ترجمه- بهمن دوستار

در ژوئن 2014، ویکتوریا نولند، معاون وزیر امور خارجه ایالات متحده وارد بندر اودسا شد، نه برای گرامیداشت یاد و خاطره مردم شهر، که نئونازی‌ها تعدادی از آنها را در ساختمان اتحادیه‌ به آتش کشیده و کشتند. برنامه سفر او گذاشتن تاج گل یا شرکت در پرتاب بالن های سیاه به یاد ده ها کشته در 2 ماه مه نبود. در برنامه سفر او موضوعات دیگری پیش بینی شده بود.

گفتگو با فرماندار منطقه ایگور پالیتسا و رئیس منطقه دنیپر، اوکراین، الیگارش «ایگور کولومویسکی». همچنین به ظاهر  بازدید از کودکان بی سرپرست در اردوگاه ورزشی و بهداشتی "ویکتوریا". و سرانجام به عنوان بخشی از یک برنامه غیر رسمی، بازدید از پژوهشکده مبارزه با طاعون. نولند نیازی به مترجم نداشت، او به زبان روسی تسلط دارد. ویکتوریا در دوران دانشجویی فرصتی برای بازدید از این مکان‌ها داشت، زمانی که گروهی از جوانان آمریکایی که برای بازدید به اردوگاه پیشگامان گارد جوان آمده بودند، آنها را همراهی می‌کرد. اما در مؤسسه تحقیقاتی، انتظار نمی رفت که او با گذشته ای شاد و خاطره انگیز روبرو شود، بلکه با آینده ای تاریک و با افکاری شیطانی مواجه بود که با فعالیت همکاران نولند، در جهان در حال تکثیر، تولید و انتشار بود:

وارثین "گروه 731"

بیایید به وقایع تقریبا 12 سال پیش نگاه کنیم. در 15 ژوئن 2010، سفیر ایالات متحده در اوکراین، "جان تافت"، در بندر اودسا، در جلسه ای در دفتر شهردار گفت: «حضور من در اینجا فقط برای شرکت در یک رویداد ادبی نیست، بلکه هدف، مشارکت ایالات متحده برای افتتاح یک آزمایشگاه جدید و مجهز  "ضد طاعون" در این شهر است.

شهردار «ادوارد هوروویتز» بخشی ازنوشته ای که از روز قبل برایش آماده شده بود را، با هیجان چنین قرائت کرد: "رویداد امروز نمونه بارز همکاری بین المللی است که اهمیت این پروژه ان را به یک رویداد استراتژیک تبدیل می کند." البته باید اضافه کنم، فقط به لطف پنتاگون، با تشکر از ایشان.

قبل از صحبت در مورد افتتاح آزمایشگاه پنتاگون در مؤسسه ضد طاعون، لازم میدانم زیست شناس مشهور روسی، برنده جایزه نوبل، ایلیا مکنیکوف، که در "دهه های 70 و 80 قرن نوزدهم" درباره این نوع امراض در اودسا کار می کرد را معرفی کنم. . . اما همانطور که پراودا در مقاله "بمب زیستی اوکراینی کجا منفجر می شود؟"  (شماره 75، 17 جولای 2014) نوشت،  الهام بخش زیست شناسان نظامی آمریکایی زیست شناس روسی نبود. بلکه برای (پنتاگون) نمونه های دیگری وجود داشت. از جمله ژنرال های ژاپنی که در دهه های 1930 و 1940 ارتش ژاپن را رهبری می کردند. از این دست نظامیان ژاپنی« گروه 731» در بخش اشغالی ارتش کوانتونگ منچوری در نزدیکی هاربین مستقر بود. در این اردوی آموزشی خاص،  بیش از 3000  قربانی آزمایش های وحشتناک به ویژه طاعون، تیفوس، سیاه زخم و سایر بیماری های مهلک بودند.

پس از آغاز پیشروی سریع نیروهای شوروی به سمت مواضع ارتش کوانتونگ ژاپن در اوت 1945، ژنرال «شیرو ایشی», فرمانده گروه 731، دستور انهدام کارآموزان بیمار و حذف کامل آرشیو مرگ  را صادر کرد و مواد آزمایشی را داوطلبانه به مقر نیروهای اشغالگر آمریکایی تحویل داد که باعث خوشحالی بی وصف اردوی آمریکایی ها شد: در حقیقت با این عمل آنها وارث یک سلاح مرگبار دیگر برای کشتار جمعی شدند.

آرشیو «شیرو ایشی ژاپنی» به فورت دیتریک، مریلند، ایالات متحده آمریکا منتقل شد. در آنجا زیست شناسان نظامی آمریکایی «توسعه خلاقانه» میراث (گروه 731) را آغاز کردند. پس از امضای کنوانسیون منع توسعه، تولید و انباشت سلاح‌های باکتریولوژیکی و سمی توسط واشنگتن، برنامه‌های انهدام سلاح‌های بیولوژیکی در فورت دیتریش محدود شد. اما در عوض، پروژه های دو منظوره ظاهر شدند. نه تنها اقدامات حفاظتی ضد اپیدمی در نظر گرفته شد، بلکه ابزارهایی برای تهاجم زیستی نیز در نظر گرفته شد که می تواند به نیروی انسانی و اقتصاد یک دشمن بالقوه آسیب جدی برساند.

با این حال، قبل از آمدن به اوکراین، جان تافت سفیر ایالات متحده در لیتوانی و سپس در گرجستان بود. درست در زمان "جان تفت" بود که نقشه های مرکز برای آنها جهت احداث آزمایشگاه‌های زیستی ترسیم شد. رابرت لوگار - در حومه تفلیس. طرح پنتاگون با حضور اندرو وبر دستیار وزیر دفاع و دیگر مقامات ارشد را اجرایی کرد.

اما همه از این خبر راضی نبودند. صدای آمریکا که از "ایروان" شنیده میشد گزارش داد: «هر ساکن منطقه قفقازجنوبی باید بداند که یک آزمایشگاه با بودجه ایالات متحده در گرجستان می‌تواند سلاح‌های بیولوژیکی تولید کند که در صورت لزوم می‌توانند از کنترل خارج شوند.»

اما چنین سخنرانی هایی از ایروان زیاد دوام نیآورد. زیست شناسان نظامی ایالات متحده با موفقیت وارد سرزمین های بکر ارامنه شده و بعد از آن بزودی به آذربایجان، قزاقستان و ازبکستان رفتند. کارشناسان می گویند پنتاگون بیش از نیم میلیارد دلار برای ساخت شبکه ای از سایت های بیولوژیکی در اوکراین، قفقاز و آسیای مرکزی هزینه کرده است. بدنبال آن متخصصان فورت دتریک به آلمآتا در قزاقستان رسیدند.

من فکر می کنم که بسیاری از خوانندگان ما ممکن است به مقاله ایوگنی فدوروف کاندیدای علوم علاقمند شوند.

نویسنده همانطور که می گویند، فورا شاخ گاو را می گیرد: سوال اصلی این است: «چرا آژانس کاهش تهدیدات زیستی امریکا ( دی.تی.آر.آ) شبکه کاملی از آزمایشگاههای بیولوژیکی را در خارج از کشور ایجاد می کند؟

ماجرای آزمایشگاه در فورت دیتریک که در سال 2019 به دلیل رعایت نکردن مقررات ایمنی به طور موقت تعطیل شد، قابل توجه است. به طور خلاصه، به دلیل سهل انگاری پرسنل، شیاطینی مانند ویروس های ماربورگ، ابولا، لاسا و عوامل ایجاد کننده تب خونریزی دهنده کریمه، می توانند وارد محیط شوند.

پس از بازسازی، فورت دیتریک مجدد افتتاح شد، اما تامین مالی چنین سازه هایی برای پنتاگون به طور فزاینده ای پرهزینه بود. به همین دلیل به گفته این دانشمند، وزارت دفاع ایالات متحده شروع به "اسکان مجدد" زیست شناسان خود در جمهوری های قفقاز کرد.

این مورد هم برای ارتش آمریکا و هم برای مقامات محلی بسیار سودمند است. اول این که شرایطی ایجاد می‌شود که در آن آزادانه می توانند در جسورانه ترین آزمایش ها و بدون مزاحمت شرکت کنند،  دوم این که سرمایه گذارهای محلی وجوه سخاوتمندانه ای دریافت خواهند کرد. ولی مهم این است که در صورت وقوع یک حادثه بیولوژیکی محلی، یانکی ها به سرعت به وطن خود باز خواهند گشت و از آنجا  با جویدن یک همبرگر و با وجدانی آسوده نحوه انتشار عفونت در سراسر منطقه و اثرات آنرا  تماشا خواهند کرد.

رویدادهای اخیر در قزاقستان نشان داده است که دولت همیشه نمی تواند از شهروندان خود در برابر غارتگران و راهزنان محافظت کند. بیش از دویست کشته در جریان ناآرامی های اخیر تاییدی روشن بر این مدعاست. در آلمآتا، مراکز علمی برای عفونت های خطرناکی فعال بودند و هستند که "ماسگوت آیکیمیایف" به عنوان مسئول محلی در چنین مواردی دایما با زیست شناسان نظامی امریکایی در ارتباط است.

مجموعه‌ای از این  آزمایشگاه‌هاست که در آن عوامل عفونی مانند ویروس نیل غربی، ویروس های ناشناخته دیگر، چیکونگونیا، باکتری طاعون و کوویدو 2، سارس.....قابل کشت هستند. در قزاقستان، اکنون چندین شعبه از آزمایشگاه‌های بیولوژیکی مرجع آمریکایی وجود دارد که متخصصانی از مؤسسه میکروبیولوژی بوندسوهر، پورتون داون بریتانیا و مرکز پزشکی نیروی دریایی ایالات متحده در آنجا فعالیت دارند.

 می توان لیستی از متصدیان خارجی را در آن پیدا کرد. در میان آنها استفان کالدر، دانیل سینگر و دیگر افسران ارتش ایالات متحده هستند و همچنین دکتر یروباف که به نمایندگان مجلس سنای ایالات متحده از نتیجه کار گزارش دایم می دهد.

 نتیجه سفر طولانی مدت زیست شناسان نظامی در آسیای مرکزی چیست؟ شاید شیوع تب خونریزی دهنده کریمه، کنگو، تب مالت و سایر بیماری های مهیب که در منطقه شیوع بیشتری یافته باشد. در آینده و از بررسی مدارک به دست آمده از این مراکز مخصوصا در اکراین اطلاعات زیادی درز خواهد کرد.

آمریکا میکوشد رد پای خود دراوکراین را پاک کند، اما هیچ کشوری نمی تواند از نظر مقیاس "ساختمان ویروسی و باکتریولوژیکی" با اوکراین مقایسه شود. در سال 2005، رئیس جمهور ویکتور یوشچنکو با امضای توافق نامه ها بین وزارت بهداشت و وزارت دفاع ایالات متحده موافقت کرد. در پاییز 2013، شورش آرامی در خارکف رخ داد. مردم پس از اطلاع از اینکه قرار است یک آزمایشگاه باکتریولوژیکی در نزدیکی شهر آنها بسازند، زیر شعارهای "مرگ بر آزمایشگاه باکتریولوژی پنتاگون در خاک اوکراین!"، "ما نمی خواهیم گینه باشیم! "خوک ها در پنتاگون!». شروع به اعتراض کردند. فرماندار خارکف و شهردار منطقه «میرفا در استان خارکف» سعی کردند صدای مزاحم  مردم را نشنوند. اما  رئیس جمهور ویکتور یانوکوویچ چیزی برای گفتن نداشت. او از فرمانروایان و حاکمان واشنگتن می ترسید و شبح میدان شماره 2 او را می ترساند و در واقع به خواسته هایشان تن میداد و سرانجام در زمان پترو پوروشنکو و ولودیمیر زلنسکی، این عملیات کاملا تحت کنترل خارجی قرار گرفت.

در جریان عملیات ویژه اخیر در اوکراین، یگان‌های نیروهای مسلح روسیه مجموعه اسناد محکمی را کشف کردند که ارزیابی گسترده بودن شبکه آزمایشگاه‌های بیولوژیکی نظامی را که با پول پنتاگون در این جمهوری ایجاد شده را نشان میدهد. انتشار این مواد طبقه بندی شده که به دقت توسط سازمان های اطلاعاتی ایالات متحده محافظت می شد، در واشنگتن سر و صدا به پا کرد. با این حال، پس از مدتی تردید در پاسخ به ادعاهای مسکو، موجی از انکارها توسط مقامات دولت بایدن سازماندهی شد.

با این حال، "اوکراین گیت" باید تایید می شد. معاون وزیر امور خارجه ویکتوریا نولند در جلسه استماع کمیته روابط خارجی سنای ایالات متحده این موضوع را انکار نکرد و گفت: «در اوکراین امکانات تحقیقات بیولوژیکی وجود دارد. در واقع، ما اکنون کاملاً نگران هستیم که ارتش روسیه ممکن است سعی کند کنترل آنها را به دست بگیرد. بنابراین ما اکنون با  اوکراینی‌ها در ارتباط هستیم  تا اطمینان حاصل کنیم که آنها می‌توانند از افتادن هر یک از این اسناد و مواد تحقیقاتی به دست نیروهای روسی (در صورت نزدیک شدن به آنها) جلوگیری کنند.»

 یک چیزی روشن است، این که بالاخره قدرتمندان و زورگویان در این دنیا نیز یک روزی باید در برابر حقایق انکار نشدنی سر تعظیم فرود بیاورند و واقعیات کارخانه های تولید مرگ آمریکایی در اکراین نیز از این حقیقت مستثنی نخواهد بود و بزودی جهانیان از حقایق پشت پرده این لابراتوارها آگاه خواهند شد.

https://kprf.ru/international/capitalist/209542.html

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده