ترجمه: ثریا آذری

 گزارش های نگران کننده ای از رویاروئی در خاور دور می رسد. آمریکا و چین در کانون این رویارویی قرار دارند. آمریکا نگران نزدیکی روسیه و چین است که واشنگتن آن را تهدیدی مستقیم علیه منافع خود می داند و قصد خود را برای مخالفت با آن پنهان نمیکند.

وزیر خارجه آمریکا ادعا می کند که امریکا بی طرف است، اما رفتار آن خلاف این ادعا را ثابت می کند.

ایالات متحده هیچ چیز را بهتر از تشدید تنش های نظامی در خاور دور نمی داند با این امید که با این تنش نظامی موجب بازدارندگی چین شود. این موضع در بیانیه مشترک دولت های ایالات متحده و ژاپن در 11 ژانویه سال جاری پس از دیدار وزرای امور خارجه و دفاع دو کشور در واشنگتن مورد تاکید قرار گرفت:

«وزیران با درک همگرایی استراتژی‌جدید امنیت ملی و دفاعی کشورهایشان برای تقویت همه‌جانبه بازدارندگی، چشم‌اندازی برای اتحاد آتلانتیک شمالی مدرنیزه شده ارائه کردند که برای پیروزی در دوره جدیدی از رقابت استراتژیک طراحی شده است. ژاپن بر عزم خود برای تقویت اساسی توانمندی های دفاعی خود با افزایش قابل توجه بودجه دفاعی خود تاکید کرده است. ایالات متحده عزم خود را برای بهینه سازی قدرت خود در منطقه هند - اقیانوس آرام، از جمله در ژاپن، با استقرار قابلیت های همه جانبه، انعطاف پذیر و متحرک ابراز کرده است. ژاپن از طرح ایالات متحده برای تقویت ساختار امنیتی خود حمایت کرده و از تعهد این کشور برای حفظ حضور قوی در منطقه استقبال می کند. ایالات متحده بر تعهد تزلزل ناپذیر خود برای دفاع از ژاپن مطابق با ماده 5 توافق ژاپن و ایالات متحده تاکید دارد.»

بیانیه مشترک ایالات متحده و ژاپن از اتحاد آتلانتیک شمالی به عنوان یک اتحاد جهانی یاد می کند که مسئولیت خود را نه تنها به اروپا و آمریکای شمالی، بلکه به ژاپن، کل خاور دور و کل منطقه آسیا و اقیانوسیه گسترش می دهد.

تقریباً همزمان با این موضع «ژاپنی- آمریکایی» اظهاراتی از سوی رئیس یکی دیگر از کشورهای وابسته آمریکا، یعنی کره جنوبی  بیان شد. رئیس جمهور این کشور گفت: «اگر تهدید هسته ای کره شمالی همچنان فزاینده و موجود باشد، ممکن است سلاح های هسته ای کشورهای دیگر (امریکا) در خاک ما  مستقر شود. به طور خاص، رئیس جمهور یون گفت: "مشکل روز به روز جدی تر می شود، و ما می توانیم سلاح های هسته ای تاکتیکی را در کره جنوبی مستقر کنیم، یا می توانیم سلاح های هسته ای خود را داشته باشیم... اگر این اتفاق بیفتد، زمان زیادی طول نمی کشد، که ما با فناوری  های خود ، بتوانیم زودتر به آن دست پیدا کنیم.»

 یون سوک یول در نشستی با وزرای دفاع و امور خارجه خود، این خبر را اعلام کرد. وی پس از استماع سخنان وزرا، دستور داد تا چنان قدرت نظامی فراهم شود که در صورت حمله به سئول، آنها «به میزان 100 یا حتی 1000 برابر»  بتوانند پاسخ دهند.

از جانب دیگر توجه به اظهارات بسیار صریح ژنرال آمریکایی "جیمز بیرمن" که با صراحت اعلام کرد که ایالات متحده قصد دارد از ژاپن و کره جنوبی با بهره گیری از الگوی جنگ اوکراین بر علیه چین استفاده کند، قابل توجه است.

او اینطور ادامه میدهد که «چرا ما به سطح فعلی که در اوکراین داریم به خواسته خود رسیده ایم؟ این امر به این دلیل است که پس از تحرکات روسیه در سال‌های 2014 و 2015، ما درگیری‌های آینده را جدی گرفتیم: شروع به آماده ‌سازی اوکراینی‌ها، قرار دادن تجهیزات و شناسایی مکان‌هایی که از آنجا می‌توانیم از عملیات پشتیبانی کنیم، کردیم و ما در حال راه اندازی همین برنامه در ژاپن، فیلیپین و جاهای دیگر هستیم» مقایسه صریح غیرمعمول بیرمن بین جنگ در اوکراین و درگیری احتمالی با چین در زمانی صورت می‌گیرد که پکن در سال‌های اخیر پیچیدگی مانورهای نظامی خود را در نزدیکی تایوان افزایش داده است.

آنگلوساکسون ها اروپا را تحت سلطه خود میخواهند و امروز اتحادیه اروپا عمدتاً کارکرد تجاری و اقتصادی را ترک کرده و کلیه تصمیمات و اقدامات آن دارای ماهیت ژئوپلیتیکی و نظامی- استراتژیک در انحصار آنگلوساکسون ها را اجرا می‌کند. در چارچوب این «تقسیم کار»، تضاد عینی بین منافع آمریکا و اتحادیه اروپا شکل گرفته است.

تشدید تنش نظامی-سیاسی واشنگتن در خاور دور، همراه با درخواست مستقیم برای محدود کردن روابط اقتصادی با چین، مستقیماً به منافع حیاتی اتحادیه اروپا ضربه می زند.  زیرا ایالات متحده (مانند روابط اتحادیه اروپا با روسیه) قصد دارد چین را نه از طریق قطع روابط اقتصادی خود با آن، که به قیمت از دست دادن اروپا، تحت فشار قرار دهد.

در شرایط کنونی، اروپا به طور فزاینده ای به گروگان جاه طلبی های ژئوپلیتیک آنگلوساکسون تبدیل می شود. عواقب این امر می تواند برای اروپایی ها مرگبار باشد.

https://t.me/fsk_today

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده