دولت ژاپن 2 درصد از تولید ناخالص ملی خود را صرف بودجه نظامی کرده است. این تصمیم ژاپنی‌ها به صورت مستقیم اثرات مهمی بر تعاملات نظامی و معادله قدرت در شرق آسیا و منطقه اقیانوسیه خواهد داشت و به همین دلیل در طول این چند روز رسانه‌های مختلف در سطح جهان به این مساله مهم و راهبردی اشاره کرده و آن را به عنوان یک گام بی‌سابقه در حوزه میزان قدرت ارزیابی کرده‌اند. آنچه در ادامه می‌خوانید، بخشی از برنامه ژاپن برای گسترش توانمندی‌های نظامی خود است که این کشور را عملا به یک قدرت نظامی تبدیل می‌کند.  هزینه سالانه دفاعی ژاپن معادل ۸۰ میلیارد دلار خواهد شد. این میزان بودجه دفاعی، ژاپن را به دارنده سومین بودجه نظامی بزرگ جهان بعد از آمریکا و چین تبدیل خواهد کرد.

توکیو در این چارچوب قصد دارد موشک‌های دوربُرد که توانایی رسیدن به خاک چین را دارند، به دست آورد. ژاپن همچنین در این راستا قصد دارد تا اوایل سال ۲۰۲۶، حدود ۳۷ میلیارد دلار برای تولید و یا خرید موشک‌ از دیگر کشورها، از جمله موشک "تام هاوک" ساخت شرکت "لاکهید مارتین" آمریکا و موشک‌های هوا به سطح هزینه کند. چنین برنامه‌ای برای اولین بار از زمان جنگ جهانی دوم به بعد، به ژاپن این امکان را می‌دهد تبدیل به تهدیدی موشکی برای همسایگانش شود. این برنامه بلندمدت همچنین به ژاپن قابلیت ضربه زدن به اهداف مورد نظر در کره شمالی و چین را نیز خواهد داد. بار دیگر باید به یاد آورد که ژاپن یکی از طرفین جنگ دوم جهانی و عملا متحد آلمان هیتلری بود.

این طرح، بزرگ‌ ترین تغییر سیاسی و دفاعی در ژاپن به حساب می‌آید. تغییری که سیاست بی طرفی ژاپن را که از بعد از جنگ دوم آن را پذیرفت تغییر می‌دهد.

چین در واکنش به این برنامه ژاپن گفته است چنین طرحی روابط دوجانبه بین پکن و توکیو را تضعیف می‌کند. چین همچنین در پاسخ به طرح امنیت ملی جدید ژاپن، ناوگان دریایی خود را از طریق تنگه‌های نزدیک ژاپن، به غرب اقیانوس آرام اعزام کرده است.

ژاپن مدعی است که بدنبال سیاست بازدارندگی است. نخست وزیر ژاپن، در یک کنفرانس خبری گفت: «این راهبرد جدید تحول بزرگی در سیاست امنیتی ما پس از جنگ جهانی دوم است.  طرح‌های موشکی و گام‌های دیگر در این راهبرد به متجاوزان بالقوه‌ای مانند چین، کره شمالی و روسیه هشدار خواهد داد که حمله به ژاپن خیلی پرهزینه خواهد بود.» 

حتی همین سخنان نخست وزیر ژاپن نشان میدهد که توکیو دیگر در بیان نظرات جنگی خود در مورد پکن خویشتندار نیست. ژاپن فهرستی طولانی از شکایات مربوط به رفتار پکن، از جمله تحرکات چین و روسیه در نزدیکی برخی جزایر تحت کنترل ژاپن فراهم کرده است .

در پی بحث‌های مفصل در درون حزب حاکم در ژاپن در مورد اینکه آیا چین را یک «تهدید» بخوانند یا نه، توکیو تصمیم گرفت تا چین را «بزرگترین چالش راهبردی» خود بداند. این لحن ژاپن به راهبرد نظامی واشنگتن شباهت بسیار دارد. امریکا نیز چین را یک تهدید مشترک برای آمریکا و متحدش "ژاپن" معرفی می کند.

در سال‌های اخیر، پکن با سرعت در حال توسعه نیروهای مسلح خود بوده است. کنگره اخیر حزب کمونیست این کشور تصمیم گرفت که تا سال ۲۰۳۵، نیروهای مسلح چین مدرن شوند. همچنین، چین اخیرا با بکارگیری یک ناو هواپیمابر جدید این توانایی‌ها را به نمایش گذاشت.

بدین ترتیب، بسیاری از تحلیلگران غربی بر این باورند که تغییر عمیقی در توازن قدرت نظامی جهانی در حال شکل‌گیری است.

از سال ۲۰۰۹، زمانی که چین شروع به توسعه زیرساخت‌های نظامی در دریای چین جنوبی کرد، ارتش آزادی‌بخش خلق چین از توانایی‌های نظامی بسیار بیشتری در دریای چین جنوبی برخوردار شده است. این واقعیت واضح است که هیچ کشوری در این منطقه، حتی ژاپن، قادر به رقابت با این قابلیت‌های چین نیست. چین دستکم سه جزیره مصنوعی را که در دریای چین جنوبی ساخته بود، به طور کامل نظامی کرده است. فعالیت‌های نظامی پکن، بزرگترین ساخت و ساز نظامی پس از جنگ جهانی دوم در این منطقه است.

از طرف دیگر، به گزارش رویترز، روسیه، همسایه دیگر ژاپن، در حال افزایش حضور نظامی خود در مرزهای شرقی این کشور و در نزدیکی مرز چین و ژاپن است. سرگئی شویگو، وزیر دفاع روسیه، گفته است که نیروهای نظامی کمکی روسیه به ‌دلیل «تنش‌های راهبردی در شرق» به این منطقه اعزام شده‌اند. فراموش نکنیم تنش‌های تاریخی بین روسیه و ژاپن بر سر جزایر "کوریل" را.

در سال‌های اخیر، تنش‌ها در اطراف آب‌های ژاپن رو به افزایش بوده است. ژاپن همسایه کره شمالی، چین و روسیه است و هر سه کشور دارای زرادخانه اتمی اند.

ژاپن در حال حاضر، به متحدان نظامی خود، بویژه آمریکا، انگلیس، آلمان، استرالیا و فرانسه متکی است. ژاپن همچنین، پایگاه بزرگترین حضور نظامی آمریکا در جهان است. در واقع بدون ژاپن آمریکا در منطقه آسیا- پاسیفیک نفوذ خود را از دست می‌دهد.

صف آرائی های نظامی در شرق آسیا بیش از آنکه مبتنی بر خواسته مردم کشورهای این منطقه باشد، ناشی از حضور تنش‌آفرین امریکا و دیگر کشورهای عضو ناتو در این منطقه است. از جمله دخالت در امور داخلی تایوان با هدف جدا کردن آن از چین و تبدیل کردن آن به پایگاه اتمی امریکا و یا محاصره تحریمی کره شمالی و آماده شدن برای حمله اتمی به این کشور.

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده