لیبی با یک بن بست سیاسی غیرقابل انکار مواجه است. رهبران رقیب تحت فشار فزاینده مردم معترض درخیابان ها هستند و اعتراضات در سراسر کشور به دلیل قطع برق در میان موج گرما  ادامه دارد. تظاهرات سراسری این بار میان قبایل رقیب مطرح نیست، بلکه برعکس، علیه تجزیه کشور است که همراه شده با فلج اقتصادی و قدرت گرفتن شبه نظامیان. علاوه بر قطع برق، کشور با کمبود نقدینگی و بنزین دست و پنجه نرم می کند. زیرساخت‌های جامعه فلج شده و موسسات  خدمات اجتماعی هم از کار افتاده است .

جنگ در اوکراین مانند بسیاری از کشورهای منطقه بر قیمت ها تأثیر گذاشته است.  فروش نفت در زمان قذافی موجب یک دولت رفاه برای مردم شده بود. حالا و از اواسط  ماه اپریل، سایت‌های نفتی بسته شده اند، که این نتیجه درگیری بین دو دولت رقیب، یکی در "سیرنایکا"، در بنغازی،  واقع در شرق لیبی و دیگری در طرابلس غرب لیبی مستقرند. مردم قربانی اختلافات سیاسی اند و خشمگین از این کشاکش. مردم علیه نخبگان هر دو رقیب سیاسی شعار میدهند. معترضان  جاده های بنغازی و مصراط را مسدود می کنند و ساختمان های دولتی را به آتش می کشند. جوانان شدیدا در فضای مجازی فعالند و اخبار رویدادها را مرتب اطلاع رسانی می کنند. در ابتدا سال 2020 از طریق رسانه های اجتماعی فراخوان هایی برای اعتراض اعلام شد. یکی از جوانان فعال در فضای مجازی می گوید: "ما پیگیری اعتراض مسالمت آمیز را تا آخرین نفس ادامه میدهیم تا  به اهداف خود برسیم." رهبری جنبش خیابانی را اکنون جوانان برعهده دارند. آنها می گویند تا زمانی که تمام نهادهای سیاسی در قدرت "استعفای خود را علنی اعلام نکنند" خیابان‌ها و میادین شهر را در اشغال خود حفظ خواهند کرد.

در"توبورک"، در شرق  لیبی، صدها نفر با کمک یک بولدوزر به زور وارد مجلس شدند و سپس آن را به آتش کشیدند. تظاهرکنندگان که برخی از آنها پرچم سبز رژیم معمر قذافی را به اهتزاز در می آوردند، خشم خود را علیه ناتوانائی  رهبران و وخامت شرایط زندگی در کشوری که دارای مهم ترین ذخایر نفتی در آفریقا است فریاد زدند. معترضان با اشاره به قطع برق که روزانه 12 ساعت طول می کشد، و 18 ساعت در روزهای گرم، فریاد می زدند: "ما می خواهیم روشنایی داشته باشیم".

پس از انتخابات دسامبر گذشته، پارلمان مستقر در شرق دولت موقت "عبدالحمید الدبیبه" در طرابلس را بی اعتبار اعلام کرد و "فتحي علي عبد السلام باشآغا" را به عنوان نخست وزیر منصوب کرد. با این حال، "عبدالحمید دبیبه" از واگذاری قدرت خودداری کرد و یک نهاد قانونگذاری دیگر، شورای عالی دولتی (HSC) اقدام پارلمان را رد کرد. مذاکرات هفته گذشته با میانجیگری سازمان ملل نیز نتوانست اختلافات بین نهادهای رقیب لیبی را حل کند. آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد از همه بازیگران خواست تا برای "غلبه بر بن بست سیاسی مداوم" گرد هم آیند!

 De Tripoli à Benghazi, la colère populaire éclate | L'Humanité (humanite.fr

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده