محمد ابراهیم باستانی پاریزی، ادیب و مورخ ایرانی و صاحب ده‌ها جلد کتاب در زمینه های تاریخی و فرهنگی، در سن 88 سالگی در تهران درگذشت.

باستانی پاریزی پس از اتمام تحصیلات به استخدام دانشگاه تهران در آمد و از اواخر دهه ۱۳۳۰ خورشیدی تا سال ۱۳۸۷ استاد تمام وقت دانشکده ادبیات دانشگاه تهران بود. در همین سال حکم بازنشستگی او، بصورت غیرمترقبه و همزمان با بازنشستگی ۲۱ استاد دیگر دانشگاه تهران صادر شد.

بخش قابل ملاحظه ای از نوشته های باستانی پاریزی، از جمله کتاب از" پاریز تا پاریس" درباره زادگاهش کرمان است. نثر روان و طنز تلخ باستانی پاریزی را در کتاب "پیغمبر دزدها" باید خواند.

این کتاب تا سال ۱۳۸۲ هفده بار چاپ شد.

این کتاب نامه‌های شیخ محمدحسن زیدآبادی، نویسنده و طنزپرداز عصر قاجاریه به همراه مختصری از شرح حال این روحانی و عارف کرمانی است و لابد باستانی پاریزی به جرم انتشار همین نامه ها گرفتار زودبازنشستگی شد. چهره دیگر حاضر دراین عکس زنده یاد هوشنگ ابتهاج (سایه) است که حالا در باغ محتشم رشت برای همیشه خفته است. شفیعی کدکنی با احترام و شیفتگی زیاد با باستانی پاریزی گفتگو می کند و سایه به چهره به چهره شدن این دو نگاهی تحسین آمیز دارد.

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده