راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

فاشیسم آلمانی

بار دیگر از خواب

بر می خیزد؟

بنیاد فرهنگ استراتژیک

ترجمه- الناز گرجی

  

در 15 دسامبر، مجمع عمومی سازمان ملل قطعنامه‌ای را با عنوان «مبارزه با ستایش نازیسم، نئونازیسم و ​​سایر اقداماتی که به تشدید اشکال معاصر نژادپرستی، تبعیض نژادی، بیگانه‌هراسی و عدم تحمل مرتبط کمک می‌کند» تصویب کرد.

نمایندگان 120 کشور به این قطعنامه رای دادند، 50 کشور از قطعنامه حمایت نکردند و همه آنهایی که "حمایت نکردند" متعلق به اردوگاهی هستند که می توان آنها را آمریکایی نامید. آلمان، ایتالیا، اتریش و ژاپن که در دوران اوج فاشیسم در این کشورها آلوده به جنایات هستند. رای نمایندگان آنها در مورد قطعنامه ارائه شده توسط روسیه علیه شکست در 1945 بود (پایان جنگ دوم جهانی).

قطعنامه ضد فاشیستی توسط ماهواره های ایالات متحده از اروپای شرقی، از جمله لهستان، لیتوانی، لتونی، استونی، جایی که آنها بناهای یادبود آزادیخواهان اروپا را تخریب می کنند، جایی که نفرت از روسیه و اسلاوهای شرقی را احیا می کنند، پشتیبانی نشد. اوکراین نیز که پیش نویس قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل را رد کرد که تعجب آور نبود.

نیازی به گفتن نیست که در سردابه های تاریک فرهنگ تحقیرآمیز غربی، یک خون آشام نازی می تواند به دنیا بیاید؟ آیا لازم است به شما یادآوری کنم که این هیولا روزی با کمک چه کسانی و با پول چه کسانی غرب اروپا را تصرف کرد تا به شرق حرکت کند و به اورال برسد؟

8  تا 9 نوامبر 2023 صدمین سالگرد "کودتای آبجو" مونیخ است که به قدرت رسیدن هیتلر در آلمان آغاز شد. محافل حاکم ایالات متحده آمریکا و بریتانیا مشوق او بودند و او را تأمین مالی کردند. آنها یک خون آشام نازی را به امید نابودی شوروی پرورش دادند، اما یک چرخش غیرقابل تصور در تاریخ اتفاق افتاد که آنگلوساکسون ها را مجبور کرد با اتحاد جماهیر شوروی وارد ائتلاف شوند. این هیولا فاشیست نام داشت که سرانجام سرکوب شد.

امروز خطر یک بحران اقتصادی دوباره بر سر آلمان ظاهر شده و آلمانی ها را با همان مشکلاتی که بعد از ورسای برایشان پیش آمد تهدید می کند. وقتی بر ملت بزرگی چنین اتفاقی بیفتد، امکان کنترل ذهن، که انگیزه های فاشیسم در آن نفوذ دارد، باز می شود.

آیا آلمانی ها دوباره به طرف شرق حرکت کنند؟  روانشناسان می گویند که حافظه یک ملت با تغییر یک نسل، می تواند "عوض" شود.

اکنون تقویت جنایتکاران و جنگجویان اوکراینی برای فیلمنامه نویسان جنگ اوکراین بیشتر کاربرد دارد. در اینجا نیازی به داشتن ارتش منظم نیست، واحدهای مزدور از همه دنیا و به اهتمام اربابان غربی خود  این کار را به خوبی انجام می دهند. بر اساس «اطلاعات رسمی لهستانی»، بیش از 1200 سرباز و مزدور لهستانی تا به امروز در اوکراین کشته شده اند.  و اما اگر نمایندگان آلمان بخواهند در سازمان ملل به افتخار اجداد نازی خود دست ها را بلند کنند، چرا نتوانند روح پروسیسم جدید را در قرن بیست و یکم در خاک آلمان بیدار کنند؟

آیا انترناسیونالیسم فاشیست های المانی،  ایتالیایی، اسپانیایی، مجارها، فرانسوی ها و سایر اروپایی ها که زمانی زیر پرچم ورماخت علیه حکومت و مردم شوروی جنگیدند، در کنار نژاد پرست ها و نئوفاشیست ها خواهند ایستاد؟

امروز زمانه دیگری است، آلمان در گذشته توسط سوسیال دموکرات ها و نیاکان خود تحت لوای «سیاست نظر به شرق» و یا  "Ostpolitik" آن اداره می شد، اما پس از اتحاد مجدد FRG و GDR « آلمان غربی و شرقی» هیچ اثری از  آن سیاست متعادل "Ostpolitik" باقی نمانده است. در عوض، شخصیتی به نام صدراعظم ظهور کرده که متاسفانه امروز از  پژواک راهپیمایی ها و مارش های تحربک  کننده نازی ها در عرصه های اجتماعی اخیر  آلمان چندان ناراحت نیست.

نازیسم در اعماق جامعه آلمانی جای  دارد و به نظر می رسد لحظه بیدار دوباره آن فرا رسیده است.

در روسیه می گویند که جنگ در خاک اوکراین جنگ با غرب جمعی است و این غرب می تواند به یک نازیسم جمعی اروپایی از نوع جدید تبدیل شود!

https://t.me/fsk_today

 

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

 

 

 

 

        پیج فیسبوک راه توده

 

 

 

                        راه توده شماره 862  - 30  آذر 1401

                                اشتراک گذاری:

بازگشت