چین را باید در داخل مرزهای خود محبوس کرد. و در عین حال سلطه آمریکا را در منطقه آسیا و اقیانوسیه گسترش داد. این شاکله اهداف سفرهای وزیر امور خارجه آمریکا به منطقه است که به مروری بر اتحادهای ضد پکن برنامه ریزی شده است!

سخنان "تنفرآمیز"

هیچ چیز به اندازه موفقیت رقبا مخالفان را عصبانی نمی کند. بنابراین تصادفی نیست که موج جدیدی از حملات ضد چینی با بازی های المپیک زمستانی همزمان شد، به خصوص که تلاش های واشنگتن برای بی اعتبارو خراب کردن مسابقات ورزشی با شکست مواجه شد. تنها هشت کشور به تحریم دیپلماتیک تحت رهبری ایالات متحده پیوستند - (کانادا، استرالیا، نیوزیلند، بریتانیای کبیر، بلژیک، هلند، دانمارک و لیتوانی). چندین کشور دیگر موضعی نیمه فعال گرفتند. به عنوان مثال، فرانسه هیئتی به مراسم افتتاحیه نفرستاد، اما هیات مسابقات توسط مقاماتی به ریاست وزیر ورزش  کشور سرپرستی می شد.

اگر چین مردم جهان را در میدان‌ها و پیست‌های ورزشی گرد هم آورد، در همان زمان ایالات متحده دقیقاً برعکس عمل کرد - تحریک خصومت و تشویق ضدیت با دولت‌های رقیب و در واقع مستقل از سیاست های زورگویانه و انقیاد طلبانه امریکا.

از 7تا 13فوریه، وزیر امور خارجه آمریکا، آنتونی بلینکن، سفری به منطقه آسیا و اقیانوسیه داشت. برنامه ای فوق العاده فشرده. در استرالیا، بلینکن علاوه بر مذاکره با رهبری آن کشور، در اجلاس سران چهارجانبه، در یک بلوک نظامی-سیاسی جدید متشکل از ( ایالات متحده، ژاپن، هند و استرالیا) شرکت کرد. وزیر امور خارجه آمریکا در فیجی، با سران 18کشور اقیانوس آرام دیدار کرد. مقصد نهایی این سفر جزایر هاوایی بود. بلینکن در آنجا از همکاران خود - وزرای خارجه ژاپن و کره جنوبی - پذیرایی کرد.

علیرغم دامنه سفر دیپلماتیک و جلسات بسیار، همه آنها تنها با یک هدف که با صراحت گفته شد: مبارزه با نفوذ چین. بلینکن در استرالیا گفت: «شکی نیست که چین در تلاش است تا به قدرت نظامی، اقتصادی و سیاسی پیشرو نه تنها در منطقه، بلکه در جهان تبدیل شود.» وی افزود که هدف ایالات متحده و متحدانش حفظ تسلط جهانی «ارزش‌ها و شیوه‌های لیبرال» خواهد بود و همین ایده‌ها در مرکز استراتژی جدید منطقه‌ای قرار دارند که در 11فوریه توسط کاخ سفید رونمایی شد. در همین رابطه وی در مورد اهمیت اتحاد برای مبارزه با "نفوذ فزاینده و جاه طلبی های چین کمونیستی"صحبت کرد.

افزایش توجه ایالات متحده به اقیانوسیه حتی در دوران دونالد ترامپ نیز نشان داده شد. این با گمانه زنی های تبلیغاتی همراه بود که چین در حال «به بردگی گرفتن و استثمار جدید» کشورهای جزیره های فقیر از طریق "حلقه ایجاد بدهی آنها"است. این بیانیه صد البته که نادرست است - در بین کمک کنندگان مالی منطقه، پکن در رتبه چهارم قرار دارد، پنج برابر پائین تر از آمریکا و  استرالیا. و این بدون احتساب تزریق از سوی مؤسساتی مانند صندوق بین المللی پول یا بانک توسعه آسیایی است که مقر آن در فیلیپین است.

با آمدن جوزف بایدن به کاخ سفید، جعلیات ادامه یافت، فقط اکنون با ادعاهایی مبنی بر اینکه چین "در آستانه" ایجاد پایگاه های نظامی در یکی از جزایر اقیانوسیه است، تکمیل شد. نام متقاضیان بسیار متفاوت بود - جزیره کانتون متعلق به کیریباتی، بندر لوگانویل در وانواتو، بندرگاه در پاپوآ گینه نو و فیجی. و اگرچه هیچ یک از فرضیات تایید نشده است، فعالیت هیستری ضد چین ادامه دارد. اخیراً، کورت کمبل، هماهنگ کننده شورای امنیت ملی برای مناطق هند و اقیانوس آرام، اعلام کرد که جمهوری خلق چین در حال آماده سازی یک "غافلگیری استراتژیک" است.

در پس زمینه این هیاهو، واشنگتن نه گام فرضی، بلکه واقعی ترین گام ها را برای تقویت موقعیت خود برمی دارد. سر پل آمریکایی در جزیره گوام در حال تقویت است. علاوه بر پایگاه نیروی هوایی اندرسن و پایگاه دریایی آپرا، پایگاه نیروی دریایی "بلاز"نیز در اینجا افتتاح شده است که در آن 5000 سرباز اوکیناوای ژاپن مستقر شده اند. علاوه بر این، پایگاه گارد ساحلی در گوام توسعه یافته و سیستم دفاع هوایی در حال تقویت است. در ژانویه، زیردریایی هسته ای نوادا، مجهز به موشک های تریدنت با کلاهک هسته ای، از جزیره بازدید کرد.

بمب افکن های استراتژیک "اسپیریت"بی 2، که قادر به حمل بمب اتمی نیز هستند، چندین سال است که در پایگاه اندرسن مستقر شده اند.

یک ایستگاه رادار جدید در ایالت جزیره ای پالائو نصب شده و فرودگاه آنگاور تعمیر شده است. اکنون او می تواند هواپیماهای بزرگ از جمله حمل و نقل نظامی "هرکول" را تحویل بگیرد. ایالات متحده از هزینه کردن مقدارهر بودجه ای برای نظامی کردن منطقه دریغ نمی کند.

قانون بودجه دفاعی ایالات متحده شامل بند ویژه "ابتکار بازدارندگی اقیانوس آرام" است که تخصیص 27 میلیارد دلار را برای دوره ای تا سال 2027 برای "مدرن سازی نیروهای آمریکایی در منطقه" در نظر گرفته است. اساس ایدئولوژیک این استراتژی توسط مایک گالاگر، نماینده کنگره در مقاله ای برای مجله فارین پالیسی ارائه شده است. به گفته وی، پنتاگون باید فورا زیرساخت های نظامی در اقیانوس آرام را تقویت کند، در درجه اول، در زمین های متعلق به ایالات متحده - گوام، جزایر ماریانا، ساموآی آمریکایی و غیره. ثانیاً، این سیاستمدار به همراه ژاپن و استرالیا خواستار تشکیل یک "خط دفاعی حیاتی"به منظور جلوگیری از گسترش حضور چین در منطقه آسیا و اقیانوسیه است. سرانجام، گالاگر نیاز به بازسازی فرماندهی دفاعی آمریکا در تایوان را اعلام کرد که در سال 1979منحل شد.

شبکه اتحاد

توصیه های نماینده کنگره به طور کلی با سیاست فعلی ایالات متحده مطابقت دارد. استرالیا که برای مدت طولانی سعی در حفظ تعادل بین دو قدرت واشنگتن و پکن را داشت، تحت مدیریت اسکات موریسون، به یک سنگر ضد چینی تبدیل شد. در ماه ژانویه، کانبرا و واشنگتن توافقنامه ای را در مورد تامین خودروهای زرهی امریکایی امضا کردند. این کشور تعداد 75تانک آبرامز و همچنین دهها خودروی مین زدایی و پل تانک رو را به مبلغ 2.5میلیارد دلار دریافت خواهد کرد. طبق قراردادی دیگر، ایالات متحده موشک های کروز تاماهاوک و (1ی جی ام – 180سی) را به این متحد منتقل خواهد کرد.

موشک های ضد کشتی دقیق و به روز شده  و همچنین موشک های مافوق صوت را کمی بیش از یک سال پیش، دو کشور توافق کردند که به طور مشترک تولید کنند و همین روزها، یک مرکز تحقیقاتی مافوق صوت در بریزبن، افتتاح شده است. پیتر داتون، وزیر دفاع استرالیا در این مراسم گفت، این امر کشور ما را از "فعالیت های مخرب سایر کشورها"محافظت خواهد کرد.  پیش از این نیز همین مقام خواستار مخالفت فعال تر با «گسترش چین» شده بود.

حضور نیروهای آمریکایی در استرالیا در حال گسترش است. در داروین،2000 تفنگدار دریایی و پرسنل نیروی هوایی آمریکا مستقر هستند، ساخت مخزن سوخت جت دیگری با حجم 300 میلیون لیتر آغاز شده است. یک انگیزه اضافی برای نظامی‌سازی، انعقاد قرارداد «مشارکت در امنیت» بین

استرالیا، ایالات متحده و بریتانیا "آوکاس"در سال گذشته بود. در این چارچوب، کانبرا فناآوری تولید زیردریایی های هسته ای (ان.پی.اس) را دریافت خواهد کرد. اما از آنجایی که آنها باید تا اواسط دهه 2030ساخته شوند، مذاکرات برای انتقال زیردریایی های هسته ای مستعمل به استرالیا و در عین حال بمب افکن های استراتژیک در حال انجام است.

به طور کلی، کانبرا نقش مهمی در شبکه اتحادهایی که ایالات متحده ایجاد می کند، ایفا می کند.
و علاوه بر شرکت در "آوکاس" و گروه چهارجانبه، در حال تقویت روابط نظامی-سیاسی با هر یک از شرکا به صورت جداگانه است. در سال 2020، توافقنامه ای با هند در مورد دسترسی متقابل به پایگاه های نظامی منعقد شد که اجرای رزمایش ها و سایر برنامه های مشترک را تنظیم می کند و در همان ابتدای سال جاری، استرالیا معاهده مشابهی را با ژاپن امضا کرد.

برای توکیو، این اولین پیمان در تاریخ پس از جنگ بود، به جز توافقات با ایالات متحده. واقعیتی که گویای عمق تحولات در حال وقوع در کشور است. برخلاف ممنوعیت قانون اساسی برای تشکیل ارتش تمام عیار، هزینه های نظامی ژاپن به طور پیوسته در حال افزایش است و سال آینده برای اولین بار از 6تریلیون ین در سال (52میلیارد دلار) فراتر خواهد رفت. این امر با تسریع تسلیح مجدد و با تایید کامل واشنگتن انجام خواهد شد. در جریان مذاکرات اخیر بین فومیو کیشیدا، نخست وزیر ژاپن و بایدن، بایدن افزایش بودجه نظامی را تصویب کرد. همانطور که اشاره شد، این با "تلاش های چین برای تغییر وضعیت موجود در دریاهای چین شرقی و جنوبی"مقابله خواهد کرد. بر اساس گزارش رسانه ها، تمرکز بر نظامی سازی زنجیره جزیره ریوکیو در 1200کیلومتری خواهد بود. ایالات متحده در این طرح ها مسئول بخش نظامی و توکیو مسئولیت پشتیبانی لجستیکی از پایگاه های جدید است. در این میان، متحدان در حال افزایش سرعت تمرینات مشترک هستند. از 2فوریه تا  18فوریه نیروهای هوایی امریکا، ژاپن و استرالیا- در مجموع 130هواپیما- مانورهای "نورتز 22"را در منطقه گوام انجام دادند. در این مانور، آنها حمله به پایگاه های دشمن، حذف سامانه های پدافند هوایی و ... تمرین می شد. پیش از این، در ماه ژانویه، تمرینات ضد زیردریایی "سی دراگون" در همین منطقه برگزار شد. علاوه بر این کشورها، واحدهایی از هند، کانادا و کره جنوبی نیز حضور داشتند. در اوایل فوریه، نیروی دریایی ژاپن و آمریکا در دریای چین شرقی آموزش می دیدند و دو هفته قبل، منطقه اوکیناوا برای مانور اختصاص داده شده بود. مقیاس بی سابقه بود. دو ناو هواپیمابر آمریکایی به نام های کارل وینسون و آبراهام لینکلن و یک ناو هلیکوپتربر کلاس هیوگا ژاپنی در این تمرینات شرکت کردند. مقیاس مشابهی مانورهای ژاپنی-آمریکایی "کین ایدج" در دریای فیلیپین را متمایز کرد.

علاوه بر چین، این ائتلاف سیگنال های روشنی را به مسکو ارسال می کند. همانطور که رام امانوئل سفیر ایالات متحده در ژاپن اظهار داشت، واشنگتن پیوسته از توکیو در مورد "سرزمین های شمالی" (جزایر کوریل جنوبی) از ژاپن حمایت کرده است. در همین حال، پارلمان ژاپن قطعنامه ای را تصویب کرد که در آن با دولت اوکراین ابراز همبستگی کرده و بر حمایت از حاکمیت و تمامیت ارضی اوکراین تاکید کرده است.

تحریک کنندگان و قربانیان

توزیع وظایف در تاکتیک های امپریالیستی به روشنی و به وضوح مطرح شده است. برخی از ماهواره ها (در این مورد، استرالیا، ژاپن، هند) نقش شرکای رسمی را به خود اختصاص داده اند، در حالی که برخی دیگر عملکرد تحریک کننده را انجام می دهند. ماموریت دومی غیرقابل تردید است - در صورت درگیری نظامی، آنها بدون تردید قربانی خواهند شد. با این حال، این چشم انداز فعالیت مقامات تایوان را متوقف نمی کند. آنها اجازه می دهند جزیره با دست و دل بازی تمام با سلاح های گوناگون انباشته شود. بر اساس قراردادی که اخیراً منعقد شده است، واشنگتن موشک هایی را برای سامانه پدافند هوایی پاتریوت به تایپه عرضه می کند. تایوان همچنین برای اولین بار برای شرکت در رزمایش دریایی بین المللی "ریمپاک" که تحت نظارت واشنگتن است دعوت شده است. وزارت امور خارجه این جزیره گفت: در مواجهه با گسترش چین، کشور ما مشارکت امنیتی نزدیک خود با ایالات متحده را تعمیق خواهد کرد. رسانه های تایوانی، اسنادی را در مورد نیاز به دستیابی به سلاح های هسته ای منتشر کرده اند.

ایالات متحده با نقض اصل شناخته شده خود "چین واحد"، روابط دیپلماتیک خود را با تایوان گسترش میدهد. لایحه ای که به کنگره ایالات متحده ارائه می شود، وضعیت اداره اقتصادی و فرهنگی تایپه را ارتقا داده و نام آن را به "دفتر تایوان" تغییر می دهد. در پایان ژانویه، لای چینگده، معاون رئیس دفتر جزیره، با کاملیا هریس، معاون رئیس جمهور ایالات متحده ملاقات کرد - هر دو سیاستمدار به مراسم تحلیف رئیس جمهور جدید هندوراس، سیومارا کاسترو دعوت شده بودند. در راه بازگشت، چینگده در لس آنجلس توقف کرد و در آنجا با تعدادی از مقامات آمریکایی دیدار و گفتگو کرد.

لیست این گونه دست نشانده های ایالات متحده در منطقه و گسترش به سایر کشورها در حال انجام است. فیلیپین و اندونزی از جمله رقبا هستند که اختلافات ارضی آنها با پکن توسط واشنگتن دامن زده میشود. طی شش ماه گذشته، مقامات جاکارتا، بارها با دیپلمات هایی  به رهبری بلینکن و هریس دیدار کرده اند. قرارداد تدارکات دفاعی با ژاپن و همچنین قراردادهای نظامی با هند، کره جنوبی و ایتالیا منعقد شده است. همزمان مقامات اندونزی از خرید جنگنده های سوخو-35از روسیه به نفع جنگنده های چند منظوره رافال فرانسوی خودداری کردند.

برای مقابله با چین، سرمایه به رهبری ایالات متحده برای هر چیزی آماده است - از شمشیر بازی گرفته تا سازماندهی تحریکات خونین. در این میان جزایر "سلیمان" چندی پیش، روابط دیپلماتیک خود با تایوان را قطع و با چین برقرار کرد و به پروژه یک کمربند، یک جاده پیوست. دیری نپایید که با حمایت آشکار واشنگتن، دانیل سویدانی، رئیس ایالت ملایتا ساز جدایی را به صدا در آورد. در پایان سال گذشته حامیان او شورش هایی را ترتیب دادند. محله چینی ها در پایتخت کشور ویران شد، و چندین نفر کشته شدند.

این همان سرنوشتی است که قدرت های امپریالیستی برای همه کشورهائی که جرات سر پیچی از تمایلات آنها را دارند بکار می بندند. تنها یک راه وجود دارد - وحدت برای حمایت از توسعه کشورهایی که سیاست استقلال را دنبال می کنند.

https://gazeta-pravda.ru/issue/18-31221-1821-fevralya-2022-goda/ekspansiya-liberalnogo-poryadka/

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده