مترجم- بهمن دوستدار

هشتادمین سالگرد نبرد استالینگراد که ارتش هیتلر را شکست داد نزدیک است. این رویداد از اهمیت جهانی برخوردار است. پیروزی در استالینگراد آغاز نقطه عطف در جنگ بزرگ میهنی و از این رو در کل جنگ جهانی دوم بود. پیروزی ارتش سرخ مسیر تاریخ را تغییر داد.

این سالگرد بدون شک طنین بسیار زیادی در روسیه ایجاد خواهد کرد. مقالات و برنامه های تلویزیونی زیادی به آن اختصاص داده می شود و فیلم های مهمی پخش می شود. مراسم یادبودی در محل نبرد برگزار خواهد شد. کنفرانس های علمی برگزار خواهد شد. سیاستمداران سخنرانی های جدی و درستی خواهند داشت...

همچنین می‌خواهم به جنبه‌ای توجه کنم که تاکنون از توجه جامعه خارج بوده است. در هر صورت من شخصاً هیچ اثری در این زمینه نه در ادبیات علمی و نه در روزنامه نگاری ندیده ام. در همین حال، این جنبه بویژه به امروز مربوط می شود. مرتبط با رویدادهای جاری.

ابتدا گزارش رئیس پلیس امنیت آلمان در سال 1943  را در مورد وضعیت منطقه عمومی "اوکراین" نقل می کنم: «مردم اوکراین در منطقه کیف اخیراً علاوه بر وضعیت بد تغذیه و ترس از نقل و انتقالات جدید کار اجباری به آلمان قرار دارند. نظرات روی وضعیت نظامی جبهه شرقی متمرکز شده است. موجی از شایعات خصمانه از حمله قاطع ارتش شوروی انجام می شود ... به خصوص وضعیت جنگ در استالینگراد که بطور فعال در میان مردم مورد بحث است و برای ارتش رایش کاملاً ناامید کننده است.»

در ادامه این گزارش آمده است  «در برخی موارد، این شایعات را باید به پخش ایستگاه های رادیویی شوروی نسبت داد. این یک واقعیت است که هر عقب‌نشینی نیروهای آلمانی زمینه مساعدی را برای شوروی فراهم می‌کند تا یک کارزار تبلیغاتی گسترده در میان جمعیت محلی که قبلاً مرعوب ارتش رایش شده بودند انجام دهد.»

در این سند آمده است که مردم اوکراین به مبارزه با ارتش روسیه به عنوان یک جنگ برادرکشی نگاه می کنند. نویسنده گزارش اظهار تاسف می کند: «معلوم شد که "اوکراینی ها" در هر صورت بسیار به روسیه نزدیکتر هستند... حتی نظراتی بیان می شود که اوکراین و روس به یکدیگر تعلق دارند و تفاوت بین این دو تصنعی است و آلمانی ها آن را تبلیغ می کنند.»

لازم به ذکر است که پیش از این، زمانی که تهاجم آلمان در جریان بود و تصور براین بود که جنگ با پیروزی آلمان به پایان می رسد، ساکنان کیف، به استثنای چند مورد، خود را میهن پرست روسی نشان نمی دادند. اما پیروزی در استالینگراد نظرات عمومی را به شدت تغییر داد.

ما در مورد جمعیتی صحبت می کنیم که قبل از آن، بمدت 20 سال در معرض اوکراینی سازی اجباری قرار داشتند و پیوند آنها با روسیه با دقت حک شده بود. اخیراً پس از ورود نازی ها، روسوفوبیا بشدت تبلیغ شد.

حالا بازگردیم به امروز. یعنی 80 سال پس از پیروزی ارتش سرخ بر ارتش هیتلری در استالینگراد.

چرا این احساس همبستگی با روسیه با گذشت زمان دوباره فراموش شد؟

در حال حاضر نیز جنگی در جریان است که حاصل آن باید پیوند دوباره اوکراین و روسیه باشد. اوکراین بخش جدایی ناپذیر از روسیه است. بخشی که در دهه های اخیر زیر بمباران تبلیغاتی اوکراینی سازی اجباری قرار داشت و پیوند اوکراینی ها با روسیه را توانسته بودند قطع کنند. دراین مدت فدراسیون روسیه را بعنوان دشمن و ارتش روسیه را به عنوان دشمن به اوکراینی ها تلقین کردند. نه تنها در کیف، خارکف، اودسا، دنپروپتروفسک، زاپوروژیه و سایر شهرها بلکه در روستاها که جمعیت روسی زبان غالب بوده و همچنان هست نیز این تبلیغات را رسوخ دادند. حالا با پیروزی های ارتش روسیه در اوکراین، باردیگر آن احساس پیوند با روسیه که خدشه دار شده بود زنده شده است. جایی که با وجود روس هراسی تحمیلی، تا 24 فوریه، دیدگاه‌های طرفدار روسیه گسترده بود و اکنون در این شهرها بی آنکه از عواقب آن وحشت داشته باشند خود را روس معرفی می کنند. دوران غم انگیزی به پایان رسیده است. البته در برخی شهرها که بر سر تصرف آنها هنوز جنگ جریان دارد، شرایط دشواری برای روس تباران وجود دارد، زیرا خانه های آنها درجریان جنگ ویران می شوند، برق و گاز قطع می شود و طیعی است که در چنین شرایطی مردم محلی از روس ها طرفداری کنند.

علیرغم همه این مسائل، تکرار پیروزی استالینگراد این بار در اوکراین درجریان است. این پیروزی نیز صلح را برای جهان به ارمغان خواهد آورد. اینگونه است که خروج از شرایط جنگی در گرو پیروزی است، چنانکه در استالینگراد چنین بود و چنین شد، هرچند که پیروزی سریع نباشد و زمان بخواهد.

https://t.me/fsk_today

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده