|
سیاوش کسرائی آن که مرگ هیچ عزیزی را از یاد نبرد |
|
نه 19 بهمن هر سال، (که تاریخ خاموشی "سیاوش کسرائی" شاعر امیدهای بزرگ مردم ایران است)، بلکه هر روز ایران و هر چرخش حوادث در ایران، 19 بهمن است. یکی دو روز دیگر، چون چشم باز کنی، انقلاب ایران 43 ساله شده است و سیاوش کسرائی شاعر این انقلاب بود. نه در سال انقلاب، که در سال های انتظار آن، از فردای 28 مرداد که امید مردم ایران را در آن به خون کشیدند و کسرائی پرچم این امید به خون کشیده شده را بر افراشت و آن را تا انقلاب 57 چون شبچراغی بر فراز سر خویش نگهداشت تا مردم ایران را به راه خودباوری ببرد. هنر بزرگ او همین بود. و تا بود، بر همین جاده گام زد. آرش او به همین دلیل از ماندگارترین شعرهای معاصر میهن ماست.
گل، گل، زخاک خاطره می روید در چشم نیمروز اسبی خمیده گردن و دم لُخت بی لگام. ... دیدار ما زیاده در این سرگذشت بود (از آخرین حماسه ای که کسرائی با نام "مهره سرخ" سروده بود)
- سراینده "آرش" در تلخ ترین روزهای یاس و ناامیدی- در پی کودتای 28 مرداد، که امید را فراخواند! - حماسه سرای انقلاب عظیم و توده ای بهمن 57، که شانه به شانه مردم در خیابانهای تهران راه پیموده. - وجدان بیدار انقلاب 57، در سال های پس از پیروزی انقلاب، که شعر و سروده اش، مرواریدی بود بر تارک "نامه مردم"، ارگان مرکزی حزب توده ایران؛ - غمخوار مردم ایران، در پی انحراف انقلاب بهمن از مسیر واقعی آن، که یورش و خون و مهاجرت را برای انقلابیون به همراه آورد. و باز... - سراینده حماسه "سهراب" در "مهره سرخ" در مهاجرت تلخ، که با انتشار آن، در واپسین دوران حیاتش، خورشید "سرخ" امید را، یکبار دیگر و در هنگامه "داد" و "بیداد"، این بار آگاه تر بشارت داد: چون مهره ای نشسته به بازوی آسمان خورشید سرخ فام ... تا عاشقان مباد کزین پس خطا روند با این چراغ سرخ به ره آشنا روند! (نقل از حماسه "سهراب" در "مهره سرخ")
سیاوش کسرائی، در پی مهاجرتی دشوار و چند باره، در کشور اطریش مستقر شده بود، برای عمل قلب در بیمارستان شهر "وین" بستری شد. با آنکه عمل قلب وی با موفقیت انجام شد، اما ریه های او بیش از این هوای غربت و مهاجرت را نپذیرفت و قلبش را برای ادامه حیات یاری نکرد و در آستانه 70 سالگی چشم بر جهان فروبست. او را در سرزمینی غریب، در وین پایتخت اطریش به خاک سپردند، اما نسل به نسل در قلب ها زنده است. باور کنیم که چنین است. شعارهای مردم را هرگاه به خیابان می آیند گوش کنید. سیاوش را در این شعارها می یابید. هر بار با نسلی نو همراه می شود!
تلگرام راه توده:
|
راه توده شماره 822 - 20 بهمن 1400
اشتراک
گذاری:
