ها و حراست ها که مانع ورود غیر خودی ها و حتی نیمه خودی ها به درون پوسته حکومتی بوده اند. بنابراین، فساد و نفوذ و جاسوسی میان خودی هاست و بخشی از این خودی ها لباس ژنرالی سپاه را برتن دارند و منجر به رشد "اشرافیت سپاه" شد.

برای بیرون کشیدن این درشکه در گِل فساد و رشوه و اختلاس و نفوذ و جاسوسی هیچ راه حلی جز بازگرداندن آزادی ها به جامعه، برداشتن سدهای حکومتی از برابر احزاب سیاسی طرفدار انقلاب 57 و خاتمه بخشیدن به خودی و غیر خودی وجود ندارد. بویژه اکنون که نظام در مسیر یک چرخش بزرگ در سیاست خارجی قرار گرفته است. خودی کسی است که طرفدار مقابله با فساد است، طرفدار همسو کردن سیاست های اقتصادی و اجتماعی با سیاست خارجی با سمت گیری به سوی شرق است. آنها که هنوز از خودی و غیر خودی دفاع می کند، از ادامه فساد دفاع می کنند.

 

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

 

 

 

        پیج فیسبوک راه توده

 

 

 

                        راه توده شماره 845  - 26 مرداد1401

                                اشتراک گذاری:

بازگشت