راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

 

رقابت ترکیه

در بازار داغ فروش پهپاد

بنیاد فرهنگ استراتژیک

آرتیوم ایگناتیف - ترجمه- کیوان خسروی

 

ترکیه به سرعت در حال گسترش جغرافیای تحویل پهپادهای تهاجمی« Bayraktar TB2 » خود به مناطقی است که روسیه منافع خاص خود را در آنجا دارد. در سایه این پهپادها آنکارا در حال حاضر آشکارا قصد دارد روسیه و چین را در بازار تسلیحات در منطقه آسیای مرکزی و خاورمیانه تحت فشار قرار دهد. در ماه دسامبر، اطلاعات دیگری مبنی بر خرید محموله بزرگ پهپادهای ترکیه به ارزش 100 میلیون دلار توسط عراق منتشر شد. آنطورکه جغرافیای بسیار بزرگ  فروش و رویدادهای ماه های اخیر نشان می دهد، در نزدیکی مرزهای غربی و جنوبی روسیه، پهپادهای رزمی « Bayraktar TB2 » از قدرت نرم آنکارا به ابزار واقعی ژئوپلیتیک و نفوذ قدرت تبدیل می شوند. برای نمونه چندی پیش، ستاد کل نیروهای مسلح اوکراین گزارش داد که ارتش اوکراین از پهپاد تهاجمی « Bayraktar TB2» در «دنباس» استفاده کرده و «هویتزر» شبه نظامیان را با یک بمب منهدم کرده است. در 26 و 27 اکتبر، نیروهای مسلح اوکراین با استفاده از پهپادها ، برخی تلاش ها را برای تخریب انبار نفت منطقه «کیروف» انجام دادند. تمایل به تکرار داستان «قره باغ» در «دونباس» با کمک ترکیه پنهان نیست. در عین حال، طبق توافقات مینسک، استفاده از پهپادها  در «دونباس» ممنوع است (تنها استثناء  ماموریت پهپادهای سازمان امنیت و همکاری اروپا هستند). استفاده از پهپادهای"بیرق دار" می تواند وضعیت در جبهه های «دونباس» را به شدت تحت تاثیر قرار دهد. از جمله به دلیل تحویل جدیدترین تسلیحات ترکیه مانند پهپاد به اوکراین و لهستان که از رژیم فعلی آن حمایت می کند و انعقاد قراردادهای نظامی طولانی مدت که کشورهای بالتیک نیز به آن علاقه نشان می دهند. جالب است که ورشو توافق نامه ای درباره خرید پهپادهای جنگی ترکیه شش ماه قبل از آنکه آنها را در «دونباس» استفاده کرده باشند، - در 24 ماه مه ، در جریان بازدید «آندژی دودا» رئیس جمهور لهستان از آنکارا، امضاء کرده بود. « پهپادهای ژئوپلیتیک» پان ترکیستی نه تنها در غرب، بلکه در جنوب فضای پس از شوروی بطور فعال مورد استفاده قرار می گیرد. به عقیده کارشناسان، این یکی از مهمترین دلایل آنکارا برای  تقویت «شورای ترک» ایجاد شده تحت حمایت ترکیه خواهد بود که اکثر کشورهای مسلمان پس از شوروی را تحت نظارت ترکیه متحد می کند. چند نمونه آن چنین است: تاجیکستان در پاییز امسال پیشنهاد رسمی خرید پهپادهای جنگی ترکیه و «تعمیق همکاری» در حوزه نظامی با آنکارا را دریافت کرد. قیرقیزستان که در حوزه منافع ترکیه است بعنوان مؤلفه ای در ایدئولوژی اتحاد ترکها از ماه اکتبر به پهپادهای نظامی ترکیه مسلح شد. در پایان ماه نوامبر معلوم شد که بدنبال قیرقیزستان و اوکرایین، قزاقستان شروع به خرید پهپادهای نظامی ترکیه برای ارتش خود کرده اند. به گزارش آژانس خبری «آنادولو»

 Kazspecexport» به نمایندگی از وزارت صنعت و توسعه زیرساخت قزاقستان قراردادی را برای تحویل پهپاد « ANKA» با شرکت هوافضای « Türk Havacılık ve Uzay Sanayi AŞ» امضاء کرد. در این میان رئیس شرکت هوافضای ترکیه « تمل کوتیل» تاکید کرد که: «تحویل پهپادهای»  ANKA به قزاقستان بدنبال تونس – دستاورد بسیار مهمی برای ما است. جای خوشحالی است که بازار صادرات پهپاد در حال رشد است. بر اساس داده‌های علنی، آنکارا پیشتر

 Bayraktar TB2»» را به آذربایجان، لیبی، تونس، قطر، عربستان سعودی و بلافاصله به صورت مجموعه‌ و هر مجموعه به قیمت حدود 70 میلیون دلار عرضه کرده است. پهپادهای دولت بغداد علاوه بر این نشان دهنده فعالیت فزاینده پان ترکیست ها در خاورمیانه است، جایی که منافع آنها باز هم به سختی با منافع روسیه منطبق است. در عین حال، مقامات امنیتی روسیه در حال حاضر هم تجربه مقابله و هم پاسخی شایسته به «ژئوپلیتیک بیرق دار» دارند که موفقیت آن عمدتاً مبتنی بر مؤلفه اطلاعاتی از قدرت نرم پان ترکیسم است. تجربه سوریه در مبارزه با چنین تهدیداتی به وضوح نشان داده و می دهد که چگونه می توان با در اختیار داشتن مجموعه هایی مانند «پانتسیر»، «بوک» و «تور»، به لحاظ کیفی به «بیرق دار» پاسخ داد. برای کاهش فروش پهپادهای ترکیه، کافی است که فقط به پوشش اطلاعاتی مقابله رزمی با آنها نزدیک شوید. برای نمونه، در بهار 2020 در «ادلب»، ارزش فیلمبرداری و ضبط زوایای مختلف همه پهپادهای ساقط شده در آنجا را داشت. صحنه های فیلم «پانتسیر»، بدون «فشار و زور زدن» زیاد که به طور گسترده پهپادهای تحسین شده ترکیه را منهدم می کردند مکرراً در شبکه‌های تلویزیونی سوریه، روسیه و دیگر شبکه‌های تلویزیونی نمایش داده می‌شد، تاثیر خود را داشتند. بطوریکه معلوم است در آن زمان دهها «پهپاد رزمی بیرق دار» سرنگون شدند، اما کسی از طریق رسانه (از جمله سیاست خارجی) و تجاری(برای مجتمع نظامی صنعتی داخلی) در این مورد متحیر نشد. به عقیده کارشناسان اگر ویدئویی که با یک گوشی ساده از کنترل پنل «پانتسیر» فیلم گرفته شده قادر می‌بود در سراسر اینترنت پخش شود ، در آن زمان سفارش دهندگان نه برای پهپادهای ترکیه، بلکه برای سیستم های دفاع هوایی داخلی صف می کشیدند. تنها چیزی که لازم است کار رسانه ای جدی در خط مقدم است. همه، از جمله مشتریان بالقوه، منتظر عکس هایی از میدان نبرد هستند، نه سوژه هایی از فیلم «شیوه  مانورهای نظامی». بیهوده نیست محققانی که در مورد موفقیت های صنعت نظامی ترکیه در بخش پهپادها بحث می کنند معتقدند که آنها عمدتاً بر روابط عمومی مؤثر متکی هستند. برای ترک‌ها، این «بدیهی» است که در زمان واقعی در جریان درگیری‌های نظامی مانند درگیری قره باغ عکس و فیلم‌ بگیرند. متاسفانه  در حوزه رسانه های داخلی هنوز بصورت پنهان برخی بی توجهی ها نسبت به قدرت نرم روابط عمومی نظامی، که اغلب به عنوان نوعی تبلیغات درک می شود وجود دارد که برنامه های تلویزیونی را کم رنگ می کند. معلوم است که، تبلیغات یک چیز است، اما کار واقعی در مورد سلاح چیز کاملا متفاوتی است!  رسانه های ما در بهترین حالت درباره سیستم های اولیه «بیرق دار» که گویا از قطعات یدکی « AliExpress» مونتاژ شده است و پهپادهای داخلی نوع « Okhotnik» («اوخوتنیک» هواپیمای جنگی بدون سرنشین سنگین پنهانکار ساخت روسیه با فناوری رادار گریزی است که توسط سوخو به عنوان یک جنگنده نسل ششم در حال توسعه است. مترجم) که بسیار نیرومند تر هستند می نویسند. این دلیل و دیدگاه چندان مناسبی برای طرح اطلاعات نیست. برای یک سفارش دهنده بالقوه، این  می تواند چیزی شبیه لاف زدن به نظر برسد - اینکه «پهپادهای روسی بسیار بزرگتر از پهپادهای ترکیه هستند». فایده پهپادهای سبک در آن است که آنها ارزان هستند از جمله به دلیل اندازه، نامحسوس بودن و بد دیدن شدن آنها توسط پدافند هوایی. و اگر این پهپادها در هوا معلوم شوند، از دست دادن چنین پهپادهای«کوچکی» زیاد حیف نیست. مسلم است اگر چنین تلفاتی گسترده و عظیم نباشد. از این رو ضمن واکنش و پاسخ به چالشهای ژئویلیتیکی پان ترکیستی پهپادها، باید بخاطر داشت که روابط عمومی- این خود یک سلاح است. ترکها در قره باغ و جاهای دیگر فعلا نه از کار رسانه ای بسیار مثبت مربوط به آنها در مورد داعش استفاده می کنند و سهم شیر خود را از عملیاتی(البته گاهی اوقات بسیار خونین) که در واقع با ویدئوهای معمولی استفاده شده اند، بدست می آورند. از دیدگاه قدرت نرم واقعی، جنگ معاصر و مدرن چنین به نظر می رسد: اسلحه ای شلیک می شود و پنج خبرنگار آنرا با ده ها دوربین عکس می گیرند. از نقطه نظر تأثیر حداکثر، در اینجا اصلاً لازم نیست که نقش اصلی در این امر متعلق به سلاح باشد!

https://www.fondsk.ru/news/2021/12/19/bajraktary-kak-geopoliticheskij-vyzov-pantjurkizma-55147.html

 

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

        پیج فیسبوک راه توده

 

 

 

                        راه توده شماره 818  - 22 دیماه 1400

                                اشتراک گذاری:

بازگشت