راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

"ناتو" یعنی
آمریکا، فرانسه و بریتانیا

موسسه راهبردی روسترات
ترجمه- کیوان خسروی

 

  

اتحاد آتلانتیک شمالی (ناتو) آماده فرامین واشنگتن، لندن و پاریس شده است. 3 هزار سرباز دیگر آمریکایی در حال انتقال به اروپا هستند. «جو بایدن»، رئیس جمهور ایالات متحده، در اوایل فوریه به بهانه "تقویت نیروهای ناتو جهت جلوگیری از حمله روسیه به اوکراین، آنچه را که قرار است اتفاق بیفتد" را اعلام کرد. «جان کربی»، سخنگوی وزارت دفاع آمریکا تصریح کرد: 1000 سرباز از بریگاد «استرایکر» مستقر در آلمان علاوه بر 900 سربازی که در حال حاضر در آنجا هستند به رومانی اعزام خواهند شد و 2000 سرباز از «فورت براگ»، (ایالت کارولینای شمالی)، راهی آلمان خواهند شد که بخش بزرگی از آنها به لهستان خواهند رفت. «کربی» در عین حال تاکید کرد که از نیروهای آمریکایی خواسته شده که ناتو را در جناح شرقی خود «تقویت کنند» اما «در اوکراین نبرد نکنند».«کربی» افزود: این مهم است که ما پیامی قوی به آقای پوتین و صادقانه بگویم، به کل جهان بفرستیم، که اتحاد آتلانتیک شمالی برای ایالات متحده و برای متحدان ما مهم است، ما طبق ماده 5 تعهداتی داریم که در آن حمله به یکی حمله به همه است. «ینس استولتنبرگ»، دبیرکل ناتو از "قاطعیت" واشنگتن استقبال کرد. به گفته وی، این "سیگنال قدرتمند تعهد آمریکا" به امنیت اروپا است. «استولتنبرگ» همچنین گفت که استقرار نیروهای ناتو "دفاعی و متوازن" است و « سیگنال روشنی را ارسال می کند به اینکه ناتو برای محافظت و دفاع از همه متحدان خود هر کاری که لازم باشد،انجام خواهد داد». با این وجود، در خود ایالات متحده آمریکا، همه به سیاست واشنگتن اطمینان ندارند. سناتور معروف آمریکایی «مارکو روبیو» در مصاحبه با «فاکس نیوز» اعلام کرد که از اعزام نیرو توسط «بایدن» به اروپا «در برابر تهدید روسیه» حمایت نمی کند. آنطور که او در ادامه توضیح داد، «راستش را بخواهید، من کسی را نمی شناسم که خواستار حمایت از مشارکت نیروهای آمریکایی در جنگ اوکراین باشد. من قطعا از این موضوع حمایت نمی کنم. حتی اوکراینی‌ها هم آن را نمی‌خواهند». به نوبه خود، سه سیاست شناس آمریکایی - «مایکل آلن»، «کارلا مک کین» و «مایکل فلین» - مقاله ای را منتشر کردند که در آن از یک سو خاطرنشان کردند که «دولت بایدن هم تلاش می کند حمایت ایالات متحده از متحدان ناتو را نشان دهد و هم به کشورهای متحد اطمینان دهد، که امیدوار است از تهاجم روسیه به اوکراین جلوگیری کنند». اما از سوی دیگر، آنها خاطرنشان کردند که آمادگی های نظامی واشنگتن "ممکن است تنش در شرق اروپا را بیشتر کند». آن دلیلی که به نوشته روزنامه آلمانی« Süddeutsche Zeitung» موجب مکر و حیله می شود ، اینست که این نیروهای اضافی «تحت فرماندهی ناتو قرار نخواهند گرفت، بلکه به طور مستقیم تحت فرماندهی آمریکایی ها خواهند بود». به عبارت دیگر، واشنگتن تنها در پوشش اتحاد آتلانتیک شمالی به دنبال برخی اهداف مرموز خود است. آمریکا واقعا چه می خواهد؟

در همه این داستان در اصل ابهام زیادی وجود دارد. چرا حدود 1700 سرباز آمریکایی به لهستان منتقل می شوند و گزینه رومانی موجب دسیسه می شود. ورشو حداقل دائماً «تهدید روسیه» را در بوق و کرنا می کند و برنامه هایی را برای پذیرش یک میلیون پناهنده اوکراینی در صورت "تهاجم روسیه" تدوین می کند. این مورد در بخارست دیده نمی شود. گذشته ازاین، نه تنها واشنگتن، بلکه پاریس نیز تمایل به "تقویت" رومانی با نیروهای خود را اعلام می کند. اخیرا «فلورانس پارلی»، وزیر دفاع فرانسه، در مصاحبه با «فرانس اینتر»، از برنامه هایی برای اعزام «چند صد» سرباز فرانسوی به این کشور اروپای شرقی خبر داد. به گفته «پارلی»، رومانی یک "منطقه تنش شدید" است، زیرا روسیه و اوکراین نیز "جبهه" خود را در آنجا دارند. ازکجا و چگونه؟ بدیهی است که این «توضیح» برخی از ملاحظات دیگر پاریس را می پوشاند. و همین را می توان در مورد اقدامات اخیر انگلیس نیز گفت که از ایجاد اتحادی متشکل از خود لهستان و اوکراین (UKPOLUK) خبر داد که برخی از تحلیلگران لهستانی آن را ظهور "اتحاد خارج از ناتو" نامیدند. در نتیجه، معلوم می‌شود که واشنگتن، لندن و پاریس که متحدان اتحاد آتلانتیک شمالی هستند، هر کدام به طور جداگانه بدون فراموش کردن نام ناتو، تصمیم‌های جداگانه‌ای می‌گیرند.

اما آیا آنها واقعاً به اتحاد آتلانتیک شمالی نیاز دارند؟ در واقع، فقط ایالات متحده بیش از همه به ترویکای «تجزیه طلب» علاقه دارد، تنها به آن خاطر که محصولات مجتمع نظامی- صنعتی آمریکا را به متحدان خود تحمیل کند. چندین سال است که فرانسه از ناتو دست کشیده است، زمانی که «ماکرون» در دلش حتی «مرگ مرکز رهبری کننده آنرا» اعلام کرده بود. بریتانیا در شش ماه گذشته ضمن شرکت در ایجاد اتحاد « AUKUS»(آکوس. پیمان امنیتی سه جانبه بین استرالیا،آمریکا و بریتانیا.مترجم)  در آسیا و « UKPOLUK» (پیکان بریتانیا علیه اتحادیه اروپا و روسیه . مترجم) در اروپا، نشان داده است که واقعاً در مورد اتحاد آتلانتیک شمالی چه فکر می کند. در این شرایط، ناتو به پرده دودی برای بازیگران پیشرو برای اجرای برنامه های خود تبدیل می شود. اظهارات «استولتنبرگ» مبنی بر اینکه ائتلاف آتلانتیک شمالی "هر کار لازمی را برای محافظت و دفاع از همه متحدان خود انجام خواهد داد" تلاشی است از سوی دبیر کل نروژی که این پست را ترک کرده و به فکر ادامه کار خود در بانک مرکزی نروژ است تا چهره خود را حفظ کند. پرسش این است که چه چیزی جایگزین ناتو خواهد شد و ساختار امنیتی در اروپا چگونه ساخته خواهد شد. از قرائن چنین بر می آید که واشنگتن، لندن و پاریس می خواهند این دسیسه را سه نفره بازی کنند.

 

https://russtrat.ru/comments/4-fevralya-2022-1420-8601

 

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

        پیج فیسبوک راه توده

 

 

 

                        راه توده شماره 824  - 4 اسفند 1400

                                اشتراک گذاری:

بازگشت