نفرت دارند!

آیت الله علم الهدی امام جمعه مشهد است. همان شهری که آقای خامنه ای هم در آن پرورش یافته و آیت الله خمینی پس از بازگشت به ایران بدلیل آنکه مراجع و حوزه این شهر را زیر نفوذ واپسگرایان و انجمن حجتیه می دانست حاضر نشد به آن سفر کند.

آیت الله علم الهدی که عضو مهمترین و تعیین کننده ترین مجلس کشور یعنی مجلس "خبرگان" رهبری هم هست اکنون که طشت رسوائی طبقاتی شدن تاریخی ایران از بام جهان افتاده، اعتراضات مردم را که ریشه واقعی آن در همین اختلاف طبقاتی تاریخی است، پاس می دهد به خارج و حاضرنیست نگاهی به خود و همفکرانش بکند. 7 سال پیش که بحث مخالفت با مصرف کنندگان و واردکنندگان خودروهای لوکس بوجود آمده بود وارد میدان شد و با انتقاد از کسانی که می گویند برای حمایت از تولید داخلی باید جلوی واردات اجناس خارجی را گرفت گفت: "فکر می‌کنند بهترین جواب را می دهند درحالی‌که بدترین جواب را می‌دهند.  چرا مردم از خودروی بی‌کیفیت داخلی که در بزرگراه منفجر می‌شود استفاده کنند؟ مردم این کشور قدرت تشخیص دارند و می‌خواهند بهترین کالاها، زیباترین و لذیذ ترین زندگی را داشته باشند که حق مردم است، چرا ما به مردم بگوییم شما حق استفاده از اتومبیل خوب را نداری و باید با ماشین داخلی تردد کنی."

علم الهدی سپس گفت: "وقتی برخی معنای مصرف نکردن جنس خارجی را به معنای محروم کردن استفاده از کالاهای پیشرفته دنیا در زندگی معنا می‌کنند، حرف زور است، این منطق اسلام نیست، اسلام منطق و عدالت دارد. آن سخنی که می‌گوید جلوی واردات اجناس خارجی گرفته شود تا کالای ایرانی رونق بگیرد، می‌گوید دست مردم به هیچ کالای خوب و باکیفیتی نرسد تا مردم مجبور باشند جنس بی‌کیفیت و بنجل تو را بخرند."

براساس این "منطق" جنس خارجی دارای کیفیت خوب و جنس داخلی بنجل است. مردم حق دارند که جنس خوب یعنی جنس خارجی داشته باشند. این مردم البته آن کارگر و کشاورز و کارمندی نیست که شاید توان خرید همان اتومبیل و جنس "بنجل" داخلی را نداشته باشد. منظور از مردمی که حق دارند جنس خوب و زندگی خوب و زیباترین و لذیذترین کالاها را داشته باشند همان فرزندان و نوه های امثال علم الهدی و دیگر روحانیون امثال اوست که به مکنت رسیده اند و از سر دادن شعارهای توخالی درباره خدمت به محرومان و "عدالت اسلامی" خسته شده اند و می خواهند از "حق" خود برای غارت ثروت ملی ایران استفاده کرده و بهترین و لذیذترین کالاها را مصرف کنند. گور پدر ایران و اقتصاد ایران و تولید کننده داخلی و مردمی که در حساب بانکی شان به اندازه کافی "حق" یعنی "پول" ندارند که از لذیذترین و زیباترین کالاها استفاده کنند. این "منطق" همان منطق کشورهای نفت خیر منطقه است که نفت می فروشیم و با پول آن کالا وارد می کنند و مصرف می کنند. منطق و عدالت اسلام علم الهدی  چیزی جز این نیست.

ولی آقای علم الهدی تنها به دفاع از مصرف کنندگان غارت ثروت ملی ودفاع از "حق" کسب و کار خود و دیگر حکومتی ها و مصرف کنندگان کالاهای لوکس وارد میدان نشده، به نفع واردکنندگان این کالاها نیز وارد شده است. امروز افکار عمومی و مردم ایران از این غارت و به باد دادن ثروت ملی ایران به میدان آمده اند و علیه همین گروه روحانیون شعار میدهند. بحث تنها بر سر کالاهای لوکس نیست، بر سر هر کالایی است که مشابه آن را می توان در داخل کشور تولید کرد یا امکان فنی و تکنولوژیک و اقتصادی آن وجود دارد. ولی این کالاها با پای خود وارد ایران نمی شوند. عده ای آنها را وارد می کنند و با وارد کردن آن سودهای میلیاردی نصیب خود می کنند، سودهایی که با آن می توانند هر امام جمعه و سردار و دولتمردی را خریداری کنند. مردم فهمیده اند که یک ارتباط تنگاتنگ و جوش خورده میان اکثریت امام جمعه ها و نمایندگان ولی فقیه در استان ها و شهرستانها، سران جناح راست و "اصولگرا"، عوامل جبهه پایداری، اکثریت نمایندگان مجلس و سران قوه قضاییه با تجار و واردکنندگان بزرگ کالاها بوجود آمده است. علم الهدی در واقع با دفاع از واردات کالاهای لوکس به کشور از شبکه های وسیع واردات و اسکله های قاچاق کالاها و امام جمعه ها و سرداران تاجر شده دفاع می کند.

همه می دانند و آمارها نیز نشان می دهد که واردات اتومبیل های لوکس و میلیاردی به ایران از دوران دولت احمدی نژاد و کودتا علیه میرحسین موسوی آغاز شد. میرحسین موسوی در مناظره تلویزیونی خود با احمدی نژاد اتفاقا از میزان و شکل و حجم واردات به کشور انتقاد کرده و گفت کشور ما چرا باید سیاست دروازه های باز سازمان تجارت جهانی را اجرا کند در حالیکه عضو این سازمان هم نیست و از منافع احتمالی عضویت در آن هم محروم است. آیت الله علم الهدی که حامی جبهه پایداری است میگوید مردم حق دارند از کالای خوب استفاده کنند. آیا این سخن در مورد اندیشه و سخن و خطبه نماز جمعه و روزنامه و حزب هم درست است؟ در اینصورت چرا مردم باید ناچار باشند هر روز چهره علم الهدی و احمد خاتمی را در تلویزیون ببینند و خطبه های نماز جمعه آنان را گوش دهند و صدای آنان را بشنوند ولی از شنیدن صدا و چهره محمد خاتمی یا شنیدن صدای میرحسین موسوی محروم باشند؟ اگر حق برخورداری از کالای لوکس مختص به صاحبان ثروت است، حق آگاهی از اندیشه و گوش دادن به صدا و دیدن چهره که رایگان است. چرا مردم ایران باید مجبور باشند که تنها اندیشه بنجل امثال علم الهدی و احمد خاتمی را مصرف کنند؟

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده