ترجمه- کیوان خسروی

در آمریکا، زوزه های تبلیغاتی پیرامون پیامدهای "وحشتناک و فاجعه بار" "تهاجم تقریباً اجتناب ناپذیر" نیروهای روسیه به اوکراین پایانی ندارند. در 29 ژانویه، «واشنگتن پست» جنجال و سرو صدای دیگری را برپا کرد. واشنگتن پست نوشت: "سازمان اطلاعاتی اوکراین اسناد و تجهیزات سری را از مقر خود در پایتخت به مکان های امن در غرب کشور منتقل کرده است." برای ارعاب بیشتر، بالاترین رده های پنتاگون - وزیر دفاع «لوید آستین» و رئیس ستاد مشترک «مارک میلی» به این هیاهو پیوستند. ژنرال «میلی» گفت: اگر روسیه از نیروهایی که در نزدیکی مرز با اوکراین جمع آوری کرده برای حمله به خاک همسایه خود استفاده کند، تلفات قابل توجهی خواهد داشت و افزود: «می توانید تصور کنید که در مناطق شهری پرجمعیت، درامتداد جاده ها و غیره و غیره چگونه می تواند بنظر برسد. این مسئله وحشتناک خواهد بود، وحشتناک». رئیس ستاد مشترک ارتش به«لوید آستین»، رئیس پنتاگون می پیوندد: «[پوتین] گزینه‌های زیادی از جمله تصرف شهرها و مناطق بزرگ و همچنین اقدامات قهری و اقدامات سیاسی تحریک‌آمیزی مانند به رسمیت شناختن مناطق جدایی‌طلبان را در اختیار دارد».

بگذارید یک سوال ساده ای را بپرسیم: چرا آمریکا، از جمله در سطح مقامات ارشد نظامی، بی بند و بار خواستار جنگ و افزایش درجه هیستری است؟ به هر حال، آنچه ما می شنویم دقیقاً هیستری تبلیغاتی است و نه یک تحلیل هوشیارانه. زیرا عباراتی مانند "این وحشتناک خواهد بود!" در دهان یک ژنرال چهار ستاره  مضحک به نظر می رسند، سخن در اینجا در مورد ایجاد عمدی جو روانی است در حالی که آمریکا هیچ استدلال دیگری علیه روسیه ندارد. تأیید این موضوع دشوار نیست، کافی است به برخی از پرسشها پاسخ داده شود. پرسش نخست این است:

آیا روسیه نیروهای نظامی کافی برای رهایی اوکراین از دست رژیم دست نشانده و بازگرداندن وحدت تاریخی این کشور را دارد؟

پاسخ: به اندازه کافی دارد. 

سوال دوم: این است که آیا آمریکا می تواند جلوی چنین تحولی را بگیرد؟

پاسخ: خیر نمی تواند. اولاً، خود آمریکا، اصولاً حاضر نیست برای اوکراین با فدراسیون روسیه بجنگد، چه از نظر اخلاقی- روانی و چه از نظر نظامی- فنی. دوم اینکه، واشنگتن هیچ توهمی در مورد امکان استفاده از نیروهای مسلح دست نشاندگان اروپایی خود علیه روسیه ندارد. رویارویی با فدراسیون روسیه هنوز شروع نشده است و در اروپا (به ویژه در اروپای شرقی) دیگر کمبودی در مورد عدم تمایل قاطع برای شرکت در این جنون وجود ندارد.

برخی از حقایق موجود در این رابطه چنین هستند:

 - کرواسی حتی به احتمال دخالت نظامیان خود در این ماجراجویی فکر نمیکند و آنها را به خروج از ساختارهای ناتو تهدید می‌کند.

 - مجارستان از استقرار نیروهای نظامی آمریکا در خاک خود امتناع کرده است.

 -  اسلواکی به تظاهرات اعتراضی می رود.

 - آلمان قاطعانه از ارائه تسلیحات به اوکراین خودداری کرد، چه رسد به اعزام نیروهای خود به جبهه.

- حتی کانادای آنگلوساکسون تصمیم گرفت که عرضه سلاح های مرگبار به کیف را متوقف کند.

بنابراین، از حالا این خمیر فطیر است. همین که "پاسخ نظامی" روسیه به مشتاقان غربی کمی افسار آنها را بکشد، تیم ناتو از هم می پاشد: هیچ کس قاطعانه نمی خواهد برای  اوکراینی که اروپا به آن نیاز ندارد بیهوده بجنگد. سوم، سیاست به اصطلاح تحریم عملاً خود را به مصرف رسانده است. و همه آنچه که غرب می تواند در این زمینه اتخاذ کند، امنیت اقتصادی خود غرب به ویژه اروپا را تقریباً بیشتر از خود فدراسیون روسیه تهدید می کند. روسیه که برای سال‌های متمادی تحت انواع تحریم‌ها قرار دارد، تقریباً نسبت به این تحریم ها بی‌ تفاوت شده است، زیرا تحریم‌ها دیگر چیزی جز انگیزه های اضافی برای توسعه اقتصاد روسیه بوجود نمی آورند. بنا به دلایل نامبرده غرب نمی‌تواند و قادر نیست با روسیه برای اوکراین با هیچ چیز قانع‌کننده‌ای، چه از نظر نظامی و چه از لحاظ اقتصادی، مخالفت کند. بنابراین، امروز شاهد هیستری بی سابقه‌ای هستیم که برای غرب باقی مانده است و در واقع تنها راه تأثیرگذاری بر اوضاع است. سوال سوم: آیا موارد فوق به این معنی است که روسیه می تواند حتی فردا نیروهای خود را بدون ترس از عواقب به اوکراین اعزام کند؟ پاسخ: می تواند اما انجام این امر لازم نیست. حذف موجودیت چنین تهدیدی در مقیاس بزرگ برای فدراسیون روسیه و تمدن روسیه به عنوان یک کل، در اصل، نمی تواند هیچ اقدامی را رد کند. با این حال، در این حالت، عامل بازدارندگی نظامی برای روسیه در صورت اقدامات متقابل در برابر تحریک نظامی- سیاسی احتمالی غرب و مزدوران کیف آن ضروری است. با این وجود، هنوز زمان یک حمله عمومی فرا نرسیده است. تمام روش‌های غیرنظامی برای حل مشکل اوکراین تماما خاتمه نیافته است. رژیم کیف به طور مزمن ناپایدار است و هشت سال متوالی بخود می لرزد. و اظهارات اخیر «زلنسکی» به وضوح نشان می‌دهد که هیستری نظامی غرب تقریباً فروپاشی اقتصاد نابسامان و بیمار اوکرایین را تشدید می کند. درباره این مسئله «ولادیمیر زلنسکی» رئیس جمهور اوکرایین در مصاحبه با نمایندگان رسانه های خارجی چنین بیان کرد: رهبران غربی و رسانه‌ها این نظر و تصور دروغین را ایجاد می‌کنند که فردا جنگ در اوکراین آغاز می‌شود، این امر اقتصاد ما را بی‌ثبات می‌کند و نیاز به هزینه حداقل ۴ تا ۵ میلیارد دلار برای تثبیت آن بوجود می آورد. نمایندگان رسانه ها  در انگلستان، آلمان، فرانسه، لیتوانی، این تصور را ایجاد می کنند که «ما برای جنگ، نیرو در جاده‌ها  بسیج کرده ایم، اما چنین نیست. ما به این وحشت نیاز نداریم.» وی اضافه کرد که به دلیل وحشت پیرامون اوضاع مرزی اوکراین با روسیه، 5/ 12 میلیارد دلار از اوکراین خارج شده است. «دولت ما به تنهایی نمی تواند با چنین چالش‌هایی کنار بیاید. از محل ذخایر دولتی، باید ارز ملی خود را تثبیت کنیم، که این امر برای اوکرایین بسیار گران تمام می شود».«زلنسکی» گفت: ما امیدواریم آمریکا به «کیف» کمک مالی کند و صندوق بین المللی پول تخصیص اقساط اعتباری را تسریع بخشد. به سخن دیگر، حتی یک شوک روانی نسبتاً بی ضرر هم در مقایسه با جنگ، رژیم کیف را به لبه پرتگاه مالی رسانده است و به مشکلات و آسیب های اجتماعی- اقتصادی اوکرایین دامن زده است. اکنون این پرسش بوجود می آید: چرا روسیه باید به این اوکراین نیمه جان حمله کند؟ آیا راحت تر نیست که به آن زمان بیشتری بدهیم تا خودش سقوط کند؟

https://www.fondsk.ru/news/2022/01/31/us-propagandoj-vojny-na-ukraine-pochti-dobili-ukrainskuju-finansovuju-sistemu-55447.html

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده