پیش خواهد رفت!

سماجت غرب در عدم رعایت تعهداتی که در زمان انحلال اتحاد شوروی برای عدم گسترش ناتو به مرزهای روسیه برعهده گرفته بود، سرانجام با واکنش غیرقابل پیش بینی روسیه مواجه شد. با وجود گله ها و سپس هشدارهای پیاپی رهبران روسیه، ناتو همچنان برنامه به محاصره در آوردن روسیه را ادامه داد. در ماه های اخیر روسیه همچنان برای جلوگیری از ورود در یک درگیری و برای جلب توجه افکار جهانی بارها خواهان دادن تضمین های امنیتی به آن کشور شد که غرب از مذاکره پیرامون آنها امتناع کرد. به این ترتیب ناتو راه دیگری برای روسیه در دفاع از خود باقی نگذاشت.

این نخستین بار نیست که روسیه حرکتی را که بر علیه آن کشور آغاز شده بود به ضد خود تبدیل می کند. قبلا هم در جریان کودتا در اوکراین، روسیه با انجام رفراندم در کریمه که اکثریت آن روس هستند، این کانون مهم استراتژیک را در اختیار گرفت و به این شکل به کودتای غرب پاسخ داد. اکنون هم روسیه سه شرط بی طرفی اوکراین، نازی زدایی و به رسمیت شناختن کریمه را برای پایان درگیری در اوکراین اعلام کرده است. البته رسانه های روسی از رفراندم در بندر اودسا که اکثریت ساکنان آن روس هستند نیز سخن می گویند.

با اینحال مسئله دفاع از خود روسیه دیگر به مرزهای اوکراین محدود نمی شود. ورود ارتش روسیه به اوکراین برای تبدیل آن به یک کشور بی طرف بیانگر فصل جدیدی در تاریخ معاصر است. اگر محتوای فصل گذشته که از سی سال پیش آغاز شد عبارت بود از گسترش ناتو به سمت شرق و کوشش برای محاصره نظامی و سیاسی و اقتصادی روسیه، محتوای فصل کنونی عقب نشینی ناتو از مرزهای روسیه و پایان تدریجی تاریخ مصرف آن است. بنابراین محتوای نبردهای کنونی در اوکراین بسیار فراتر از سرنوشت خود اوکراین است. وقتی که ینس استولنبرگ دبیر کل ناتو اعلام می کند که امروز لازم است که ناتو بیش از هر زمانی منسجم باشد یعنی ناتو منسجم نیست و نه تنها فلسفه وجودی بلکه کارایی آن زیر سوال است. فلسفه وجودی ناتو زمانی معنا داشت که حاضر باشد به جنگ روسیه برود، در حالیکه رییس جمهور آمریکا به صراحت و بناچار گفته است که جنگ با روسیه یعنی جنگ جهانی سوم. از سوی دیگر ناتو اوکراین را در تمام دهه گذشته مجهز کرد. انواع و اقسام تسلیحات را در اختیار آن قرار داد، گروه شبه نظامی فاشیست و نازیست را در آنجا مسلح کرد، و امروز بیشتر کشورهای عضو ناتو را در حمایت از اوکراین بسیج کرده است. بنابراین شکست ناتو در اوکراین نشاندهنده ناکارامدی آن نیز هست. حاضر به جنگ با روسیه که نیست، قادر به دفاع دربرابر روسیه هم نیست. بودجه 100 میلیارد دلاری که آلمان برای تقویت نیروهای نظامی خود تصویب کرده در واقع به معنای پایان تکیه آن کشور بر روی ناتو است، همانطور که اعلام سوئد و فنلاند که تمایلی به عضویت در ناتو ندارند. بدیهی است که این یک روند اندکی طولانی و با فراز و نشیب و جنجال های متضاد تبلیغاتی است ولی محتوای دوران آینده است.    

اینکه کار ناتو به اینجا کشید برآمده از نگاه تجاوزکارانه و غیرواقع بینانه آن به تحولات جهانی است. ناتو همچنان در آرزوی تسلط بر روسیه، تبدیل کردن ملت آن به برده و تقسیم منابع و ذخایر آن است در حالیکه ابزارهای لازم و انگیزه کافی برای این کار را در اختیار ندارد. روس ها برای دفاع از خود می جنگند و ناتو برای برده کردن آنها. آنها می دانند که روسیه با گسترش ناتو به مرزهایش چیزی برای از دست دادن ندارد و تا پاسخ اتمی هم به تجاوزات غرب پیش خواهد رفت، پاسخی که شاید برنده نداشته باشد ولی غرب بازنده اصلی آن خواهد بود!

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده